zondag 26 juni 2022

Mijmering 51 Inwendig onderzoek, vlaai met verse pruimen, jambroodjes, frietjes en zelfreflexie...

 Beste mensen,
 
Kijk uit voor bestemmingsverslaving...
Het idee dat geluk ligt in ander werk of een nieuwe partner.
 
Totdat je het idee dat het geluk ergens anders is opgeeft
zal het nooit zijn waar jij bent...
 
Annemiek.
 
Mijmering 51 2022.
 

Tip
De hedera zit weer in de groeispurt en moet gesnoeid... omdat wasmiddel maken van het blad tegenviel wordt een krans ermee opgepimpt. 

De (kerst)krans van eucalyptus aan de voordeur heeft wat uitval en de vorm klopt daardoor niet meer. 

Dezelfde krans aan de poort is geweldig. Hij kleurde van grijs naar gemarmerd bruin en de rode linten van Kerst werden in januari vervangen door groene raffia. 

De poortkrans blijft zeker hangen en de voordeurkrans krijgt een hedera jasje...
 
Ik gebruik steeds dezelfde kransen en soms haal ik een laag eraf. Deze keer niet en werd met een gehandschoende hand

over het gedroogd blad gegaan en het meeste eucalyptusblad viel eraf. 

De hedera kwam erover heen en werd een laag minder mooie twijgen grof over de krans gebonden, (met wikkeldraad klos,)  waarmee de oude laag bedekt werd.

Dan komt het fijnere werk, de afwerklaag, door mooi blad in bosjes tegen de klok in, op de krans te binden.
 
De groene raffia kan weer als ophanglint functioneren en “less is more” nog steeds...dus blijft de krans zonder verdere opsmuk...
 
Tip 2
De vogelvoermand wordt steeds meer bezocht en de doppinda’s staan wekelijks op mijn boodschappenlijstje. 

Jean eekhoorn is erbij gekomen en dat kan zomaar een Jeanny zijn. 

Hij doet de mand wel drie keer per dag aan, en het is prachtig zijn capriolen te zien. 

Omdat de meeste pinda’s aangeregen zijn moet hij ze wel aan de draad oppeuzelen waardoor ik hem lang kan bekijken enkele meters van mijn raam... 

De losse noten neemt hij mee (naar zijn nest ) denk ik wel. 


Terwijl hij bezig is wacht het “publiek” van mus en koolmees boven  in de boom waar de mand aanhangt...
 
Al dat tumult van Vlaamse gaai en eekhoorn plus de twee dikke duiven maakte de mand onstabiel. 

Een stuk spandraad moet daar verbetering in brengen maar niet
genoeg volgens mij... 

Kwam ik opeens op het idee om een stevige strook panty (van een pantybroekje 60 denier) door een lange naald met groot oog te rijgen. 

Daarmee kon ik heen en weer rijgen, door de mand rond de bevestiging en werd de hele zaak steviger...
 

Tip 3
De laatste meiknol geoogst maak ik nog een keertje salade van de knolletjes. 

Deze keer met appel. 

Aan boven en onderkant van de knolletjes een schijfje afsnijden, lelijke plekjes wegsnijden en schoonborstelen. 


 Afgespoeld heel dunne schijfjes snijden van de knolletjes en met wat citroensap om husselen. 

De appel wassen en kan met schil verwerkt worden. 

De appel vierendelen klokhuis eruit snijden en de partjes in schijfjes snijden. 


Door de meiknol husselen en dressing maken van:
 
2 eetlepels olijfolie
1 eetlepel vlierbloesemsiroop
of honing
peper/zout
1 theelepel mosterd
 
Met de garde roeren en over de salade verdelen... Omscheppen en met een bord op de kom in de koeling zetten...
 
Tip 4
De pootaardappels die ik net voor 19 maart in de voortuin pootte staan al een tijdje in bloei. 

Omdat ik nieuwsgierig ben hoe de groei verloopt heb ik een inwendig onderzoek gedaan. Hoe dat werkt? 

Twee vingers in de aarde rond een aardappelplant steken en voelen of je tegen een knol stoot. 

Voorzichtig de omtrek proberen af te voelen want ik wil een grote. 

Jawel... een dikkere en enkele kleintjes en die heel kleinen
waren een misgreep. 

De aardappels voorzichtig losmaken van moeder en de rest van het kroost groeit verder... 

Afvoelen in de aarde gaat moeilijk, hangend aan een looprek maar toch gelukt. Ik weet nu dat de oogst goed komt...en blijf er verder af.... het voelt als abortus plegen.
 
De aardappels werden afgespoeld en de mindere plekjes van de schil met een pannenspons afgewreven. 

Nogmaals wassen en afdrogen waarna frietjes werden gesneden van de knollen. 

In een bodempje zonnebloemolie bakken alsof je aardappels bakt. 

Op het laatst kwamen naaldjes rozemarijn erbij. 

