Beste mensen,
Er is maar heel weinig nodig
om gelukkig te zijn.....Annemiek
31 Consumindermijmering 2015.Tip.
De waarde van een geschenk zit in aandacht en inlevingsvermogen en zeker niet in geldwaarde. Verdieping in de mens die je een plezier wilt doen. Door te geven ontvang je.... vreugde van het delen....en waardoor bijvoorbeeld een gewone zaterdag opeens in een gouden lijstje prijkt...
Mijn hulp die inmiddels een vriendin is geworden heeft een druk gezin en volle bak elke ochtend aan de ontbijttafel weet ik. Hoe heerlijk moet het voor haar zijn om zomaar aan te schuiven zonder iets te hoeven doen en er nu eens tijd aandacht en zorg wordt besteed aan haar ontbijtje..... Hoe weinig dat kost aan geld zal je wel duidelijk worden als je de ingrediënten ziet.....
Jullie kennen inmiddels het receptje wel: Deze keer voor een ontbijtje voor twee en een meeneem lunch. 8 eetlepels olie
4 eetlepels melk
250 gram kwark
1 ei
snuf zout
handvol suiker1 pakje bakpoeder
+/- 600 grambloem
Alle ingrediënten m.u.v. de bloem mengen met een houten lepel. De helft van de bloem erbij en kneden. Bloem toevoegen tot het deeg loslaat van je handen. 
Een handje rozijnen in de week zetten en twee eetlepels suiker mengen met evenveel kaneel.
De deeg/bol in twee verdelen en met een deel aan de slag....Een langwerpige deeg/lap uitrollen en met water bestrijken, bestrooien met het mengsel kaneel/suiker. Laat de randjes vrij en rol de lap strak 
op. Snij in plakjes en zet ze op een bakblik. De helft van het tweede stuk wordt brioches. De rozijnen door het deeg kneden en eventueel bloem toevoegen. In een langwerpige rol rollen en in stukjes snijden. Elk stukje weer tot rol rollen en opgerold vormen ze brioches. Leg maar op de bakplaat bij de kaneel rolletjes.
Van het deeg dat overblijft maak je knoopbroodjes ( zie foto) Zet maar in een voorverwarmde oven op 200 graden. 
Een mooi serviesje op een mooi tafelkleed. Servetjes die in kleur bij het servies passen....het doet zoveel! Twee eitjes gekookt in het pannetje water voor de koffie. Vier minuutjes kooktijd is voldoende voor de eitjes. De koffie met de hand gezet drie scheppen voor een pot. Heel voorzichtig kokend water op de koffie in het midden en met een klein straaltje waarbij je de even later de zijkanten van de filter waar de koffie aan blijft hangen weer meeneemt. De jammetjes eigen gemaakt komen in kommetjes op schoteltjes met een jam/lepel erbij. De blok kaas en de brie op een houten plank en de inmiddels licht bruin gebakken broodjes in mandjes. Een feest om aan te schuiven....
De kaneelbroodjes en de brioches zijn piepklein om op verschillende manieren te kunnen proeven met een likje boter, jam of een schijfje brie. De knoopbroodjes voor de kaas met een tomaatje en zomaar van de vensterbank de peterselie knippen uit de pot. We hebben een doosje volgemaakt van de broodjes die over waren en met een postelastiek erom is dit ons lunchpakket.........
Mijn leventje....
Een dag samen doorgebracht met een vriendin is bij elke vriendin anders. Monique die dichtbij woont kan ik verrassen met een ontbijtje waarna we een dag gaan wandelen met de muze in het Bunderbos. Een pracht start van de dag en we de afwas laten staan voor later..... Je wordt er handig in, die broodjes bakken... Om half negen was ik in de PLUS voor de kaasaanbieding op zaterdag en de brie. Om tien voor negen startte het maken van het deeg en de broodjes 
Het delen van het brood gaat verder in delende gedachten en de hele zaterdag voor ons....Via 
binnenwegen naar het Bunderbos waar door de regen moeras was ontstaan en een meneer vertelde dat het NET te doen was. Er waren momenten dat het een overlevingstocht leek maar oh hoe rustgevend de stilte met daarin de fluitende vogels die de lente al aan voelen komen. De bladknoppen aan oude bomen en de jonge plantjes. De plek waar al 50 jaar lang de wilde knoflook ( daslook) opkomt en we daarvan een blaadje proefden. Alsof oude vrienden me welkom heetten. De levensgevaarlijke trapjes en uiteindelijk de duker en de lunch op een bankje.... Een dag met een gouden randje is rijkdom die niets met geld te maken heeft....
Iets heeeeel anders? Enkele weken geleden heeft een viertal dames uit Doetinchem een bezoek gebracht aan ons consuminderhuis. Een van de dames bracht een aantal takken mee met knoppen. Het is het mooiste cadeautje dat aan het einde van een winter maar gegeven kan worden en wat ben ik er blij mee....... Ze staan in een antieke lampetkan en geen mens weet wat voor takken het zijn dus als een van de dames dit leest? De takken heb ik aan het uiteinde tien cm lang gespleten met een scherp mes zodat ze water op konden nemen en zie het wonder van zwellende knoppen die roze kleurden en op openspringen staan. Wat het ook is... de takken zijn van een oude boom of struik die groenige mos begroeiing heeft. Verweerd en geleden onder alle weersomstandigheden met zoveel mooi nieuw leven. Ze laten me zien dat er altijd weer een nieuw begin mogelijk is hoe oud en verweerd beschadigd en vergroeit je ook bent.........
Annemiek.
