Beste mensen,
Geluk bestaat uit
deel te zijn van iets wat groter is
dan wijzelf.
Annemiek
Tot levenslang veroordeelt….
In onze maatschappij zie je dat de zwakkere kant van mensen
onder een vergrootglas wordt bekeken en bij een uitschieter soms door een
rechter maar meestal, door collega’s, “vrienden” en familie tot levenslang
worden veroordeelt…
In diezelfde mens schuilt ook iets goeds. Als dat wordt
uitvergroot zie je dat de mens weer eigenwaarde zelfvertrouwen en kracht krijgt. Daarmee kan
hij/zij aan die zwakkere kant gaan werken…. De zwakkere kant is al snel tot een minimum
gereduceerd. De tijd doet verder wonderen.
Het maakt verschil of je boven een mens gaat staan te
wijzen wat hij allemaal fout doet of met respect en steun naast hem gaat staan
en meehelpt... Kapot maken is gemakkelijk en opbouwen moeilijker. We kiezen
voor de lange moeilijke weg en hebben daar ook de tijd voor en de professionele
hulpverlening meestal niet….helaas.
Ik voel het als mijn persoonlijke taak het goede in de mens
uit te vergroten en naast hem/haar te gaan staan als steun, zeker als velen
naar die mens blijven wijzen. Je kent de bekende gezegdes wel: “De beste stuurlui
staan aan wal.” Degenen die wijzen en kritiek uiten hebben zelf uiteraard ook zwakkere kanten….Een van die mindere
kanten is het wijzen…. Deze wijzende mensen vol kritiek kan je vergelijken met:
Een groep mussen die de ene met het lichte veertje blijven
pikken, of de toom kippen die een kip die anders werd door ziekte of trauma
blijven verwonden met de dood als gevolg. Dieren leerden me veel over mensen….Het
is niet mooi om boven een mens te willen staan die door omstandigheden anders
werd of is geworden. Meer compassie hebben zou die ander en jezelf zo goed doen….
Al wat vreemd… onbekend en daardoor minder voelt hoeft dat niet te zijn.…Je
verdiepen waarom dit zo is ontstaan brengt begrip… Volgende verhalen zijn vele
voorbeelden daarvan….
Gloria had afgelopen week een evaluatiegesprek met
maatschappelijk werk en de kredietbank die wel eens wilden weten hoe ver ze met
de afbetalingen was. Ze heeft de mensen op haar wat langzame rustige
manier heel mondig te woord gestaan. Ze vertelde
dat ze door de instanties op een belerende manier aangegaan was, waardoor ze volledig
was geblokkeerd. Zoiets als sufferd nummer zoveel….Op haar dossier stond: “Niet
geschikt voor de maatschappij.” Dat had haar kapot gemaakt….
Bij het consuminderhuis is ze mens tussen de mensen en draagt
terdege haar steentje bij door als vrijwilliger te werken voor de maatschappij.
Ze is nodig bij het consuminderhuis waar ze kleding sorteert en in de rekken
legt. Ze werkt zo precies dat het een lust is om naar te kijken. Ons huis is
een warm bad waarin je mag zijn die je bent, om te worden wie je bent, maar nog
niet kan zijn. En je mag het worden op jouw manier en in jouw tijd….
Uiteindelijk heeft Gloria haar zelfvertrouwen weer terug
gekregen en is zeer strijdbaar geworden.......Ze is in haar kracht gaan staan
en ik ben zo trots op haar. Ze heeft misschien wel zonder erg de grens overschreden van grip op geld nu grip op leven te krijgen. We zetten de mens centraal en kijken naar wat je
wel kan…. Ik blijf gloria volgen……..nog lange tijd om mee te genieten….want ze
zal het zeker redden….Dat meegenieten krijg je als beloning omdat je niet boven
iemand gaat staan te wijzen naar wat hij/zij allemaal fout deed maar deze
medemens in nood aan de hand neemt….
De zakelijke kant tegenover de menselijke kant en beiden
mogen er zijn maar vooral de menselijke kant….
We
volgen Roel een jaar later….(Zie kerstverhaal 2016 http://annemieksmijmeringen.blogspot.nl/2016/11/kerst-actie-deel-twee-roel.html ) Roel zit sinds kort in de WSNP en daar
hebben we het nodige aan bijgedragen. De rechter was behoorlijk slecht geïnformeerd
over de groei van Roel. In zijn ogen was Roel een mens die geen kans meer
hoefde te krijgen en daardoor wees hij naar Roel als zijnde onverbeterlijk en
minderwaardig. De bescherming bewindvoerster van Roel zei niet veel. Ze kende
hem amper en dacht dat ik zijn moeder was. Dat sprak ze uit in de hal van de
rechtbank waardoor Roel weer een dreun kreeg net voor de rechtszaak want zijn
moeder is gestorven toen hij haar het meest nodig had. Hoe kan je iemand beschermen
als hij een nummer is? Inmiddels maakte de beschermbewindvoerder alweer veel
goed…op een ander vlak, gelukkig maar…
De rechter stelde aan Roel voor dat hij beter gewoon bij
het consuminderhuis kon blijven, vrijwilligerswerk doen en dat was het…..