Wat een godenmaaltje met de meiknol/appelsalade en een kommetje rabarber van eigen oogst.
 
Twee vegaburgers uit de vriezer erbij gebakken en veel koel water van citroenmelisse...
 
Snel koken is er bij mij niet bij en het is puur genieten de voorbereidingen buiten te doen. 

Het is alsof je op reis gaat en het plezier begint als je de deur uitgaat...
 
Niet jagen en jachten tot je bent waar je wil zijn... oftewel het
gerecht op tafel staat... 

Al heb je geen aardappels in de tuin je kan volop nieuwe aardappeltjes kopen op de markt...
 
Tip 5
Snoeien in de tuin doe ik nooit meer zonder mijn schoudertas gemaakt van een bigshopper. 


De verlengde band van een handvat over mijn hoofd en een schouder en arm, verlies ik hem niet en alle gesnoeide spul gaat direct in de tas.
 
Tip 6
De pruimen zijn rijp van Hollandse bodem en ongesorteerd te koop aangeboden op de markt. 


Ik heb ze een dag en nacht in de fruitmand laten liggen zodat ze sneller rijpten.

Ingrediënten verse pruimenvlaai

1 kilo rijpe pruimen
poedersuiker
 
Voor het deeg:
250 gram volle yoghurt
8 eetlepels zonnebloemolie
4 eetlepels melk
1 zakje bakpoeder
snuf zout
1 ei of extra lepel melk
handje suiker
 
bloem.
 
Werkwijze:
Verwarm de oven op 180 graden en zet een grote vlaaivorm klaar bedekt met bakpapier.


Meng alle bovengenoemde ingrediënten in een kom met een garde door elkaar.

 Voeg ongeveer 300 gram bloem toe en kneed met je handen kort en snel. 

Voeg bloem toe tot het deeg loslaat van je handen en rol het deeg uit tot een dunne lap deeg. 

Beleg de vlaaivorm met het deeg en rol af wat teveel is... Met
een vork het deeg op enkele plaatsen inprikken.
 
Snij de gewassen pruimen middendoor, haal de pit eruit en leg ze met de bolle kant naar beneden op het deeg. 

Bakken tot het deeg lichtbruin is.
 
Direct uit de oven uit de vorm halen en bestrooien met poedersuiker dat direct smelt. 

Nog lauw serveren en voor het snijden (of knippen) nogmaals poedersuiker over de vlaai strooien.
 
Van het deeg dat over was heb ik deze keer jambroodjes gemaakt, gevuld met pompoen/sinaasappelmarmelade... 

Het deeg uitrollen en met de botervlootdeksel werden
deegvormen uitgestoken. 

De randen van de deeglapjes natmaken en een tipje marmelade midden erop. 

De lapjes deeg dichtslaan en op een bakplaatje (van vlaai of zo) leggen en de randjes met een gebakvorkje dichtdrukken. 

De kopkes natmaken en bestrooien met suiker, ik had nog grote
korrels suiker.
 
Mijn leventje...
Zondag in het zuiden met een muziekje aan, terwijl de geur van vers brood door het huis dwaalt, de deur uit over het hofje. 

Dat heet gelukkig zijn... 

Vroeg in de ochtend zijn Floor en ik door de tuin gelopen en
hebben we wat uitgebloeide blommen weggeknipt en dorre blaadjes. 

De snelle Jelle pispotjes ranken zijn uit de wilde wingerd getrokken en daarvan had een stiekemerd de blauwe regen omarmt... 

Mooi niet en de snij/klimboon kreeg meer lucht door wat aardbeienplanten weg te trekken. 

De oogst is toch voorbij en de planten te oud. 

De boomspinazie groeit als een gek en heeft de regenton zo ongeveer bedekt wat de bedoeling was.

Deze ongelovige Thomas kon het amper geloven. 

Wat een schoonheid... en kan ik vanaf nu voorzichtig het blad oogsten.
 
Afgelopen tijd terugkijkend (doe ik altijd op zondagochtend) ben ik oh zo dankbaar niet meer te werken. 

Een door God geregeld geschenk al had het afscheid anders gemoeten. 



Ruimte in mijn huis en mijn hoofd waardoor veel dierbaar spul aan de juiste personen werd doorgegeven. 

Boeken en spullen en werden vele foto’s weggegooid waar geen behoefte meer aan is. 

Momenteel ben ik alle cursusmateriaal aan het verzamelen over het gedachtegoed consuminderen. 


Het wordt allemaal doorgegeven aan een dierbaar mens die ermee verder gaat. 

Kwam ik vanzelf op alle digitale spul over hetzelfde gedachtegoed en dat komt op een externe schijf... 




Ook dat is ontspullen en ben ik langzaamaan aangekomen waar ik wil zijn... omringd met wat blij maakt en met wie me blij maken... en soms moet ik daarvan een traantje laten... van puur geluk... tijdens een zondag in het Zuiden...
 
Annemiek.