De beste manier om de natuur te beschermen is door
haar met rust te laten!
Annemiek
Mijmering 71 2023.
Tip… Een plekje op een pompoen betekend ingrijpen en wegsnijden.
De rest direct verwerken en zat ik opeens middenin de klus pompoenmarmelade maken.
Met het laatste afwassop is mijn
snijplank zo weer schoon na gebruik.
Wat ik overhield was drie kilo schoongemaakte pompoen toen de schillen eraf waren en de pitten eruit.
werden op een stuk papier te drogen gelegd boven op de hoge kamerkast.
Het zijn mijn zaden voor seizoen 2024
Ingrediënten
pompoen/sinaasappel marmelade:
Anderhalve liter sinaasappelsap vers geperst of uit een
pak, met of zonder vruchtvlees.
5 pondpakken geleisuiker 2:1
Werkwijze: De stukken pompoen in een ruime pan met het sinaasappelsap aan de kook brengen en op lagere pit laten garen.
De lichtere kleur nijgt naar zoet en de meer gele had iets van wortel.
In ieder geval zat er veel meer smaak aan dan de
gekochte pompoen van vorig jaar…
Nog steeds groeien wat kleine exemplaren aan de
planten.
Mijn pompoen marmelade is zeer geliefd en lang houdbaar.
De tweede serie marmelade maak ik met vers sinaasappelsap van perssinaasappels die ik koop op de markt.
Cadeautjes voor heel speciale
mensen.
Vijf pondspakken 2:1 geleisuiker erbij en weer aan de kook brengen.
Drie minuten op vol kookpunt
(borrelend) laten doorkoken en blijf er maar bij.
De marmelade kokend heet in schone potten gieten.
Natuurlijk heb ik de smaak en dikte direct geprobeerd en het is perfect!
Doordat iets meer geleisuiker werd genomen, 5 pond op 4.5 kilo
fruit werd de marmelade iets dikker wat beter werkbaar is.
Tip 2… Opeens was het genoeg met de wildernis en werd een stuk border leeggehaald.
en de sleutelblommen oftewel primula vulgaris met twee harten werden gescheurd.
Ze kwamen in een mooi gemaakt bedje ietsje verderop.
In het voorjaar kan ik ze dan in bakken en
potten zetten en gaan ze daarna weer terug in de tuin.
in-een” apart in de border gezet.
Ze groeien daar verder
en leveren me blaadjes sla voor feest boterhammen.
De verdroogde bloempjes van de mosterdzaadbloem werden na gedroogd in een kommetje
Een deel zaad gaat weer in de aarde in maart waar nog een groter stuk voortuin
bijen/vlindertuin zal worden.
Tip 3... Op "het laand" vond ik de onkruidslee uit.
Een opgevouwen rest gaas dat met een hark of drietand over het tuinpad wordt getrokken.
Daar mag het onkruid indrogen en wordt later met de riek in de compostbak gekeild.
De bonen werden geplukt van de laatste ronde en dat zonder kas.
Komende week nog een keertje en tel ik wederom mijn zegeningen.
Gebakken aardappeltjes met rozemarijn en boontjes met gefruite ui.
Alleen de champions heb ik gekocht.
Natuurlijk teveel boontjes...
die de dag erop met wat yoghurt dressing als salade werd geserveerd
Gesnipperd uitje snuf zout een ei en wat bloem.
Mijn
leventje…Hoeve Corisberg en festival van de duurzaamheid.
Zondag
in het zuiden.
Wat een fantastische sfeer rondom de hoeve.
Het bouwen met stro en leem…
Je zag het zo gebeuren in vroeger tijd.
Je werd verliefd en bouwde voor je lief een huisje,
met man en macht, want zoiets kan je niet alleen.
die ik kon vergelijken met mijn vlierbloesemsiroop.
Op het erf zong een zangeres nummers van Amy Winehouse o.a. Valerie.
We zijn daar een hele tijd blijven hangen Samira en ik.
Jammetjes proeven en van eigengebakken pudding kruimelvlaai genieten in de zon.
Het kon zo een halve eeuw terug in de tijd zijn geweest
Er zaten een paar veelbelovende sterren bij die kids.
Gaandeweg hun optreden kwamen ze meer los en gaven solo’s weg
waarin ze meer van zichzelf lieten horen en zien dan ze misschien beseften…
Veel bekenden in de wereld van duurzaamheid promoten
en werden weer afspraken gemaakt en vooral ideetjes opgedaan.
De groene schuursponsjes die ik heb vervangen door lapjes oude badhanddoek moeten stukjes gehaakt touw zijn. (zie foto)
dan mijn zakjes van vitrage.
Ik heb nog jute in de schuur en stukken tot op de draad versleten boeren theedoeken waar nog hele stukjes aanzitten…
en de watervlooien in het aquarium met slootwater waren overleden toen we naar huis gingen…
Ken je het gedichtje nog van Guido Gezelle?
Het kwam weer even bij me boven.
O krinklende winklende waterding, met 't zwarte kabotseken aan, wat
zien ik toch geren uw kopke flink, al schrijven op 't waterke gaan!
Annemiek.
