Het leven bevind zich in het hier en
nu...
niet in het daar en daarna.Elke dag met verdriet of vreugde beleven we heel intens
of.... ze gaat aan ons voorbij.
Annemiek.
Tip.
De vier stuks Chayote van zomer 2017 werden bewaard
om planten te worden voor seizoen 2018. Deze groente uit Mexico is goed bevallen
afgelopen jaar. Je kan ze gebruiken als courgette, rauw en gekookt verwerkt en
door de afmeting zijn ze perfect voor kleine menu’s. Inmiddels zijn de chayote’s
in elkaar geschrompeld en in twee stuks komt een stengeltje tussen de plooien
vandaan. Ik ken inmiddels de gebruiksaanwijzing en heb de twee in een bakje
potgrond half ingegraven. Ze staan nu op de vensterbank in de woonkamer aan het
licht en redelijk warm. De potgrond wordt vochtig gehouden maar niet te nat om
rot te voorkomen. De stengel zal groeien en komt later een stokje erbij als de
ranken aan de stengel komen.... Eind april komen de planten in de volle grond
aan klimrekken die ik op enige afstand van elkaar zal zetten. De bovenkant
klimrekken met buigzaam gaas met elkaar verbonden. De plantenstengels groeien
meters lang weet ik inmiddels en mogen van rek naar rek klimmen..
Tip 2 Als de regen valt en mijn huis zo beschermend
voelt krijg ik zin in crumble. Zo gemaakt en lang houdbaar. Zie
recept:
125 gram boter of margarine
50 gram suiker
zelfrijzend bakmeel
1 ei
snuf zout
scheut melk
Werkwijze:
De oven voorverwarmen op 180 graden.
De boter op kamertemperatuur in een deeg/kom met de
suiker, het ei, scheut melk en twee bekers bakmeel. Met twee messen de boter in
kleine stukjes snijden en met de hand kneden. Al knedende bakmeel toevoegen tot
het deeg loslaat van je handen. Twee derde van het deeg uitrollen tot een dunne
lap. Zoek een vorm waarin de lap zal passen en dat mag ook een aardewerk of
glazen vorm zijn als hij maar vuurvast is. Ik nam een bakplaat met een laag
randje. De vorm invetten met boter.... De lap deeg in de vorm leggen en rond de
bodem afsnijden of knippen. Het overige deeg bij de rest in de deeg/kom en met
twee messen het deeg in stukjes snijden. Tussendoor bestrooien met bakmeel. De
vulling op het deeg scheppen (niet teveel aan de randen) en de kruimels erop
strooien. Direct in de oven afbakken op 180 graden tot
lichtbruin....
Tip: Warm geserveerd zo uit de oven is de crumble
een pracht nagerecht met een bolletje ijs en slagroom.
een pracht nagerecht met een bolletje ijs en slagroom.
Tip: Afgekoeld kan de crumble wel tien dagen
bewaard voor een dagelijks stukje bij de koffie.
Tip: Duurzame bakfolie gebruiken en je hoeft nooit
meer in te vetten. Bakpapier voorzichtig behandeld gaat ook meermalen
mee.
Tip: De plastic zakjes met sluiting zijn voor
hergebruik. Als eerste door het afwassopje worden ze nagespoeld en over een
smalle flacon of fles gehangen om te drogen.
Mijn leventje... De geraniums op de vensterbank
doen het goed. De Franse soort heb ik sterk ingekort in september en vanuit de
grote bak buiten in kleine potten binnenshuis gezet. Twee bij elkaar in plastic
bakjes staan ze op vensterbanken aan de zonzijde van mijn huis boven in ruimtes
waar niet gestookt wordt. Ze hebben inmiddels vele blaadjes gekregen en ik moet
ze wat drukken door karig water geven, omdat ze zeker nog drie maanden moeten
wachten voordat ze weer buiten mogen. De stekjes van dezelfde planten staan
ernaast en die groeien ook wel... al hebben ze een achterstand. Ze zijn eerst
aan de slag geweest een wortelstelsel aan te maken en dat is een hele klus.
Bloemknoppen van beide soorten planten worden afgeknipt want de kracht moet in
bladvorming blijven. Aan de achterkant van mijn huis, op de vensterbanken in de schaduwkant, staan de
rode boeren geraniums die in september sterk gesnoeid daar een plek hebben
gekregen en niet voor niets. Ze zijn oersterk en groeien als gekken. Ze staan schandalig te
pronken. Als ik ze in de zon had gezet waren het al bomen geworden dus temperen
die branieschoppers. In april krijgen ze mest en mogen alle knoppen opkomen.....
Kost me geen kneup de geraniums van dit jaar, en hoor ik moeder natuur alweer
zeggen: “Goed zo, meidje.”
Ik was kleding kwijt en dat betekend kleerkast
opruimen. Tijdmanagement werd ingezet en vroeg in de ochtend aan de slag twee
uur lang. Twee kastplanken kleding op bed gekieperd en de strijkplank bij de
kast gezet. Alles bekeken, opnieuw opgevouwen en op gesorteerde stapels weer
in de kast gelegd. Zomerspul achterin en winterspul vooraan. Dat had ik nog
steeds niet gedaan. Alle kleding op hangers bekeken. De kleding die ik een jaar
niet droeg werd afgevoerd naar het consuminderhuis. Twee bigshoppers vol. De
kleding die ik kwijt was weer gevonden. Hoe minder je hebt hoe meer
overzicht... Ontspullen leren duurt maanden en misschien wel jaren en wordt
steeds gemakkelijker. Hoe blij ben ik afgelopen jaar geweest dat mijn inboedel
gehalveerd werd. Wat je niet hebt behoeft geen onderhoud en voelde als een
enorme bevrijding. Met kleding is dat eigenlijk hetzelfde....en opeens viel de
bewustwording waarom ik bepaalde kleding niet meer droeg.:
Moeilijk te strijken bloesjes doe ik niet aan heb
ik gemerkt en blijven in de kast hangen mooi te wezen. Het lukt me steeds minder
goed knopen vast te maken en ritsen in te haken door mijn onwillige handen. Mijn
voorkeur gaat al een tijdje uit naar shirtjes die ik over mijn hoofd aan kan
trekken al of niet met korte rits of knoopsluiting die niet dicht hoeft. Waarom
de ogen sluiten en verstoppertje spelen....Het is wat het is en werd “moeilijke”
kleding doorgegeven.
Annemiek