Beste mensen,
In het leven komt het er steeds op
aan hoe je het voelt
en niet hoe het is of
lijkt...en dat kan natuurlijk per persoon verschillen...
Annemiek.
30 Consumindermijmering 2019.
De lente schenkt ons zomerdagen en de achterstanden in de moestuinen van onze Consuminderhuizen
wordt ingelopen. Niet alleen door het mooie weer maar zeker door vlijtige
handen en spierkracht... Ik kan de mannen niet genoeg de hemel in prijzen en een
verslag ter plaatse van het werk dat werd gedaan.... om mee te genieten en wie
weet doe je nog wat tipjes op....
In wordende moestuin Molenberg komen de aardappels
al op en ik zie aan de kleur van de plantenblaadjes welke soorten het
zijn. Twee van de drie mannen die hielpen hebben geen kaas gegeten van tuinieren en wandelen
zo over de aarde wat een schreeuw van deze vrouw uitlokt... Ze kijken vervolgens
de eerste uren goed uit waar ze hun maat 45 neerzetten... en na uitleg begrijpen ze wat de bedoeling is.. Anderhalve schop diep de aarde uitschachten en zeven zodat alle onkruidwortels eruit geplukt wordt. Daarna mest onderspitten in de gezuiverde aarde en kan ik direct zaaien... Drie rijen pastinaken en twee rijtjes chioggia beiden van zelf geteeld zaad zodat deze oogst wederom niets zal kosten. Ramon begrijpt dat niet de hele tuin in een keer moestuin kan worden en zet tegels rechtop diep in de aarde tussen ontginnend stuk en de wildernis. Zo kan de jungle de goede moestuin niet meer overnemen.
Op de vensterbank van de workshopruimte zijn de pompoenplanten opgekomen voor de heuvel van onze sponsors in Duitsland. ik besluit de planten met het komend mooie weer buiten te zetten op de tafel in de stilte tuin. Dat betekend tijdens de Pasen naar Molenberg om water te geven... Ik besluit langs de schutting in de jungle
topinamboer te poten wat twee dagen later samen met Hansi samen ook gebeurd. Een diep
gat maken, de topinamboer knol erin en dichtmaken. Topinamboer is in gewas net
zoiets als de grote grazers runderen bij dieren uitgezet in natuurgebieden. Ze
helpen zichzelf.... we zullen zien wat opkomt. De knollen kregen eenmaal water en dat is
het... Eigenlijk al laat om topinamboer te poten en de opgegraven knollen waren
dan ook al aan het wortelen... Ze kunnen het hebben.... Volgende week zal nog
een stuk jungle ontgonnen worden en daarna wordt de aarde te droog en te zwaar om
dit werk nog e doen...Later in het jaar in de herfst gaan we weer verder. Een optie is de
opkomende brandnetels met stukken plaat, plastic of karton te bedekken wat we
ook zoveel mogelijk zullen doen. Na de herfstregens en de koude nachten wordt weer verder gegaan
met ontginnen. 
De moestuin bij Consuminderhuis Parkstad Landgraaf
is een heel ander verhaal. Daar vind je geen distels zevenblad of brandnetels en is de aarde los en rijk door de jaren heen
bemesten en kalk inbrengen plus de wisselteelt die werd toegepast. Diepe
penwortels vind je daar alleen van paardenbloemen die in buurtuinen groeien en
zaad verspreiden... Ze worden diep uitgestoken en dat betekend niet dat ze niet
meer terugkomen want er hoeft maar een cm wortelpunt te blijven staan voor een
nieuwe plant... Net voor de winter hebben de mannen nog geschoffeld en dat betekend weinig onkruid in het voorjaar.....
Met een schoffel heb ik de
plantjes los gemaakt. De mannen hebben het onkruid weg geharkt en geruimd en de
planten die bleven weggestoken. 
De bieslook staat in bloei en zal zaad leveren over
enige tijd en de rabarber schiet al hoog op. Theo brengt met de scooter onze lunch en puur geluk van koffie met wat lekkers in de natuur...De mega lavasplant is een boom
geworden en de twee mannen Jeffrey en Jeroen hebben een hele kluif eraan om het
ding uit te graven.... Het hart blijkt een overwintering van vele slakken te
zijn... De wortelkluit wordt in vele stukken gestoken en gescheurd. De dag erop
krijgen de deelnemers van de kookworkshop Molenberg (die een tuin hebben) een
stuk want ze weten nu wat ze ermee moeten doen. De plant komt in hun tuin naast
de salieplant en dat heb ik ze toch al geleerd, Salie tegen luchtweg infecties
en lavas voor in soepjes.... Het volgende cadeautje dat ze krijgen is een
courgetplant...over enkele weken. Zo leren we de mensen spelenderwijs zelf
kruiden telen en groente... Hoe leuk is het niet de groei ervan mee te
maken..... In de moestuin van Landgraaf werd een hoop topinamboer uitgestoken
die de dag erna een plek vonden in de jungle in Molenberg.
De randen van het betegeld paadje werd met de
schoffel van onkruid ontdaan en Jeffrey was daar heel handig in. Jeroen zal komende week wegenzout in de richeltjes strooien. Volgende week
komt de mest en wordt direct onder gewerkt waarna ook in Landgraaf aardappels
worden gepoot en winterworteltjes gezaaid en bonen... Net op tijd allemaal en
zijn we de achterstand ingelopen....
Tijdens het paasweekend werk ik aan mijn eigen
hofje en dat start vroeg in de morgen met naar de markt gaan en de
fietstassen vol met drie tomatenplanten en twee paprika en een peperplant...