Doodse stilte en nam de eens introverte Roel het woord… schuchter maar
duidelijk… Hij wilde toegelaten worden tot de schuldsanering WSNP en
solliciteren en werken om terug te betalen wat open stond.
Toen heb ik het woord gevraagd en gepleit en de rechter
geïnformeerd over de groei van Roel die langzaam gaat maar als er weer een stuk
is geleerd blijft het stevig zitten. De wijsheid van Roel en zijn grootheid
waar menigeen van kan leren heb ik belicht. Een wijsheid die soms niet bekend
is omdat hij weinig zegt maar al zoveel meer praat dan eens. Ik had het idee
dat ik de rechter per millimeter onze kant op moest trekken en dat was ook zo.
Roel werd toegelaten tot de WSNP en heeft huilend de rechtszaal verlaten en ikke?
Moest twee dagen bijkomen….
Roel solliciteert en heeft al gesprekken gekregen. Hij
wordt begeleid door “mens in ontwikkeling,” waar ik veel tijd energie en begrip
zie. Een fijne organisatie. Jolanda Heitlager leert hem zijn CV te maken en hoe
te solliciteren. Hij stuurt mails naar zijn bewindvoerder en zal einde december
overleggen dat hij acht maal solliciteerde. Ik kijk mee met zijn acties en zie
de groei die dit gebeuren weer bij hem teweeg brengt.
We hebben Roel afgelopen jaar begeleid in oppimpen van zijn
uiterlijk. Roel zijn tanden zijn getrokken die niet te overzien zo slecht
waren. Theo heeft hem begeleid naar de kaakchirurg en de tandarts. We zijn een
dagje met hem uit geweest.. Jozé en ikke en hij heeft een bril met lichtblauw
montuur en zie je opeens hoe mooi zijn ogen zijn. Hij kan solliciteren met dit nieuwe uiterlijk… Hij
scheert nu zijn hoofd kaal en laat een baardje staan van een dag en zie je
opeens een pracht van een knappe zelfverzekerde jonge man die leiding durft te
geven en geweldig is in het begeleiden van jongeren die hun taakstraf bij ons
uitdienen voor de raad van de kinderbescherming. Hij wijst niet naar iemands
mindere kant en oordeelt niet, maar
benadrukt de goede kant van mensen en zit daarmee helemaal op mijn lijn…en
altijd weer opnieuw ben ik aangenaam verbaasd hoeveel inzicht hij heeft en hoe
begripvol…
Roel gaat het redden ondanks dat “men” naar hem wees en
kritiek had. Hij is ervaringsdeskundig daarin en daardoor zo geschikt voor ons
werk. Eens moeten we hem loslaten als hij naar het arbeidsproces gaat en dat
zal voor mij voelen alsof een moeder haar kind loslaat….. Voor de professionele
hulpverlening die begrijpelijk weinig tijd heeft ( op mens in ontwikkeling na) was
hij nummer zoveel en bij ons een inmiddels heel dierbaar mens…..
Salah…
Tweede generatie medelander van Turkse afkomst. Al jaren af
en toe nog in mijn nabijheid. Door zijn vader uitgehuwelijkt aan zijn nicht. Na
de dood van zijn vader vroeg hij de scheiding aan. Ik heb deze
hartverscheurende tijd meegemaakt en geholpen waar ik kon. Hij woont al die jaren al alleen terwijl zijn kinderen
opgroeiden bij moeder. Hij heeft zijn ex vrouw altijd bijgestaan in de
opvoeding en doet dat nog steeds. Beide ouders zijn door het uithuwelijken
getraumatiseerd en Salah komt daar maar niet overheen. Beiden zijn nooit meer
een relatie begonnen ook niet meer met elkaar…. Ze hebben levenslang.
