Meer dan welk wezen op aarde wijzigt de mens het
bestaan.
De maatschappij kan zichzelf niet
veranderen,dat doet de mens....
Met consuminderen.... en elk beetje helpt.
Annemiek.
2 Consumindermijmering 2018.
Doen met wat er is brengt me in de pompoenflow. De
bonte bewaarpompoen komt op het menu en wordt helemaal gebruikt. De schil voor
plantenbakje en de inhoud voor soep. Met een elektrisch mes zet ik voorzichtig
mooi recht een streepje in de schil, dat kan ook met een stift. Zomaar zagen dan
wordt het scheef weet ik inmiddels. Daarna dieper zagen langs de streep en de
pitten met een lepel eruit halen. Die pitten/zaden worden later afgespoeld en
uitgeplukt om te drogen op een krant om te bewaren. Van deze bonte pompoen wil
ik wel zaad voor komend seizoen....
Met een scherpe eetlepel ( de enige die overbleef
van mijn gespaarde uitzet bestek 53 jaar geleden) heb ik de deksel van de
pompoen uitgekrabd tot nog ongeveer 2 cm schil overbleef. De deksel lag daarvoor
omgekeerd op een vergiet zodat de steel niet van de pompoendeksel brak. De
pompoen werd met een schilmesje uitgesneden en met de lepel verder uitgekrabd
tot 2 cm schilwand. Enkele eetlepels van het meest fijne pompoen “schaafsel”
kwam in een kommetje en de rest in de soeppan. Enkele wortels werden uit de
inkuil gehaald, gewassen geschild en klein gesneden bij de pompoen in de pan
gekieperd. Drie groentebouillonblokken erbij en anderhalve liter water. Op hoog
gas aan de kook brengen en garen op laag gas in ongeveer 30 minuten. De blender
erdoor en eventueel nog op smaak maken. Er kan een scheutje witte wijn in de
soep. Een scheutje room in de soepkop kan of koffiemelk. Er waren nog bladerdeeg
kerststerren en die werden opgemaakt als soepstengel....
Pompoenpannenkoekjes maak je als volgt: Geraspte
pompoen mengen met 1 ei, snuf zout zelfrijzend bakmeel en wat melk. Gewoon
beginnen met de pompoen ei en zout en verder met meel en melk mengen tot een
beslagje. In de wok of koekenpan in zonnebloemolie de pannenkoekjes bakken. De
luchtige koekjes zijn warm lauw of koud even lekker. Poedersuiker erop en vraag
ik me af waarom mensen uren in de rij bij de oliebollenkraam staan want de
pompoen pannenkoekjes zijn zeker lekkerder dan zo’n bol........
Eigenlijk ging het om de kleine bolcourgetjes die
open gezaagd werden om als vogelvoerbakjes te dienen. Het mogen ook kalebasjes
zijn en misschien heb je daar iets van over gehouden van de herfst decoratie. De
pompoentjes/kalebasjes een beetje uitscheppen, in ieder geval de pitten ( zaden)
eruit, afspoelen en op een krant laten drogen. Schrijf wel op de krant welk
zaad het is...
Zaai de zaadjes in potgrond in april op de vensterbank om oogst in oktober te hebben en bakjes in de winter. Heel decoratief al kan je het vogelvoer natuurlijk ook in kommetjes of op schalen leggen.
Zaai de zaadjes in potgrond in april op de vensterbank om oogst in oktober te hebben en bakjes in de winter. Heel decoratief al kan je het vogelvoer natuurlijk ook in kommetjes of op schalen leggen.
De “bakjes” vul je natuurlijk niet helemaal met
vogelvoer. Dat zou maar gaan rotten. Onderin kwam stuk geslagen terracotta van
een kapot gevallen bloempot. Een stuk jute zak over de grote stukken pot en met
de hamer even afreageren.... De vulling in de “bakjes” leggen en de bovenste
laag vogelvoer. Regenwater zakt wel weg en door onderin de pompoentjes een
gaatje te boren kan het water wegvloeien al kan het zonder gaatje ook
wel.
De pompoen die ik in de herfst als violen
plantenbakje omturnde is rot en toch twee maanden goed gebleven. De potgrond met
de viooltjes wortelkluitjes werden naar de nieuwe “plantenbak”overgezet. Eerst
kwam daar een hergebruik plastic tasje in en wat potgrond omdat deze pompoen
iets groter is. De violen in de “bak” gezet en aanvullen met potgrond. De aarde
werd afgedekt met lapjes mos dat op de muur groeit. Met de zaadbakjes van de
kalebas/bolpompoen een mooie tuintafeldecoratie voor de vogeltjes. Floortje komt
nooit op de tuintafel omdat er in deze tijd geen stoelen omstaan en vanaf de
grond op een glazen blad springen vind ze maar griezelig.... De vogeltjes zijn
daardoor veilig.
Bij gebruik van de mixer of blender laat ik direct
na gebruik de gardes/mes in een beetje water draaien, meestal afwas sop en zijn
ze al schoon. Doekje erover en direct opbergen....
Tip 5
In de gang in de lade vlakbij de voordeur heb ik
een bakje staan met collectemunten. Wel zo veilig om niet in huis je portemonnee
te gaan halen. De voordeur maak ik trouwens nooit open als het donker is.
