Niets is permanent,
Behalve verandering.
Annemiek
Mijmering 99 2024.
Tip…De zomerkleding kan achterin de kast en de winterkleding op de hangers.
Alles in de kast heeft zijn eigen plaatsje. De spullen voor speciale gelegenheden links in de kast,
de ouwe
bullen om te klussen opgevouwen onderin de kast.
De oude winterjas hangt aan de kapstok in de gang. Het is een heerlijke tuin/jas,
om o.a. de container aan de straat zetten, knutselen aan de tuintafel (met omgeslagen mouwen) of misschien wel sneeuw scheppen.
De handschoenen liggen bij de hand en de warme sjaal. Als
alles zo door je handen gaat blijkt wat
je nodig hebt… meestal voorradig is.
Tip
2…Tijdmanagement bij reorganisatie. In
de ladekast op de overloop kwamen de spullen die het eerst nodig zijn.
sokken… allemaal bij de hand.
Op
de ladekast in bakken wat voor de was en de schoonmaak
nodig is. Ik ben gestopt toen het teveel werd en van de week weer verder…
Ingrediënten:
Biologische zuurkool
Gekookte witte bonen (heb ik in de vriezer)
Peper/zout/nootmuskaat
Scheut melk
Klontjes boter.
Een of twee appels
beker water.
Zuurkool in een apart pannetje met een beker water aan de
kook brengen en de bonen toevoegen. Opletten voor droog koken.
De appels schillen, klokhuis verwijderen en in partjes
snijden.
melk toevoegen.
De zuurkool omscheppen met peper/nootmuskaat en een klontje boter.
Ik heb een elektrische kookplaat met twee pitten en gebruik de kookmuts als “derde warmtebron,” om een gerecht in na te laten garen of warm te houden.
Een dikke handdoek doet het ook.
De puree en zuurkool die overbleef werd met elkaar vermengd voor morgen…dan staat zuurkoolstamppot op het menu met een vegaburger.
Tip 3…
Geleisuiker 2:1 betekend een pond/pak geleisuiker op een kilo fruit.
Voor het gemak doe ik of de hoeveelheid fruit 2 kilo en 500 gram is.
De vruchtjes eerst laten ontdooien betekend kortere
kooktijd. Als het fruit flink doorkookt de geleisuiker toevoegen en weer aan de
kook brengen.
Zie bereiding op het pak en meestal is drie minuut doorkoken voldoende.
Kokend heet in
schone potten gieten…
Tip 4… Gebakken champignons op een stokbroodje. Een pondje champignons werd afgeborsteld,
kort afgespoeld en in stukken gesneden gebakken in de stoofpan.
Het broodje werd open gesneden waar de champignons op kwamen.
Het broodje in schijfjes snijden kan
natuurlijk ook.
Tip
5…Uiensoep.
Veel uien
1 liter water
2 groentebouillontabletten
Kerrie en peper
Werkwijze:
De
uien van schil ontdoen en in stukken snijden. Aanfruiten in zonnebloemolie en
erbij blijven.
De knoflook toevoegen en de kerrie die smaak en geur vrijgeeft tijdens het roerbakken.
Oppassen voor aanzetten aan de bodem van de pan.
Aan de kook brengen en op lage pit garen. Op smaak maken
met peper en misschien nog iets zout.
Enkele schijfjes stokbrood werden op de soep in de
soepkop gelegd met een schijfje kaas erop. Even in de oven…
Mijn leventje…Wat heb ik weer genoten van de handwerk les al werd er weinig gehandwerkt deze keer.
Wol gebrek...en werd deze keer een gordijn voor de voordeur gemaakt. Ook heel nodig...
Een pop moest mee in een kinderzitje... en de "chauffeur" zal later zeker een leidinggevende functie ergens krijgen.
Qammar oftewel maantje van drie kan al tot twintig tellen
Ze zit met haar neus overal bovenop...
Ik kan uren kijken naar hun voortgang...
Een verhaal uit het herschreven manuscript van mijn boek: Onderweg naar vrijheid.
Mijn bijbaan bij De Lijster in Geleen was heel leerzaam en boeiend maar te onzeker om van te bestaan.
Als ik mijn hoofd baan bij Chas Mackintosh zou opgeven, was er geen garantie voor voldoende uren in het restaurant.
