Beste mensen,
Geluk komt niet via een bankrekening
Geluk wordt niet geboren in een laboratorium of bij
de plastisch chirurgGeluk is samen elkaar dragen in de rijkdom van eenvoudig leven....
Annemiek.
51 Consumindermijmering 2018.
Nieuwsgierig over hoe het is gegaan? Die open dag? Verslag ter plaatse van uw eigen mijmering schrijfster:
De laatste loodjes dag voor de open dag Consuminderhuis
Parkstad/Molenberg....
Waren in het hele gebouw alleen wat plankjes
over...en ontbraken nog vele rekken voor de kinder kleding ruimte. De rekken van
de speelgoedruimte waren toen al lang “ingepikt,” maar ook dat bleek
onvoldoende. Het speelgoed in bananendozen werd
aangeboden op een zachte mat omdat rekken en stoeltjes en tafeltjes ontbraken.
Die komen nog (weer).
Wist je dat rekken gemaakt kunnen worden van op de
zijkanten geplaatste lege kratten? bij ons kwamen daar plaatjes tussen met
randjes die om de kratten haakten en voilà weer een rek. We “vonden” de plaatjes
in Gerda’s kelder in Landgraaf. Voor de veiligheid kwam het tijdelijke “rek”
tussen een stevige kast en op een stabiel bureau. Aan de linkerkant maakten de
mannen van die laatste plankjes een wandje en kon het “rek” nergens heen.
(Zaterdag hebben we alweer een houten informatiebalie buit gemaakt in Sittard
dus komt het goed....)
Dit mens durfde niet meer met een “nieuw” idee aan
te komen bij de vermoeide mannen en soms heb ik alleen iets neer gelegd zonder
woorden...iets wat hen op ideetjes zou kunnen brengen.... of zo. 
Die laatste dag dat Ramon van stijve overjarige vloerbedekking (die we
vonden in een poets hok) te elfder uren de vloer van de paskamer bekleedde. De
paskamer twee spiegels kreeg (door Hansi geplaatst). Ze zijn van
kledingkastdeuren met spiegel gemaakt en waren het enigste stevige aan de
peperkoek houten kleerkast. Door die zware spiegeldeur zal de kast wel uit elkaar
zijn gevallen. Hansi maakte gelijk twee spiegels zodat je ook je achterkant
kan bekijken ( als je dat wil) en vooral zacht gedempt licht geplaatst zodat je niet schrikt van elk
oneffenheidje op je huid of rolletjes waar je denkt glad te zijn....(van de
lingeriewinkels afgekeken) De mooie satijnen stoelhoes voor de paskamer stoel
werd die dag niet meer gevonden....komt nog.
Die laatste loodjes dag .....toen Ramon en ik nadat
Scheppers Electro was verdwenen direct twee derde van de TL
buizen en starters losdraaiden in het hele gebouw. Het is immers een
Consuminderhuis. (Ik ken de weg al in het donker inclusief die hobbel waar ik
een doodsmak op maakte). 
Rosita en Marischka de laatste provisorisch
gemaakte rekken vulden in de kinderkleding ruimte wat me opeens ontroerde. De
lieve jurkjes en piepkleine jasjes en dacht ik aan de vele grote gezinnen in
Molenberg die daar zoveel aan hebben. Bianca de zorg voor de catering had en nog hier en daar stofte. Donderdag was ook de laatste gezamenlijke
lunch voor de harde werkers van project opbouw Consuminderhuis Molenberg... Het
tafelzilver een snel/gemakkelijk/poetsbadje/luie/huisvrouwen/actie kreeg tegen
middernacht. Het receptje?
Tip.
Neem een oude of gietijzeren pan maar beslist geen
aluminium pan. De pan driekwart vol water ( ik nam te weinig) met een beker soda
aan de kook brengen. Een stuk aluminiumfolie tot een prop knijpen (oud bakje van
de Chinees?) en in het kokende sodawater leggen, waardoor een chemische reactie
ontstaat. Het zilver erin en helemaal onder het water duwen. De bol of
stuk alu/folie lost langzaam op. Als de vieze aanslag van het zilver af is, kan
een volgend voorwerp in de pan. Misschien een kandelaartje of je zilveren
sierraden? Het zilver nooit lang in de soda laten staan, blijf erbij om
eventueel te keren en de voorwerpen uit de pan te nemen. Het ene moet wat langer
dan het andere naar gelang grootte en aanslag..... Het zilver na het badje in
een sopje afwassen, afdrogen en opblinken met een zachte doek, oh ja.....Nooit
met een slaperige kop de berg bestek uit het sop graaien... een jaap in mijn
vinger tot op het bot was het resultaat.
Tip. 
De mannen maakten ( bij gebrek aan hout?) beugels
van ijzeren buizen van een partytent. (die tent is eens van Gerda geweest en
door de wind meegenomen) Aan de einden werden de buizen platgeslagen en verbogen
zodat ze plat op de muur gemonteerd konden worden. Enkele ouderwetse
bed/spiralen werden daardoor “dranghekken” voor de matrassen die mooi
overzichtelijk rechtop geplaatst konden worden en bleven staan.... Elke matras
wordt nog opgemeten en op een aangenaaid (stukje lamel) kaartje met permanent
marker de maat genoteerd...... 
Er waren een en tweepersoons spiralen voor een en
tweepersoons matrassen en de eind stop was even een muur. We wachten gelaten op
de volgende spiralen die worden afgedankt en een geweldige hergebruikfunctie
hebben..... Aan het hoge plafon als vide in je schuur of de garage. Om
bijvoorbeeld tuinstoelkussens op te bergen of weetikveel....Na deze tip zullen
we wel even wat langer moeten wachten denk ik wel .....
