Beste mensen,
Als je gelukkig wilt zijn denk dan
aan gelukkige momenten.
De gedachten die we de wereld
insturen komen immers naar ons terug....
Annemiek.
59 Consumindermijmering 2019.
Tip
De bramen zijn rijp en je kan er zoveel lekkers van
maken. Te beginnen met bramen/jam al mag mijn recept met eer bramenconfituur
heten. 
In de winter griesmeelpudding met bramen confituur... Het water loopt me
al in de mond als ik er aan denk. Receptje?
De bramen voorzichtig kort afspoelen en in een pan aan de kook brengen op hoog gas. Dan op laag gas sudderen tot het sap er uit is gekomen, dat duurt ongeveer 10 minuut vanaf kookpunt. De smurrie door een fijnmazige zeef of pasvite draaien.
Ik heb een speciale klein fruit passevite (zie foto) daarvoor met een houten blokje dat over de fijnmazige zeef gewreven geen pitje erdoor laat. Je kan ook de smurrie door een fijnmazige zeef drukken met de achterkant van een pollepel.
Teveel moeite? Zeef niets.....en maak
bramenjam met pitjes.
Het sap wegen en op elke liter sap komt een pakje 2:1 geleisuiker (pondspak) die net over de grens in Duitsland het goedkoopste is.
Je zou een voorraad kunnen aanleggen want er komt natuurlijk ook nog
pompoen marmelade in september. Ik had geen kilo sap en heb de geleisuiker aangepast. Je kan de bramen ook sparen in je vriezer. Elke twee dagen plukken kort afspoelen en bij de voorraad in de vriezer leggen. Aan het einde van het bramenseizoen maak je dan alles tegelijk...
Terug naar het recept: Sap en geleisuiker aan de kook brengen en drie minuut op kookpunt houden. Kokend heet de confituur in schone
potten gieten, (hergebruik van appelmoes of zo) direct de schroefdeksel erop
draaien en de pot omkeren. Als de confituur afgekoeld is kunnen de potten in de
voorraadkast.... Ze blijven wel een jaar of langer goed.
Die kostelijke laatste confituur zit nog onderin en
zijkant pannetje hoe goed je ook schraapt en doet. Door een flinke scheut
yoghurt erin te gieten krijg je de laatste bramenheerlijkheid wel los en gemengd
met de yoghurt gaat niets verloren... Gewoon smikkelen uit de pan met een lepel
en heb ik ook nog mijn vingers gebruikt voor het laatste beetje... Hoe je die passevite schoon krijgt? De pitjes eruit kloppen in de compostbak en de pasvite in een bak (regen)water leggen en de tijd doet de rest. Het pannetje met de vieze rand kreeg een nat lapje op zijn kop.
Tip 2 Ontspullen...
Ik heb een boom in mijn woonkamer gezet... nou
ja... een flinke bos gedroogd pastinaak zaad aan de muur gebonden aan een
schroef halverwege de stengels. In die hoek stond een decoratief nachtkastje met een lampetkan
bovenop waar rondom de opladers lagen van fototoestel en telefoon. In de
lampetkan stond een bos gedroogde lavendel die ruizelde als ik de gordijnen
sloot. (vergis je niet, achter de groene “foppers” zijn tot op de vensterbank
overgordijnen verstopt die helemaal sluiten.) Ik heb er lang over nagedacht en
het nachtkastje gaat naar het consuminderhuis of wie het hebben wil. De
lampetkan inclusief de lavendel staat nu op het dressoir in de gang waar geen of
weinig kans op ruizelen is. Alleen Floor met haar staartje... 