Tip 6
Shoppers kan je in de wasmachine wassen als een
ongelukje gebeurde en ze vuil werden. Ze gaan jaren mee.... twee bigshoppers
staan in de bergruimte... een voor oud papier en een voor plastic. als je
wekelijks boodschappen gaat doen neem je ze mee en leegt de shoppers in de
afvalstraat bij de supermarkt. Je kan daarna vergeten oud papier en plastic
buiten te zetten.....
De zaadcourget heeft rotplekken en ligt in de
woonkamer ter decoratie met de woorden WELKOM erop gegraveerd. Te lang buiten
laten liggen denk ik en een koude nacht met vorst maakt dan het begin. De
courget maar meteen doorgezaagd en met de zaden is niets mis. Ze werden
afgespoeld en op een krant te drogen gelegd. Die kranten worden later op elkaar
( na zaaddroging) op de hoge kast gestapeld en in april wel weer “gevonden.” Via de compostbak komen schillen na compostering weer in de tuin, mooier kan het niet.
Er
zijn nog twee grote bewaarpompoenen en die worden in delen weggegeven. Alleen
nog drie mensen vinden die iets met pompoen willen maken of de stukken
invriezen. De zaden wil ik graag houden om weer te zaaien komend
moestuinseizoen. Er is nog zoveel in de inkuil en de moestuin dat ik een weekje
KOOP NIETS of KOOP WEINIG invoer. Voor morgen is er de soep en maak ik daar een
salade bij. Van de supermarkten kregen we honderden strikken en berliner bollen
die morgen worden meegegeven aan onze vrijwilligers en ook een deel rond pauzetijd even in de
ovens worden opgepiept. Wat een feest voor de mensen. De overige bollen mogen mee in
zakjes naar huis vooral naar de crisis gezinnen en iedereen die kleding komt
uitzoeken dus alle minima die morgen ons huis aandoen. Kerst vieren we na de
Kerst en oud op nieuw op 4 januari. Leve de plaatselijk supermarkten die het
overschot aan ons doneren. Daar wordt je toch heel erg blij van....
Elk einde jaar denk ik aan mijn vader die in mijn
jeugd de oliebollen bakte in de kelder in de grote braadpan gevuld met olie. Hij
moest daar altijd veel voor praten bij zijn vrouw die die stank niet zo zag
zitten. Het huis was helemaal onder keldert en de deur naar de keuken moest
dicht en de deur naar buiten open. De pan stond op een eenpits brander die
volgens mij was aangesloten op een gasfles. In de keuken oliebollen bakken was
onmogelijk, dat kreeg hij er niet door. De sissende olie die te heet was en de
eerste verbrande exemplaren die we direct op aten want weg is weg. Ik was altijd bij spannende
zaken en niet weg te slaan bij die pan ook al omdat ik vaders "knechtje" was.
Acht kinderen telde het gezin dus bakte vader gestaag door. Moeder bracht de mooiste naar de buren waar ik toen de zin niet van inzag maar dat was natuurlijk ter compensatie voor de stank die uit dat keldergat opsteeg.... Als de bollen bestrooit met poedersuiker op tafel stonden kon ik ze niet meer zien door alle mislukkelingen die ik soldaat maakte. Vele kommen beslag waren door mijn handen gegaan en dan stond je voor aan de rij. Achteraf gezien bracht vader de mooie dagen in het gezin. De oliebollen en de ijsjes in de zomer. De schol die hij kocht op de markt en zelf bakte in de kelder. De hardhandige liefde als je het moeilijk had. De stomp op de arm of de kneep in je bovenbeen die betekende dat hij met je meeleefde. Dan boog je je hoofd om de tranen van ontroering niet te laten zien....We aanbaden vader en ik denk het liefst aan hem hoe hij was in zijn jonge jaren. De alpinopet schuin op zijn braniekop en de eeuwige caballero in een mondhoek. Op de fiets langs het Julianakanaal naar de moestuin in Geulle. De vrolijke Brabander die hulp bood aan ieder die dat nodig had. Later is hij veel stiller geworden en dat had zijn reden....
Acht kinderen telde het gezin dus bakte vader gestaag door. Moeder bracht de mooiste naar de buren waar ik toen de zin niet van inzag maar dat was natuurlijk ter compensatie voor de stank die uit dat keldergat opsteeg.... Als de bollen bestrooit met poedersuiker op tafel stonden kon ik ze niet meer zien door alle mislukkelingen die ik soldaat maakte. Vele kommen beslag waren door mijn handen gegaan en dan stond je voor aan de rij. Achteraf gezien bracht vader de mooie dagen in het gezin. De oliebollen en de ijsjes in de zomer. De schol die hij kocht op de markt en zelf bakte in de kelder. De hardhandige liefde als je het moeilijk had. De stomp op de arm of de kneep in je bovenbeen die betekende dat hij met je meeleefde. Dan boog je je hoofd om de tranen van ontroering niet te laten zien....We aanbaden vader en ik denk het liefst aan hem hoe hij was in zijn jonge jaren. De alpinopet schuin op zijn braniekop en de eeuwige caballero in een mondhoek. Op de fiets langs het Julianakanaal naar de moestuin in Geulle. De vrolijke Brabander die hulp bood aan ieder die dat nodig had. Later is hij veel stiller geworden en dat had zijn reden....
Annemiek