De dunne matrassen vooraan de rij worden nog
hoofdkussen al weten ze dat nog niet. Door met een elektrisch mes plakken en
repen van de te dunne matrassen te snijden waarvan vlokjes worden geknipt. Fieke
zal te zijner tijd van oude lakens kussenovertrekken naaien die gevuld worden
met de vlokjes.... Heerlijke “nieuwe” stevige kussens op bedden en voor op
banken. De afritsbare matras overtrekken worden nog gewassen als iemand een
wasmachine af zal staan... Een te breed matras kan passend gemaakt door een
plak eraf te snijden met een elektrisch mes. De hoes rits moet daarvoor even
open en weer dicht gedaan en past de matras.... alhoewel in een te ruim jasje
maar wie ziet dat nou onder het hoeslaken....Ik denk alweer hoe een matrashoes
te verkleinen. Voor een te kort matras kan die plak worden hergebruikt om de
leegte te vullen.......aan de voetjes.
Hoe de open dag begon?
Een mens in Landgraaf sloop om zes uur in de
ochtend in zwarte pyjama ( camouflage dress tegen de krantenjongens aan de overkant)
in een onweersbui door een achteraf tuin (deze keer de mijne) en plukte vele
bloemen van het zevenblad. Zevenblad groeit als een gek als men een maand geen
tuinonderhoud kan verrichten door consuminderhuizen op te richten. De bloemen
werden in emmers klaargezet om mee te nemen naar Molenberg. Mijn boerenbont
serviesje en het gepoetst bestek... Het antieke tafelkleed... zodat de mensen
zien wat de eetkamer is door de pracht opgedekte tafel. De doorgang tussen
keuken en eetkamer werd even op de muur werd getekend. Het echte gat komt nog...Monique me een
uurtje later ophaalde met mijn “beetje” bagage.
De open dag...en de prachtige naambordjes die Sindy
maakte ( van lamellen) nog op de deuren moesten geplakt met dubbelzijdig
plakband. Jozé en ikke de vazen vulden met zevenblad blommen en de tafel dekten
in de eetkamer. De koffiegeur door het huis zweefde en door open ramen de geur
van de tuin. De dames en heren vrijwilligers er mooi gesoigneerd uitzagen en
iedereen steeds rondliep om met nieuwe ogen te kijken naar al dat moois. We
grappen maakten waarom er geen rij mensen in slaapzakken voor de deur hadden
gebivakkeerd om de eerste te zijn....en er misschien maar vier mensen zouden
komen en we de gebakjes allemaal zelf zouden opeten. 
Consumindergebakjes werden gemaakt en slagroom
geklopt moest worden zonder mixer!!! Een mengkom ontbrak... maar wel een glazen
schaal werd gevonden en een oma van een vrijwilliger achterom woonde die een
mixer had en Jelena de catering ondersteunde... Sigi en Hansi niet wisten dat open dag geen klusdag was en ergens een
stuk hout hadden gevonden “Auf stok” en ik niet op ze kon letten. Gottegot...ze
kregen wellicht een idee.... Opeens bericht kwam van Michelle dat bij de
voordeur twee mensen stonden om tien minuut voor openingstijd. En daar.....
startte de trein van een onvergetelijke open dag.... 
Monique de coördinator van Consuminderhuis Parkstad
Molenberg beet samen met mij het spits af. Met hulp van Jozé ( coördinator
moederhuis landgraaf). Aan ieder die inlichtingen wilde hebben we uitgelegd wat
een budget/consumindercursus inhoudt. Wat een consuminderhuis kan bieden en
vertelt over de workshops. Er waren aanmeldingen voor de cursus en de workshops
en voor kledingpasjes.... Zeven mensen hebben zich aangemeld als vrijwilliger en
vijf zijn direct aan het werk gegaan. De pasjes worden deze week aangemaakt.
Rondleidingen werden gegeven langs de handwerk dames en de naailes, Alle ruimtes werden bekeken en de pauzeruimte was even een café....met koffie/thee consuminder gebakjes en frisdrank. Er ging al kleding uit en Decathlon spul plus
speelgoed. Een mevrouw kwam al spullen aanbieden waaronder een bed en er werden
twee tassen kleding binnen gebracht.
Er waren ook mensen die gewoon wilden weten wat we
vertegenwoordigen. Een oudere mevrouw van de overkant die de werkzaamheden
wekenlang heeft gade geslagen en wel eens wilde weten wat een Consuminderhuis is.
Een jongen van 15 wilde wel
rondgeleid en ook dat kan.. Er waren heren met vele vragen die allen beantwoord
werden. We hebben niets te verbergen en iedereen is welkom. Om privacy redenen hebben we geen foto's gemaakt van de gasten. De klussers een "regaal" aan de muur wilden maken zoals bij Edeka, wat ik net voorkwam. Het idee is goed maar wordt aangepast....
De vele aanmeldingen als vrijwilliger is een begin
van een tweede thuis voor Molenberg en Heerlen, wat ook de bedoeling is. Door de
open dag voor de “buren” ( de omliggende straten) is de basis gelegd van “beter
een goede buur dan een verre vriend.” De officiële opening wordt nog bekend
gemaakt via wijkbladen en de media. We hebben nog wat te vervolmaken en
contacten te leggen.... Ondertussen is het huis al open en kan iedereen zich
aanmelden als vrijwilliger en/of een kledingpas... De mensen uit de witte wijk
en verdere Heerlens wijken. We hebben plaats voor vele vrijwilligers die willen
leren: Grip op geld en leven....sociale contacten op willen doen en elkaar
ondersteunen....of gewoon wat knutselen of buttelen in de tuin waar groente
komen als ik de vele slakken naar het bos heb gebracht....
Annemiek