Een tijdlang hield ik beide banen aan. Vanaf vrijdag 18.00 uur was ik in het weekend inzetbaar bij De lijster. Eigenlijk was dat veel te zwaar maar bracht extra geld op voor mijn flatje. Zondagavond op tijd thuis dan ging het wel.
(S.F.) was zelden aanwezig, er waren meerdere zaken begreep ik.
De Lijster was stijlvol al leken ze achter de coulissen altijd wel aan het verbouwen. In de zaak hingen gobelins, kristallen en koperen kroonluchters. Lodewijk-XIV-meubels, duur behang en fluwelen draperieën rond de ramen.
Er was een gigantische open haard, omgeven door houtsnijwerk. Een oud
herenhuis met het interieur van een kasteeltje. Alles was er navenant. Later
heb ik dit soort interieur en stijl alleen nog
in kasteel Hoensbroek terug gezien.
 |
| Met de bus naar kinderstad. |
Een witte blouse met
een zwart
giletje...
In de hal van het huis hingen jachttrofeeën o.a. de kop van een wild zwijn naast een oud portret. Het is me nooit duidelijk geworden van wie dat portret was…..Niet belangrijk.
De perzen die hier en daar op de vloer lagen hadden meer mijn aandacht. Je zou er je nek nog over breken. Als ik in het weekend ‘s morgens moest werken, was dat meestal om tafels te dekken in de aangebouwde zij zaal.
Het startte met de tafels en
stoelen kaarsrecht zetten. De moltons op
tafel, daarover de witte damast tafellakens, stijf van de stijfsel. Het couvert
en het zilveren bestek, op de millimeter precies tegenover elkaar. De
wijnglazen poleren met dunne linnen theedoeken en tot slot de gevouwen
servetten Voorbereiding voor de rotary club die regelmatig kwam dineren. Het
hoefde maar klaar te staan…
Wim kon me dat wel toevertrouwen. Vanaf een afstand keek
hij met toegeknepen ogen langs de tafels of alles recht lag. Een kort knikje
als het zijn goedkeuring kon wegdragen.
 |
| De knutsel jas. |
Hoe je zwart geworden zilver schoonmaakt heb ik daar
geleerd. Met een prop aluminiumfolie en veel soda in een pan kokend water op
het gas. Het zilver erin dompelen en even laten trekken. Daarna direct weer
afwassen. De eigenaar kocht het op van veilingen en faillissementen. Het meest
boeiend was de wijnkelder.
Daar lag een fortuin volgens mij. Het was er stoffig en
vol spinrag zoals in een oude kerker. Daar mocht niets van de plaats of
gepoetst worden. Wim was de enige die de wijn haalde en een enkele keer mocht
ik wel eens mee.
Rotisserie “De Lijster” laat in de avond. Omvallen van de slaap, de koks naar huis, de afwas gedaan. Dan vouwde ik wat linnen servetten om de tijd te doden. Waar had ik dat meer gedaan? Het natafelen van de laatste gasten waar tijdens de espresso en/of cognac wel eens een sigaartje werd opgestoken.
De geur van sigaren deed me altijd aan Fred denken en
dwaalden gedachten. Soms deelden Wim en ik een beetje mee in de gezelligheid. De
laatste gasten in hun jas helpen en de deuren sluiten. Als het laat was
geworden met een taxi naar huis, ook al bood Wim aan me wel thuis te brengen… Daar
begon ik niet aan.
Wel wilde ik van hem leren aan tafel saus van Boeuf
Stroganoff te bereiden en flamberen. Ik werd Wim zijn rechterhand. Hij was mijn
mentor en liet me wel eens in praktijk brengen wat ik had geleerd.
De eigenaar van de zaak had daar moeite mee hoorde ik.
Wim moest zijn werk doen en niet zijn taken delegeren. Ik was serveerster en
geen gastvrouw.
Als zijn baas in de buurt was deed Wim kortaf. Was de
kust veilig dan werd hij overdreven aardig. Tijd om De Lijster te verlaten, veertig
uur werken per week was voorlopig genoeg en wat bijslapen…Overgordijnen voor de
woonkamer maken.
Mijn bankstel met toebehoren was besteld. In zes maanden
had ik dat toch maar bij elkaar gewerkt en gespaard. Op de plek waar de eethoek
nog zou komen zou ik een echte mega kerstboom zetten en mijn huisje in
Kerstsfeer hullen…
Annemiek.
