We hebben dit jaar niet gekozen voor taarten bakken maar uitdeel dag sober gehouden en kort. Ervaring leerde ons dat krijgen en even geen zorgen hebben met de feestdagen emoties brengt. We hebben gekozen voor koffie/thee en Kerstbrood. Veel mensen willen niet gefotografeerd worden, waren meteen weg en daar houden we rekening mee. De meesten deden of doen al mee aan een consuminderkring waarin ze leren budgetteren en meer doen met minder. Enkelen starten daar binnenkort mee...want het is voor wat hoort wat... Er staan enkele assistenten coördinatie op de foto's en een bestuurslid. Een hele organisatie en dat hoort ook zo zodat alles in goede banen wordt geleid. Allemaal vrijwilligerswerk..... Ik ben trots op al deze mensen die het gedachtengoed consuminderen samen met mij mee uitdragen....
Privé was het een heel zwaar jaar waarin mijn zoon in een diep dal belandde en ik vooral ruimte nodig had om hem goed te kunnen begeleiden. Die ruimte heb ik gekregen van bestuur en mijn assistenten van het consuminderhuis. Ik ben daar zeer dankbaar voor. Je ziet aan de foto dat mijn zoon en ik in rustiger vaarwater zijn beland zonder elkaar te verliezen... We hebben elkaar nog nooit verloren maar als alle kracht en moed op is kan dat zomaar gebeuren en daar leek het zeer zeker op... Om dan de goede beslissingen te kunnen nemen heb je ruimte nodig...
De openheid daarover tussen de mensen in het consuminderhuis schept saamhorigheid. We zijn immers allen onderweg naar de volmaaktheid die we nooit bereiken. We doen allemaal ons best en ik hou niet van de belerende manier om boven mensen te gaan staan. Fouten toegeven en te leren van elkaar en met respect omgaan met de medemens is meer mijn streven. Dankjewel kunnen zeggen en verontschuldiging als je fout zat. Er zijn geen fouten maar leerpunten....
We hebben wonderen kunnen verrichten in het consuminderhuis, door op de valreep een inboedel te leveren en gisteren zijn er nog gordijnrails gekocht zodat gordijnen opgehangen kunnen worden en dicht gedaan als de avond valt. De harde wereld even buiten sluiten...... Er was een mevrouw die even op verhaal moest komen van een vreselijke huilbui en een andere mevrouw eveneens. Er waren tranen in stoere mannenogen en zoveel dankbaarheid die ik bij deze wil doorgeven aan de velen die geld overmaakten en nog overmaken......... In alvast tegen de 100 gezinnen zijn even geen zorgen de komende weken en we gaan door tot 26 december. Verder geven we ook tijdens de feestdagen de broodlijn door...zes dagen in de week van de uiterste houdbaarheid producten aan zeker 60 gezinnen. Dat zijn in deze tijd producten die onze doelgroep nooit kunnen kopen.......... Soms moeten we uitleg geven en recepten erbij doen maar het is al blijheid die rond gestrooid wordt....... Dat wilde ik nog even met jullie delen........
Annemiek