Voor mij persoonlijk betekent geluk iets ondernemen
experimenteren en uitdagingen aangaan.
Leren tot de laatste dag dat ik leef.....
Stilstand is achteruitgang.....
Annemiek
Tip…
Een onderzettertje op een beker koffie bij mijn ontbijtje voorkomt
een voetbadje.
Het bordje wordt zonder ongelukken vervoerd naar mijn bureau.
Bij bezoek ligt nu altijd een gastendoekje op tafel om de
onderzettertjes op te leggen.
Tip 2… Uitleg bij een aankoop. Het hulpbandje om mijn enkel om te kunnen opstappen op mijn fiets, is maar een iel ding.
Opeens wist ik wat de oplossing zou zijn… een hondenriem.
Bij de dierenbenodigdheden zaak vroegen ze natuurlijk voor welk soort hond de
riem zou zijn.
Het werd een
hele samenscholing want verschillende klanten bemoeiden zich ermee.
Meneer de
verkoper/eigenaar ging op zoek en twijfelde bij een riempje dat ik perfect
vond.
Meneer knoopte een nieuw koord aan het riempje en gaf 15 euro korting waardoor ik moest janken.
Meneer ging mee naar buiten omdat hij dat opstappen met behulp van het riempje, wel eens wilde zien.
meneer nog hartelijk de hand gedrukt…
Tip
3…Glutenvrij haverbrood en daar hoef je geen gluten intolerantie
voor te hebben, al zit er geen gluut in.
Ingrediënten
en werkwijze:
In een kom 400
gram volle yoghurt plus
3
eieren
Snuf
zout
2
eetlepels olijfolie
Voeg de havermout erbij en schep door elkaar.
De
oven op 180 graden voorverwarmen.
Leg bakpapier in een cake of broodvorm en schep het beslag
in de vorm.
Ik heb de havermout niet gemalen omdat ik van grof brood
hou. Voor fijnere structuur kan je de havermout malen in de keukenmachine.
Wil je weten of het brood gaar is steek dan een breinaald
in het brood. Als die droog eruit komt is het brood gaar.
Als je bedenkt dat een
YAM (glutenvrij) broodje bij JUMBO 5,85 euro kost en naar stopverf
smaakt.
Een kilo havermout kost bij LIDL 1,44 euro en reken de ingrediënten erbij kom je lang niet op 5,85 euro
Het haverbrood recept ga ik nog aanpassen en komt nog…
Morgen zal ik Petra eens laten proeven van allebei.
Iets anders: Natuurlijk ging ik de mist in toen ik voor Sinterklaas wilde spelen en bij Rousseau Sinterklaas chocolade ging kopen op 5 december in de namiddag.
Twee halen een betalen want Sint spul is na 5 december
niet meer verkoopbaar…en nee…er zitten geen gluten in chocola…
Nog meer miskleuners… Het pand voor het eerste consuminderhuis in de Wilhelminastraat in Landgraaf was best groot en voorheen een bankgebouw geweest.
De elektriciteit werd alleen aangesloten op begane grond en in de kelder die onder
water had gestaan na koperdiefstal.
Met een aanhanger van een vriendin werden de vele zakken kleding van mijn huis naar het pand vervoerd.
Vanaf het begin waren de denkbeelden “de arme mens helpen” van Gerda en mij twee uitersten.
Privé hou ik ontzettend veel van deze vrouw die bergen werk verzet voor de medemens.
Terwijl Ik handvaardigheden leerde aan mensen, gaf Gerda het liefste spullen.
Ze heeft in al die jaren duizenden capes sjaals en mutsen
gebreid die ze gratis aan de armen gaf. Ik was ervoor om de mensen breien te
leren…
Voor wat hoort wat haalt mensen uit de
slachtofferrol.
Drie boekenkasten vol leerzame boeken had ik verzameld in het consuminderhuis.
Ze werden niet gelezen! Een goed boek volgens een mevrouw was zo’n waardeloze pocket over vrouwen die smachtend uitkeken om genomen te worden.
Als dergelijke troep in mijn handen kwam gooide ik het bij het oud papier.
Gerda had connecties met een meneer die bij failliete winkels voorraden opkocht, en zette kommen vol snoep op de tafel in de pauzeruimte.
Ik vroeg haar wel eens wat ze zou doen als ze een sleuf rond die tafel had
gelopen…
Ach ze mochten best verwend worden en ik deed natuurlijk
ook mee met snoepen maar genoeg is genoeg…
doelgroep handvaardigheden en meer doen met minder.
Onze sponsors PLUS en JUMBO (in die tijd) gaven na
Sinterklaas bergen pepernoten en chocolade letters en zoete zooi. Daar mocht
iedereen zich aan te goed doen en heb ik zelf ook gedaan.
Ze werden in dure kop en schotels (gratis binnen gekomen) en in cellofaan verpakt met een stukje hergebruikte Kerstkaart en hergebruikt lint eraan.
Mooi Kerstcadeau voor moeders of schoonmoeders…
Soms waren Gerda en ik twee handen op een buik toen veel
nieuw spul van onze Zweedse buurman binnen kwam en voor alle pasjeshouders
(bewijs dat je minima was) voor Kerst tassen vol cadeautjes zorgden voor
kinderen.
Ik liet dat helemaal in Gerda’s handen en ze spaarde een
jaar lang nieuw binnengekomen
Deel een van een
Kerstkrans binden.
spul voor in deze tassen. Op zolder was Gerda’s
atelier en kon je beter wegblijven…
We gaven samen Kerstworkshops en ook daarin waren we uitersten van smaak… Dennengroen verzamelen deden we samen en we wisten meestal wel waar een boom gekapt werd.
Ik ging voor natuur kransen en stukken en Gerda
voor blingbling…
Gerda kocht spul waar ik het niet altijd mee eens was en
deelde me in razend drukke tijd in het voorbijgaan mee,
dat er nog een kassabon
op mijn bureau lag, die ze nog betaald moest krijgen. Ik zag de humor wel in,
van haar werkwijze…
Onze doelgroep was vaak gek op de bling bling kransen en stukken en gemengd met natuur kwam het allemaal goed.
Gerda en ik gaven samen de Kerstworkshops.
Zij soms aan de blingbling tafels en ik in de natuur
hoek.
Gerda werkt nog steeds in consuminderhuis Molenberg en
het is haar lust en leven…
Annemiek.
ps... Morgen komt de rest van de Kerstkrans maken...
