Kijk uit voor bestemmingsverslaving...
Het idee dat geluk ligt in ander werk of een nieuwe
partner.
Totdat je het idee dat het geluk ergens anders is
opgeeft
zal het nooit zijn waar jij
bent...
Annemiek.
Mijmering 51 2022.
Tip
De hedera zit weer in de groeispurt en moet gesnoeid...
omdat wasmiddel maken van het blad tegenviel wordt een krans ermee
opgepimpt.
De (kerst)krans van eucalyptus aan de
voordeur heeft wat uitval en de vorm klopt daardoor niet meer.
Dezelfde krans
aan de poort is geweldig. Hij kleurde van grijs naar gemarmerd bruin en de rode
linten van Kerst werden in januari vervangen door groene raffia.
De poortkrans
blijft zeker hangen en de voordeurkrans krijgt een hedera jasje...
Ik gebruik steeds dezelfde kransen en soms haal ik een
laag eraf. Deze keer niet en werd met een gehandschoende
hand
over het gedroogd blad gegaan en het meeste eucalyptusblad viel eraf.
over het gedroogd blad gegaan en het meeste eucalyptusblad viel eraf.
De
hedera kwam erover heen en werd een laag minder mooie twijgen grof over de krans
gebonden, (met wikkeldraad klos,) waarmee de oude laag bedekt werd.
Dan komt
het fijnere werk, de afwerklaag, door mooi blad in
bosjes tegen de klok in, op de krans te binden.
De groene raffia kan weer als
ophanglint functioneren en “less is more” nog steeds...dus blijft de krans
zonder verdere opsmuk...
Tip 2
De vogelvoermand wordt steeds meer bezocht en de
doppinda’s staan wekelijks op mijn boodschappenlijstje.
Jean eekhoorn is erbij
gekomen en dat kan zomaar een Jeanny zijn.
Hij doet de mand wel drie keer per
dag aan, en het is prachtig zijn capriolen te zien.
Omdat de meeste pinda’s
aangeregen zijn moet hij ze wel aan de draad oppeuzelen waardoor ik hem lang kan
bekijken enkele meters van mijn raam...
De losse noten neemt hij mee (naar zijn
nest ) denk ik wel.
Terwijl hij bezig is wacht het “publiek” van mus en koolmees
boven in de boom waar de mand aanhangt...
Al dat tumult van Vlaamse gaai en eekhoorn plus de twee
dikke duiven maakte de mand onstabiel.
Kwam ik opeens op het idee om een
stevige strook panty (van een pantybroekje 60 denier) door een lange naald met
groot oog te rijgen.
Daarmee kon ik heen en weer rijgen, door de mand rond de
bevestiging en werd de hele zaak steviger...
Tip 3
De laatste meiknol geoogst maak ik nog een keertje salade
van de knolletjes.
Deze keer met appel.
Aan boven en onderkant van de knolletjes
een schijfje afsnijden, lelijke plekjes wegsnijden en schoonborstelen.
Afgespoeld heel dunne schijfjes snijden van de knolletjes en met wat citroensap
om husselen.
De appel wassen en kan met schil verwerkt worden.
De appel
vierendelen klokhuis eruit snijden en de partjes in schijfjes snijden.
Door de
meiknol husselen en dressing maken van:
2 eetlepels olijfolie
1 eetlepel vlierbloesemsiroop
of honing
peper/zout
1 theelepel mosterd
Met de garde roeren en over de salade verdelen...
Omscheppen en met een bord op de kom in de koeling zetten...
Tip 4
De pootaardappels die ik net voor 19 maart in de voortuin
pootte staan al een tijdje in bloei.
Omdat ik nieuwsgierig ben hoe de groei
verloopt heb ik een inwendig onderzoek gedaan. Hoe dat werkt?
Twee vingers in de
aarde rond een aardappelplant steken en voelen of je tegen een knol stoot.
Voorzichtig de omtrek proberen af te voelen want ik wil een grote.
De
aardappels voorzichtig losmaken van moeder en de rest van het kroost groeit
verder...
Afvoelen in de aarde gaat moeilijk, hangend aan een looprek maar toch
gelukt. Ik weet nu dat de oogst goed komt...en blijf er verder af.... het voelt
als abortus plegen.