Ik ken zijn mindere kant maar vooral zijn goede kant en af
en toe komt hij een tijdje werken bij ons. Ik ken zijn korte lontje maar dat
kent hij zelf ook. Afgelopen week kwam hij raad vragen over een eigen bedrijfje
beginnen met hulp van de gemeente. Hij heeft zich ontwikkelt als huisschilder
en maakt ook prachtige mozaïek werkstukken. Hij heeft dagen dat hij niet met
mensen om kan gaan en hij houdt niet van schulden krijgen en kan niet werken
onder druk, dus moet hij dat van dat bedrijfje niet doen. Helaas voor de meneer
van de sociale dienst die weer iemand uit de bijstand wilde krijgen…
Salah moet gewoon werken per opdracht en dat opgeven aan de
sociale dienst en zal hij zeker doen weet ik. Dan krijgt hij op dat moment een
aanvullende uitkering en wat hij bij de klus verdiende en van kan leven mag hij
300 euro per maand houden als extra. Dat motiveert en weten we zeker dat hij
niet onder de druk van “eigen baas zonder opdrachten” bezwijkt….en rare dingen
gaat doen…..
Er wordt teveel naar hem gekeken als nummer zoveel die naar
het arbeidsproces wordt gestompt en minder naar de mens in hem die dat (nog)
niet aankan. Ik heb hem de raad gegeven wat goed zou zijn op de lange duur…. De
maatschappij en Salah zal er wel bij varen….
Ik koppel hem binnenkort aan een mevrouw die een eigen
bedrijfje heeft en op haar website zeker een plaatsje voor zijn werk. Het kon
wel eens een goede match zijn, op meerdere vlakken, die koppeling van beide
door het leven getekende mensen…
Pappa
en de boys…. Menigeen kent deze meneer van afgelopen zomer
toen we een actie deden en jullie en wij deze meneer met de kids naar de
camping konden sturen. De eerste vakantie sinds vele… vele jaren. Het was even
een moment van op verhaal komen. Meneer heeft een verschrikkelijke onmenselijk
lange tijd als aanloop naar de schuldsanering achter zich. Hij deed een Post Traumatische
Stress Stoornis op toen hij als beroepsmilitair uitgezonden werd. (PTSS) Ik
denk dat hij inmiddels een PTSS opliep van bewindvoerders. We gaan terug in de
tijd…
Na terugkomst en de schade die hij opliep kwam een
echtscheiding en moest het huis verkocht. Beide echtlieden bleven met een
restschuld zitten want het huis was opeens veel minder waard dan toen het werd
gekocht. Eerst moest er gestabiliseerd worden en daarvoor kreeg meneer een
beschermingsbewindvoerder. De schuldsanering werd door die bewindvoerder op de
lange baan geschoven. Reden zijn altijd wel te vinden bij een meneer met PTSS
nietwaar. Elke maand 144 euro honorarium trekt mooi aan voor die bewindvoerder
die een schuine schaats reed. Jaren later zit de bewindvoerder inmiddels in de
bak en pappa van de boys in depressie… Er werd na verloop van tijd bij de
rechtbank een nieuwe bewindvoerder toegekend die werkzaam is bij de
kredietbank. Daar waren wat reorganisaties en wisselde de bewindvoerder zodat
niet meer duidelijk was wie zijn zaken behartigde en even was dat niemand….
Sinds kort heeft hij een vaste bewindvoerder die zich verbaasde waarom meneer
depressief was. IK niet!! In januari
wordt de schuldsanering aangevraagd en zal meneer lopende het jaar hopelijk
worden toegelaten. Vanaf die tijd gaan de drie of vijf jaar in en zijn de boys
in de puberteit als meneer een schone lei heeft. De boys zijn elke weekend bij
papa die 30 soms 40 euro per week leefgeld heeft en door de reorganisaties soms
niets. We steunen pappa en de boys al jaren en blijven dat doen met voedsel
uiterste houdbaarheidsdatum en sportattributen en speelgoed en kleding van onze
sponsor Decathlon. Hij zegt vaak dat hij het nooit had volgehouden als ons team
niet naast hem was komen staan…en dat is de waarheid lief mens.
Gloria Roel en Pappa en
de boys en zovelen waar ik niet over schrijf om hen niet te beschadigen… Ze
behoren tot de vele gezinnen die ik wil bedenken met Kerst om even geen zorgen
te hebben over wat er op tafel komt.……Wat blijheid strooien, ik kan het niet
alleen….We starten met 120 gezinnen. Help jij meedragen? Van alle goede
ingekochte gaven worden foto’s gemaakt en er blijft werkelijk helemaal niets
aan de strijkstok hangen van wat jij misschien gaat geven.…
Onze bankrekening is:
Rabobank: rek.nr: NL14RABO 0173658903 t.a.v. Consuminderhuis Parkstad Landgraaf, zet er maar kerstactie bij………
Annemiek.
