vrijdag 12 december 2025

Mijmering 96... Flirten met een Brabander en de bonen blues, bakexperiment en een zangstem als een misthoorn...

Beste mensen,

Meditatie is niet iets wat je af en toe doet.

Het is geen pad of een weg

het is de verkenning van dit moment

het is de ruimte die alles laat zijn

er is geen straf en geen beloning

het is leven zoals het komt en aanvaarden

niets uit de weg gaan

bewustwording en groeien

hier en in het nu....

Annemiek

Mijmering 96 2026.

Tip… Dark roasted koffiebonen gekocht. Een beetje teveel donker en viel tegen…Ik heb ze gemengd met een ander merk. Hoe kwam ik op het idee van mengen?

Op koffieplantages worden de goede kwaliteit bonen altijd gemengd met mindere soorten, weet ik sinds kort. 

De allerbeste bonen hebben zelfs een hogere waarde dan de goudprijs. 

(Gezien bij programma over klimaatverandering van Humberto Tan “We hebben de foto’s nog.”

Tip 2… Ik greep mis… de voorgekookte witte bonen in de vriezer waren op. 

Dan maar zuurkool zonder witte bonen.

De aardappels en zuurkool apart koken met een beker water zonder zout. 

Als de aardappels gaar zijn, de stamper erdoor en mengen met klontje boter, scheut melk en nootmuskaat.

De zuurkool met de puree mengen en warm houden. 

In een koekenpan een appel met schil in partjes bakken in iets zonnebloemolie.

Tip 3… Vleesvervangers…Direct werden twee bekers gedroogde witte bonen met vier bekers water gemengd in een kom. 

Bord erop en een nacht laten weken.

Afspoelen, beetgaar garen in schoon water in een pan, afkoelen en in kleine porties invriezen.

Pracht vleesvervangers in soepen, wokschotels salades enne…zuurkool. 

Alweer een dag zonder vlees… 

Goed voor de aarde, je gezondheid en zonder dierenleed.

Tip 4… Mijn hulp en ik werken steeds meer in teamverband. 

Marga weet inmiddels wat voor mij moeilijk is en waste ik de ramen en deed Marga de badkamer en verschoonde het bed.

Tip 5… de planten en de stekjes die binnen overwinteren krijgen eenmaal per week een klein scheutje water. 

Dorre blaadjes worden verwijdert en aan de fuchsia die dood leek komt een heel klein blaadje.


Tip 6… De laatste voorraad boodschappen nodig tot in januari werd gehaald tijdens een rustig moment. 

Nog wat koffie in de reclame ingeslagen.

Vanaf nu blijf ik ver van de winkels waar het steeds agressiever aan toe gaat.

Een klein kindje zat in een winkelwagentje zielig te huilen. 

Zijn vader werd daardoor zenuwachtig zag ik. 

Het ventje zal doodmoe zijn geweest en aan een middagdutje toe.

Ik ben een vrolijk gesprekje met het kind begonnen over mooie schoentjes die hij aanhad en de boodschappen op de band. 

De eitjes en de pakken yoghurt en kon ik zijn aandacht vangen. 

Er kwam een lach op zijn gezichtje en zijn vader kon rustig afrekenen en de boodschappen weer in het winkelwagentje leggen… 

Vader keek me dankbaar aan en de vrouwen achter me keken of ze me in een inrichting wilden opsluiten.

Bij de HEMA had ik een wok gekocht omdat de stoofpan niet meer wordt geaccepteerd op de tweepits inventum plaat.

Er stond een meneer voor me met dezelfde pan en ik stelde voor samen te gaan wonen. 

Dan was een pan genoeg. Hij bleek een Brabander te zijn en waren we al snel verdiept in waar we geboren waren… 

Omdat ik stond te wiebelen mocht ik voor van meneer en zijn vrouw die achter hem stond zag molentjes draaien…

Het moest niet gekker worden… zag ik wel...

Tip 7… Snelle spruitjes stamppot…

Ingrediënten en werkwijze.

Enkele aardappels schillen wassen en in dikke schijven snijden. Opzetten met een beker water en iets zout. 

Na tien minuut vanaf kookpunt,

Schoongemaakte spruitjes toevoegen en weer aan kookpunt brengen. 

Na tien minuut zijn de aardappels en spruitjes gaar. 

Let wel op dat de boel niet droog kookt.

Mijn leventje…Het broodexperiment kreeg een vervolg. 

De ingrediënten werden verdubbeld en een hoog brood gebakken van ongeveer anderhalve kilo. 

Het brood heb ik voor Sonja gebakken en onderweg in de auto naar huis heeft ze een stuk uit het brood gebeten, 

zo lekker was de geur…

Het bakken is zo simpel dat een kind het nog zal lukken.

De ingrediënten werden weer aangepast:

800 gram volle yoghurt in een kom.

4 eieren erbij en twee eetlepels melk

Snuf zout

4 eetlepels zonnebloemolie

1 zakje bakpoeder

Kort mengen met een garde en 550 gram havermout toevoegen.

Omscheppen en in een brood of cakeblik scheppen. Met de bolle kant van een eetlepel gladstrijken.

De oven voorverwarmen op 180 graden (kan tijdens het mengen.)