Deze keer zet ik de planten in de volle grond op een zonnige plek in de
verhoogde border... Roma tomaten want kerstomaatjes zaaide ik zelf in geel en
rood... die moeten nog opkomen en heb ik met de gekochte tomatenplanten al een
voorsprong. De diefjes in deze planten zal ik weer op water zetten tot ze
wortels krijgen en in potten gezet de herfstoogst gaan geven. Later krijgen ze een plekje binnen op de
vensterbank als de nachten kouder worden... Zoals je ziet heb ik
een voor de hand liggende manier om de kwetsbare planten van de markt naar huis
te transporteren. Bakjes in de fietstas gezet waar drie planten in passen al kan het
ook in hergebruik plastic zakken. De markt meneer keek verbaasd en vroeg zich af
of de kleppen van de fietstassen de planten niet zouden koppen. Nee dus... met
vier wasknijpers werden de kleppen vastgezet en de planten kwamen heel thuis wat
in plastic zakken aan het stuur niet zou zijn gelukt... Daar hingen de asperges
en de paprika’s en de peren... Asperges ongesorteerd kosten nu 1,25 de kilo
in Eygelshoven op de markt en ze staan al in een bak water om morgen gekookt te
worden....Heerlijk met een klontje gesmolten roomboter erbij en wat gekookte eitjes.... Daarover later meer... Ik wens jullie een fijn Paasweekend en hoop dat het meekijken wat vrolijkheid bracht.....
Tot slot de Paasbrunch in Consuminderhuis Parkstad
Molenberg waar 20 mensen aan deelnamen en velen Paasbrood hebben gebakken. Het
zijn de mensen die de kookworkshops volgden en nu zonder mijn begeleiding
prachtige kaneelbroodjes bakken in bloemvorm... rozijnenbroodjes en brood
vlechtkransen... Tussen alle hectiek door coördineert Monique Kaczmarek het huis
en de vrijwilligers en beantwoord de hotline met Consuminderhuis Parkstad
landgraaf waar Jozé Schlosser coördineert...
De boel was na de Paasbrunch zo weer opgeruimd en
de sfeer was die van samenhorigheid en blij geluk... Uitgenodigd waren Valence
Sonnen en Eduard Disch uit Maastricht die onze consuminderhuizen een warm hart
toedragen. Op het moment dat we hard ondersteuning nodig hadden in 2012 kwam
Eduard op het juiste moment met een riante hoognodige financiële ondersteuning. Zoiets vergeet je nooit meer.
.... Ik wilde deze twee mensen de sfeer van
Consuminderhuis Molenberg laten voelen en het kwam binnen... Ze schoven mee aan,
aan de tafel in de woonkeuken waar het brood in de oven zat en gekneed werd tijdens het bijpraten. Valence bracht foto’s mee uit de tijd toen voor ons alles begon in de
consuminder wereld en bij Zuinigheid met Stijl we elkaar leerden kennen. Tien jaar
geleden....
Even later heb ik goede raad gevraagd aan Valence en Eduard over privé aangelegenheden waar ik mee heb geworsteld en achter me probeer te laten. Ze zijn me dierbaar deze twee pracht mensen hoe zelden we elkaar ook ontmoeten en ik zag hoe ze genoten... Aan het einde van de brunch waar we later aanschoven heb ik Eduard gevraagd wat zijn indruk was van dit Consuminderhuis in Heerlen en hij beschreef in een emotionele speech precies de sfeer die vele aanwezigen en ook ik voelen in dit huis dat een thuis voor velen werd...Voor Eduard ook herkenning van zijn werk voorheen bij Impuls in Maastricht. De samenhorigheid tussen Medelanders en Nederlanders. De zwakkeren en de sterken die elkaar ondersteunen en in deze groep iedereen krachtiger wordt dan in alleen staan... Samen onderweg naar meer eigenwaarde en groei en bloei... Het was voor velen een dag met een gouden randje en van iedereen werd persoonlijk afscheid genomen met een handdruk en aandacht....Vele omhelzingen en zag ik heel duidelijk steeds voor ogen wat in dit jaar is bereikt in Consuminderhuis Parkstad Molenberg....Een lustrum dat ik stiekem in stilte voor mezelf vierde......
Even later heb ik goede raad gevraagd aan Valence en Eduard over privé aangelegenheden waar ik mee heb geworsteld en achter me probeer te laten. Ze zijn me dierbaar deze twee pracht mensen hoe zelden we elkaar ook ontmoeten en ik zag hoe ze genoten... Aan het einde van de brunch waar we later aanschoven heb ik Eduard gevraagd wat zijn indruk was van dit Consuminderhuis in Heerlen en hij beschreef in een emotionele speech precies de sfeer die vele aanwezigen en ook ik voelen in dit huis dat een thuis voor velen werd...Voor Eduard ook herkenning van zijn werk voorheen bij Impuls in Maastricht. De samenhorigheid tussen Medelanders en Nederlanders. De zwakkeren en de sterken die elkaar ondersteunen en in deze groep iedereen krachtiger wordt dan in alleen staan... Samen onderweg naar meer eigenwaarde en groei en bloei... Het was voor velen een dag met een gouden randje en van iedereen werd persoonlijk afscheid genomen met een handdruk en aandacht....Vele omhelzingen en zag ik heel duidelijk steeds voor ogen wat in dit jaar is bereikt in Consuminderhuis Parkstad Molenberg....Een lustrum dat ik stiekem in stilte voor mezelf vierde......
Annemiek.
