Beste mensen,Anderen begrijpen is kennis
jezelf begrijpen is verlichting...
Annemiek
53 Consumindermijmering 2015.
Tip.
Doen met wat er is en vindingrijk zijn.....Het gaat me aan het hart dat Madelon kip niet op stok kan zitten door haar vergroeide pootje. Ze wil erbij horen dat is duidelijk en gezamenlijk onderhouden ze het verenjasje in de zonneschijn, Fieke en Heleen op stok en Madelon op de grond. Dat moet beter kunnen...... Een platte wijde mand werd in de ren vast in de aarde verankert met drie stukken gebogen spandraad met een hamer in de aarde geslagen. De mand kan geen kant uit en ook niet kiepen als Madelon op het randje staat. Ik heb er nog een plukje hooi in gelegd maar dat heeft ze eruit gekieperd. Het gaat precies als de bedoeling was. Madelon poetst de veertjes zittend in de mand........
Tip 2
De beschutting van emmertjes ( zonder bodem) kan van de sla en kooltjesplanten gehaald. De planten zijn stevig en kunnen nu wel zonder beschutting zeker nu het weer beter wordt.
De emmertjes gaan weer in de schuur voor volgend
jaar......
Tip 3
Elk jaar maak ik een herfst decoratie stuk in een mand met deze keer een bolcourget en klimcourgettes van eigen oogst. Ik heb ze zeer lang aan de planten gelaten om zaad van te telen. Toen de vorst kwam zijn ze naar binnen verhuisd en decoratie geworden. Ik weet nog precies wat wie is..... De bolcourget werd aangesneden en het zaad gezaaid in closetrol kokertjes in een emmertje. Ze zullen snel kiemen omdat de zaden nog zacht zijn. 
Tip 4
Aan de voet van hogere planten in kuipen kan je in los geharkte grond rucola zaaien. Met een strooibusje (soms gratis van kruiden) gemakkelijk en regelmatig. Met een handharkje het zaad in harken en water geven....Tip 5
Appelcake recept:
250 gram boter.
250 gram suiker.
vanillesuiker ( als je hebt).6 eitjes.
400 gram cakemeel.
springvorm.
enkele appels of peren.
abrikozenjam.
Werkwijze:
Boter de springvorm in en bestuif met bloem. Verwarm de oven voor op 180 graden. Klop de boter ( op kamertemperatuur) met de suiker en elke keer een eitje tot het opgenomen is. Klop zeker tien minuten tot een luchtig beslag. Meng op lage mixerstand twee derde van de cakemeel erdoor en voeg meer cakemeel toe tot een stevig beslag. ( zie foto) Beslag in de springvorm en glad strijken. Enkele appeltjes schillen en vierendelen. Van klokhuis ontdoen en de ruggetjes van de partjes enkele malen diep insnijden. Leg de partjes op het beslag en plaats de springvorm in de oven. Bak gaar in 55 minuut ( of langer ligt aan de oven) Met een breinaald in de cake steken om te controleren of hij gaar is. Droge naald dan is het goed.....Direct uit de oven de bovenkant van de 
appelcake insmeren met abrikozenjam. Dat kan met je vingertoppen.
Mijn leventje.....
Fieke en Heleen kip eten nu uit mijn hand en Madelon moet dat nog even bekijken. Ze is nog niet zover en krijgt toch haar graantjes wel en extra lekkere hapjes. Ze heeft duidelijk plezier in haar mandje speciaal voor haar als de twee andere meiden op stok zitten. De sfeer van het volmaakte hofje brengt iets nostalgisch en daar hoort cake bakken bij..........
Door het cake bakken dwaal ik in gedachten terug in de tijd toen ik negen jaar was en beslag voor cake klopte in de zwarte braadketel. Het beslag kloppen met de houten lepel was een hele klus toen we nog geen mixer hadden. De “beslagkom” uitlikken en de geur van de cake die door het hele huis trok......het maakte zo gelukkig dat ik dat gevoel nu nog terug kan halen. Ik zie de schuifdeuren naar de kamer en de kokosmat op de keukenvloer. Dergelijke matten kocht je aan de rol en werden omgeboord met een soort jute rand en dat deed je zelf met een grote naald en speciaal staalgaren. Ik zie het desso tafelkleed voor me met de glazen asbak. De schilderijtjes van het boerenland en al die stoeltjes om de grote tafel. Het gezinsleven speelde zich af in die keuken want de goei kamer daar kwam je overdag niet en er werd hard gewerkt in die keuken. De weck en aardappels schillen voor tien mensen en de wolwas op het aanrecht. Moeder wilde schoner dan schoon en de harde kokosborstel ging over de wollen truitjes die soms twee maten kleiner werden. Handwarm werd heet door geharde handen die geen temperatuur meer konden schatten. Cake bakken was een uitzondering en op de zeldzame keren mochten mijn oudste zus of ik dat doen. Als we allemaal een schijfje cake hadden was de cake al op. Ik zie de aluminium gedeukte koffiepot met het ingebouwde filtertje achterop de kachel en de asla die geleegd moest in het paadje als er sneeuw lag. Dat was antislip. As werd schoonmaakmiddel in de thee fles van vader waar de aanslag in kwam. Flink schudden met wat as en water en de aanslag liet los. Een soort schuurmiddel was die as. De thee fles was een beugelfles van de limonade gazeuse of zo en ging in de “aktetas.”met de boterhamtrommel mee naar het werk. Toen mijn vader werkman af was en leidinggevende, werd de alpinopet een hoedje en de werk trui een wit overhemd met stropdas en tweedelige kostuums. Een colbert met twee broeken en hij stond er netjes op mijn pa. Het volkswagen kevertje werd een grotere volkswagen en elk jaar moest dat een nieuwe zijn volgens moeder. Dan had hij zijn kilometers gedraaid want vader was lange tijd onderweg naar de klus waar het te doen was. Hij had vooral veel humor en stuurde me op een april naar de ijzerboer om spiegelogen te halen??? Het was een lieve man als hij zich niet door moeder op liet stoken. Als hij thuis kwam was er het lijstje wie allemaal een pak rammel moest krijgen en ik stond altijd bovenaan. Een klap om mijn oren en een knipoog en voelde je het niet zo. Het was gewoon voor de joeks en brulde ik ook voor de joeks. Elke keer als ik thuis wegliep wist hij waar naar toe. Ergens in een boom in het bunderbos en daar wist hij me steevast te vinden.......of bij Ida op de hooizolder in catsop. Als ik te laat thuis kwam van uitgaan ( om tien uur thuis) waren de deuren op slot en zat ik uren op de keldertrap en moest de week erop thuisblijven. Geen denken aan en naaide ik eruit voordat iemand in de gaten had dat er eentje verdwenen was. Op tafel lag het kookboek open met op de laatste pagina de tekst: “Ik ben dansen in Beek en om tien uur thuis”. Die keer was ik dus wel op tijd en als ik vrolijk binnen kwam wisten ze niet meer of ik nu straf moest of niet.....en waarom ook weer? Want ik was toch op tijd....Al die gedachten dwalingen gebeuren dus zomaar als je appelcake bakt 13 april 2015...........
Annemiek