De aardappels werden afgespoeld en de mindere plekjes van
de schil met een pannenspons afgewreven.
Nogmaals wassen en afdrogen waarna
frietjes werden gesneden van de knollen.
Op het laatst kwamen naaldjes rozemarijn erbij.
Wat
een godenmaaltje met de meiknol/appelsalade en een kommetje rabarber van eigen
oogst.
Snel koken is er bij mij niet bij en het is puur genieten
de voorbereidingen buiten te doen.
Het is alsof je op reis gaat en het plezier
begint als je de deur uitgaat...
Al heb je geen aardappels in de
tuin je kan volop nieuwe aardappeltjes kopen op de markt...
Tip 5
Snoeien in de tuin doe ik nooit meer zonder mijn
schoudertas gemaakt van een bigshopper.
De verlengde band van een handvat over
mijn hoofd en een schouder en arm, verlies ik hem niet en alle gesnoeide spul
gaat direct in de tas.
Tip 6
De pruimen zijn rijp van Hollandse bodem en ongesorteerd
te koop aangeboden op de markt.
Ik heb ze een dag en nacht in de fruitmand laten liggen zodat ze sneller rijpten.
poedersuiker
Voor het deeg:
250 gram volle yoghurt
8 eetlepels zonnebloemolie
4 eetlepels melk
1 zakje bakpoeder
snuf zout
1 ei of extra lepel melk
bloem.
Werkwijze:
Verwarm de oven op 180 graden en zet een grote vlaaivorm
klaar bedekt met bakpapier.
Voeg ongeveer 300 gram bloem toe en kneed met je handen
kort en snel.
Voeg bloem toe tot het deeg loslaat van je handen en rol het deeg
uit tot een dunne lap deeg.
Beleg de vlaaivorm met het deeg en rol af wat teveel
is... Met
een vork het deeg op enkele plaatsen inprikken.
een vork het deeg op enkele plaatsen inprikken.
Snij de gewassen pruimen middendoor, haal de pit eruit en
leg ze met de bolle kant naar beneden op het deeg.
Bakken tot het deeg
lichtbruin is.
Nog lauw serveren en voor het snijden (of
knippen) nogmaals poedersuiker over de vlaai strooien.
Van het deeg dat over was heb ik deze keer jambroodjes
gemaakt, gevuld met pompoen/sinaasappelmarmelade...
De randen van de deeglapjes
natmaken en een tipje marmelade midden erop.
De lapjes deeg dichtslaan en op een
bakplaatje (van vlaai of zo) leggen en de randjes met een gebakvorkje
dichtdrukken.
Mijn leventje...
Zondag in het zuiden met een muziekje aan, terwijl de geur
van vers brood door het huis dwaalt, de deur uit over het hofje.
Dat heet
gelukkig zijn...
Vroeg in de ochtend zijn Floor en ik door de tuin gelopen en
hebben we wat uitgebloeide blommen weggeknipt en dorre blaadjes.
hebben we wat uitgebloeide blommen weggeknipt en dorre blaadjes.
De snelle Jelle
pispotjes ranken zijn uit de wilde wingerd getrokken en daarvan had een
stiekemerd de blauwe regen omarmt...
De oogst is toch voorbij en de planten te oud.
De boomspinazie groeit als een gek en heeft de regenton zo
ongeveer bedekt wat de bedoeling was.
Deze ongelovige Thomas kon het amper geloven.
Afgelopen tijd terugkijkend (doe ik altijd op
zondagochtend) ben ik oh zo dankbaar niet meer te werken.
Een door God geregeld
geschenk al had het afscheid anders gemoeten.
Ruimte in mijn huis en mijn hoofd waardoor veel
dierbaar spul aan de juiste personen werd doorgegeven.
Boeken en spullen en
werden vele foto’s weggegooid waar geen behoefte meer aan is.
Het
wordt allemaal doorgegeven aan een dierbaar mens die ermee verder gaat.
Kwam ik
vanzelf op alle digitale spul over hetzelfde gedachtegoed en dat komt op een
externe schijf...
Ook dat is ontspullen en ben ik langzaamaan aangekomen waar ik
wil zijn... omringd met wat blij maakt en met wie me blij maken... en soms moet
ik daarvan een traantje laten... van puur geluk... tijdens een zondag in het Zuiden...
Annemiek.