Zeker 50 minuut in de oven en meestal langer. 

Prik met een breinaald in het brood. 

Als die er droog uitkomt is het brood gaar.

Mijn volgende experiment is een luxe brood met noten en amandelspijs…

Mijn leventje… Ik was aan het koken toen Sonja met haar zoon het voor haar gebakken brood kwam ophalen. 

Ze moest ook nog het bestelde YAM glutenvrije brood bij JUMBO ophalen, en zou het mijne ook nog oppikken. Zo lief…

Wat betreft de zuurkool… Ik kook altijd voor meerdere dagen en vries porties in.

Kwam ik opeens op het idee een kom warme zuurkool met gebakken appeltjes erop in Sonja’s handen te drukken toen ze mijn YAM brood afgaf.… 

Ze was helemaal beduusd toen ik “Smakelijk eten,” zei. 

Hopelijk is het genoeg voor drie personen en ze eten vlees dus dat kan erbij gemaakt…

Nog een misser die ik maakte…

Eigenlijk heb ik altijd slecht in een groep gepast.  Ik ben altijd het vogeltje met het andere kleurtje geweest en absoluut geen eenheidsworst al heb ik het vaak genoeg geprobeerd. Toen ik bij het centrum voor ouderenzorg in Heerlen werkte was daar in de wijk een zangkoor.

Bij een zangkoor zijn leek me wel leuk en ging ik poolshoogte nemen. De dirigent vroeg of ik

Vervolg bonen blues,
na een nachtje weken in water.

een sopraan mezzosopraan of alt stem had…wist ik veel. Volgens mij kon ik drie octaven zingen en ja noten lezen… Volume had ik beslist ook. Ik moest na de repetitie een stukje voorzingen en de dirigent gaf me het advies mijn volume te temperen.

Bij de volgende repetitie was ik aanwezig en probeerde onder te duiken in de groep. De groep zong vooral Godsdienstige liederen van de gereformeerde kant.

Ze zijn meestal mooier dan de gebruikelijke liederen in de Katholieke kerk. In de pauze keken de koorleden de kat uit de boom dus sprak ik een mevrouw aan. Ze keek naar mijn handen, pols en hals, “Nee, geen sierraden,” vertelde ik haar en ze voelde zich betrapt. 

De bonen beetgaar koken
 in water.
Mevrouw had een trouwring en de bekende sierraden die je verwachten kan. Ik vertelde haar dat ik in mijn vrije tijd veel in de tuin werkte, daar horen geen sierraden bij.

Ik kon moeilijk vertellen dat ik niet van sierraden hield omdat mijn moeder zolang ik me kan herinneren, altijd als een kerstboom was opgetuigd. 

Als je als kind deed wat zij wilde zou je later haar armband of een ring krijgen. Ze had setjes in witgoud geelgoud en ivoor. Ik moet niet aan de olifant(en) denken die dat met de dood moesten bekopen…

Nagaren kan zonder stroom
of gas onder een dikke handdoek
of een dekentje.
Terug naar het koor… Het mooiste lied vond ik “Abba Vader, “ dat veel emotie bracht. Na enkele repetities te hebben bijgewoond mocht ik meedoen bij een uitvoering.

Daarvoor moest een lange zwarte rok worden aangeschaft en een rode blouse. Die rok was snel gemaakt van een lap van de markt. De rode blouse opduikelen duurde langer. Zwarte laarsjes had ik al en pumps leken me overbodig.

Om iets tegemoet te komen aan de “eenheidsworst” had ik zilveren knopjes in de gaatjes van mijn oren gestoken. Dat ging nog niet zo soepel want die leken dichtgegroeid.

Spaar kleine
smeerkaas of boterkuipjes
In de kerk stonden we boven rond het orgel en omdat we tijdens de communie nog een lied moesten zingen gingen we als laatste ter communie. Nou ja…zonder mij… en bezag ik vanaf het oksaal hoe de dames flaneerden in hun gala…

Terugkomende was ieder in gedachten verzonken, hopelijk biddend en dankend. Op z’n moment denk je niet aan de soep die nog gemaakt moet of dat je luie donder van een echtgenoot al uit bed zou zijn.

Tegen Kerst werden Kerstliederen gerepeteerd en traden we in weekenden op in bejaarden/verzorgingshuizen en in de kerk. Of dat een keer in een nachtmis is geweest weet ik niet meer…

Wel weet ik nog dat ik op een keer snipverkouden was waardoor mijn oren bijna dicht zaten. Ik zong een heel andere toonhoogte dan wenselijk was. Ik had dit zelf niet in de gaten en geen mens die me hierop attent maakte. Ze keken me alleen beschuldigend aan.

Ik heb kort daarna mijn lidmaatschap opgezegd, bij zoveel onechtheid en kak was voor mij het aanpassen net iets te moeilijk…

Toch ben ik van zingen blijven houden en tijdens mijn werk in grote ruimtes jubelde ik tegen Kerst wel eens het lied “Stille Nacht.” Vol volume en sopraan partij… 

De mensen om me heen gingen meestal op de vlucht of maanden me te stoppen… dus het zal wel niet zo geweldig zijn geweest als ik dacht…

Annemiek.