Niets geeft meer moed
dan de komische zijde van de dingen te
beschouwen
en vooral naar jezelf....met humor te
kijken.
Annemiek
Mijmering 13 2021
Tip.
Bak de pizza driekwart gaar, snij ze in stukken op maat en laat afkoelen
voor in de vriezer...
Bak het stuk voor die dag nog eventjes af... tien minuut
of zo...
voor drie personen en... wat witte broodjes voor twee dagen...
Ingrediënten voor de vulling:
2 paprika’s
1 dikke ui
bakje champignons
kaas
pakje gezeefde tomaten
Italiaanse kruiden
Voor het deeg:
500 gram volle yoghurt of kwark
2 zakjes bakpoeder
2 eieren
snuf zout
8 eetlepels melk
iets meer dan een kilo bloem
Werkwijze:
Snipper de ui en zet weg. De paprika in kleine stukjes en
de champignons afborstelen en kort afspoelen.
Snij de champignons in stukjes en
rasp alvast wat kaas. Gewoon van het stuk dan weet je wat je eet.
Werkwijze deeg:
De oven voorverwarmen op 180 graden...
Meng alle
ingrediënten met uitzondering van de bloem in een grote kom en meng kort met een
garde.
Het deeg bedoeld voor de pizza bodem uitrollen tot een
super dunne plak.
Vul de pizza in de
volgende volgorde:
1. Ruim bestrijken met de gezeefde tomaten.
2. bestrooien met driekwart van de ui (ui bovenop
verbrand)
3. Driekwart van de paprika stukjes verdelen over de
pizza.
4. Alle champignons op de pizza.
6. met geraspte kaas bestrooien.
7. de rest paprika
8. de rest gesnipperde ui
9. nog wat kruiden
10 ruim geraspte kaas.
De bodem moet heel lichtbruin zijn. De pizza uit de
oven halen en in maatstukken knippen met een grote keukenschaar (inclusief het
bakpapier)
Bij mij waren dat stukken even groot als het rooster van het kleine
oventje, dat ik als maat nam.
Twee mooie maatstukken haalde ik eruit die af mochten
koelen en nog wat werden bijgeknipt en oh die warme randjes zijn zo lekker.
samen met de broodjes...
Dat grote stuk was teveel voor vandaag en heb ik morgen
nog een stuk voor bij de lunch.
De rest van het deeg werd in stukken verdeeld in
slurfjes gerold en knopen erin gelegd. (zie foto.)
vond, werd dat op de natgemaakte deegbroodjes gestrooid.
Tips:
1. Ik hou van luchtig deeg dun en zacht... jij niet? Laat
dan een ei weg en een zakje bakpoeder minder.
2. Geen ei in huis? Vervang die maar voor een eetlepel
melk per ei.
5. Ik mistte de kleur groen en heb wat bevroren doperwtjes
op de vulling gestrooid voordat de pizza de oven inging.
6. Een rode en een groene paprika is natuurlijk mooier of
een gele.
7. Een hoekje met tonijn kan ook.
8. Ieder zijn eigen vulling is wellicht nog
leuker.
Na afkoelen van de maatstukken werden ze op het bakpapier
in hergebruik diepvries zakjes geschoven.
Wat een rijk bezit in je vriezer voor
onverwachte eters en had ik gisteren moeten hebben...
Mijn leventje...
Lycon van Selma is 4 kilo bijgekomen in de kennel van de
dierenarts in Colombia.
Ik kan daar zo van genieten wetende dat de hond veilig zit
en de wonden van de verwaarlozing zijn helemaal dicht.
Als de grenzen open gaan
wordt hij direct gehaald of halverwege gebracht...
Gisteren tijdens de koude zonnige zondag in het zuiden
werd ik opgehaald en door het heuvelland gereden...
Ik kwam op plekken waar ik
een eeuwigheid niet meer was geweest en werd aan beide zijden ondersteund over
een bevroren akker gesleurd...
In het dal een gehuchtje waar je vanuit die
akker op neerkijkt. Over een maand bloeien de peren en appelbomen en komt blad
aan oude bomen die daar ook al stonden toen ik als kind met mijn zussen ging
fietsen.
Vaalserberg.
De grote
kinderen hadden een kleine zus achterop op een kussentje...of een opgevouwen
deken waarop we gingen liggen onderweg ergens in het gras.
In oogsttijd gingen
we wel eens aan de valappels onder hoogstambomen. Soms kreeg je daar buikpijn
van als ze nog niet rijp waren...
Ik zie de zussen zo nog fietsen...Kind van twaalf... de
kleintjes mee zeulend en de grotere op eigen fiets aanmoedigend.
Als we in
Margraten aankwamen telden we de graven van de Amerikanen en Canadezen waar we
stil van werden...
Weten dat je het hele rot end
weer terug moest...Pijn in je kont en maar lachen want je wilde voor je zussen
sterk zijn.
Je was jong... kon alles aan en als we bijna in Beek waren en
allemaal moe als een hond kwam de overwinningsroes...
dan de vorige keer... Die dikke had meestal de leiding en wist altijd wel iemand ergens vandaan te halen als onderweg een band lek was...
Dat was spannend en die lange fietstochten naar overal en
nergens heen heb ik heel lang gedaan en eigenlijk nog steeds een beetje... al
kom ik tegenwoordig niet verder dan Sittard.
Vele tochten naar Zeeland tientallen jaren lang... De fiets op de trein en het langste stuk fietsen. Soms bracht de woensdagvriend me erheen en huurde ik een fiets op Schouwen Duiveland. Verdwalen en zelfs korte fietstochten van 20 km werden bij mij steeds 30 km of
zo. Soms fietste ik een uur rond en kwam weer op het startpunt uit... Het deerde
niet en altijd kwam ik wel weer thuis waar dat ook was...
De zwaarste tocht was twee dagen onderweg van Landgraaf naar Eindhoven
de maas volgend... De Maas meandert waardoor ik 200 km mee meanderde en ik
jankend van de zadelpijn bij mijn zus in bad in slaap ben gevallen. De sleutel
lag onder de mat en ik had mijn fiets in de gang gepleurd. De trap ben ik nog
opgekropen en mezelf in het bad laten zakken waar mijn zus me vond toen ze thuis
kwam...
Dat heb ik zo tussendoor bedacht gisteren tijdens de
tocht. We hadden flesjes drinken mee en ergens op een pleintje stond een
friettent met een oosterse dame erin die deze keer geen “sambal bij” vroeg maar
“zout bij?” Friet met veel mayonaise en een vega loempiaatje in een servetje. In
de buitenlucht aan een tafeltje sta je dan gelukkig te zijn met een vette hap.
Friet bak ik nooit meer zelf en kopen aan een kraam is naar mijn gevoel al een
eeuwigheid geleden. Het maakte blij en verbond de jaren van het kind naar de
ouwe doos die ik nu ben...Af en toe kwam een carnavalsgek voorbij in zijn eentje
of met z’n twee... Hier en daar carnavalsmuziek schetterend uit open ramen en de
vlaggen hingen uit... Het heilig hartbeeld op het plein door een dorps
kunstenaar gemaakt zo te zien... Een pracht dorp leek ergens vanuit het verleden
opgedoken en het was een gouden zondag in het zuiden...
Annemiek de avonturier...