Waar de inhoud van het nachtkastje bleef? De lade
inhoud verhuisde naar de lade van het antieke kastje. Die kwam leeg want mijn
zilveren bestek gaat naar Consuminderhuis Molenberg. Daar liggen nu de opladers
en de vlooiendruppels van Floor met nog wat theelepeltjes die ik bewaren
wil als aandenken aan het bestek. Het zesdelige bestek van mijn zus in de keukenlade is meer dan genoeg
bestek in mijn huis... De kaarten achter het deurtje van het nachtkastje kregen
een plekje in het antieke kastje onderin bij de pasta.... En opladen van telefoon en fototoestel? Dat gebeurd op de vensterbank achter het gordijn met de kabel in het stopcontact zodat ik niet vergeet dat er iets op te laden staat in een verborgen hoekje.... Aan de linkerkant op de vensterbank heeft de zware e-bike oplader een plekje als er opgeladen moet worden... weer minder te stoffen en gemakkelijk stofzuigen en dweilen en gordijnen sluiten met mijn wapperende handen zonder een regen van lavendel of een bakje dat valt. Enne... het hart van boerenwormkruid dat aan die ene schroef aan de muur hing? Hangt nu aan de kast en vormt samen met het lavendelhart een harten galerij... nou ja... zoiets.
Tip 3
Het volgende recept is een van de
lievelingsrecepten van mijn vader Henk van Deursen en daar hoort een verhaal
bij... In ieder geval kan je met dit recept bergen tomaten wegwerken op een
gezonde manier...omdat ze allemaal tegelijk rijp worden lijkt het wel, komt dit
recept goed van pas voor de volkstuin. Wat je nodig hebt voor een persoon?
Ingrediënten:
2 Dikke uien
5 tomaten of zo
peper/zout
voor de liefhebber wat gesnipperde verse basilicum
als je hebt.
Werkwijze:
De uien halveren en in dunne ringen snijden. In
zonnebloemolie fruiten tot midden bruin eerst op hoog en dan op op lager gas.
Ondertussen de tomaten halveren en in kleinere stukken snijden. De tomaten kort
op hoog gas meebakken tot beetgaar. Peper/zout erop en op een diep bord. Voilà
een gezond zomer eenpans gerecht. Je kan er stokbrood bij serveren...Ik heb wat
gesnipperde basilicum over de tomaten/ui gestrooid die toevallig op de tuintafel
stond te groeien. Mmmmmm en waarom het bord zo schoon was na de maaltijd? Ik heb
het afgelikt! Ik noem dit gerecht Henk van Deursens overwinning....
Mijn leventje... Het kwam in mijn jeugd regelmatig voor dat vader na
de zondagse maaltijd een uurtje naar bed wilde. Hij probeerde Marie over te
halen mee te gaan en zijn versierpogingen namen een aanvang door in haar
bovenbeen te knijpen en wat te smoezen. Later heb ik pas begrepen waarom Marie
mee moest. Ze was er nooit voor te vinden en mokte en hield af.... ze zal wel
hoofdpijn hebben gehad bedenk ik zo. Ik snapte als kind nog niet wat er tegen
was een uur naar bed te gaan op een zondagmiddag... Pa trok de portemonnee en de kinderen werden onder leiding van de oudste kids op pad gestuurd naar het bos, naar Catsop of het kanaal of zo. Daarna kon ergens een ijsje gekocht worden als je maar lang wegbleef... De tweeling werd in de wandelwagen gepleurd en we togen op pad. Gerry Annemiek Tonny Petra Henny en Piet en Martin naar gelang de schare kinderen uitbreiding kregen door de jaren heen. Ik ben nog hele zondagen met mijn zussen en broers naar Valkenburg gefietst. Vanaf Elsloo was dat toch een hele ruk...De kleintjes achterop en een fles water mee. Onderweg hebben we appels en peren gejat uit boomgaarden. Valkenburg durfden we niet in dus gingen we maar snel terug. Verdwalen hoorde erbij want oriëntatievermogen is me vreemd....
Als we terug kwamen bakte vader vaak... tomaten met
ui of gebakken eieren. Hij was dan heel vrolijk en floot meestal “Wheels.” Een
bekend instrumentaal nummer uit die tijd... moeder zat met een martelaarsgezicht
op een stoel te kijken of ze de vierdaagse had gelopen... Ik heb later pas
begrepen dat tijdens deze zondagmiddagen de volgende van Deursen op stapel werd
gezet....
Annemiek.
