Ons lichaam is onze
tuin
waarvan onze wil de tuinman
is.
Annemiek.
24 Consumindermijmering 2019.
moestuin vrij toegankelijk en er komt nog een terras van hergebruik tegels van Sandra...( Echt volgende week worden ze opgehaald Sandra, er waren deze week vier crisis personen zonder inboedel)
eens.
Eenmaal per vier jaar komen de piepers op deze plek
en hoop ik dat komende weken nog een flink stuk aarde afgegraven kan worden voor
pastinaken teelt en courgetjes en en en... Wat niet meer lukt voor de zomer
blijft voor de herfst als de aarde niet meer droog is door de zomerzon... We
zullen zien...zolang het te doen is. Elke keer een stuk en breekt het lijntje
niet..... Zo kan je het thuis ook doen.... Je grasveldje meter voor meter
afgraven en bemesten al start je al maar met een kruidentuintje tussen trottoir
tegels. Een tegel eruit nemen om en om. Zand eruit en potgrond erin plus een
kruidenplant... Water geven en voilà... je kruidentuintje is geboren. Zo simpel
is dat.....Al zet je een bieslookplant erin van de super...Daar vraag je geen toestemming voor van je wederhelft. Als je de gaten maar niet voor de deur maakt ziet hij ze niet eens... Oh die gaten? Waren er al....
Ramon en ikke wilden het eindpunt halen en dat was
waar de ontginning verder moet gaan...De grindtegels werden op strookjes
worteldoek gelegd om onkruid tussen de voegen te voorkomen. In moeilijke hoekjes
werd grind gelegd en als je geen worteldoek hebt maar wel plastic, leg je dit in
strookjes eronder. Wel met de riek gaten erin steken en alleen strookjes plastic
nemen voor onder een rijtje tegels bijvoorbeeld. De lege potgrondzak of zo...
Kan natuurlijk ook met grindpaadjes al is dat niet aan te raden omdat de grind
in de moestuin verdwijnt...
Ik denk nu wel tien keer per dag als een verliefde gek aan dat stukje moestuin in Molenberg. De kids van meneer Ramon zullen zeker eens komen kijken en een deeltje van de oogst mee opsmullen... Er zit een stukje hart van ons in en dat merk je.... Ik kon net nog op de fiets komen en de spierpijn zal ook eens overgaan.... Die van Ramon zal erger zijn vrees ik... Mea culpa jongen....
Ik denk nu wel tien keer per dag als een verliefde gek aan dat stukje moestuin in Molenberg. De kids van meneer Ramon zullen zeker eens komen kijken en een deeltje van de oogst mee opsmullen... Er zit een stukje hart van ons in en dat merk je.... Ik kon net nog op de fiets komen en de spierpijn zal ook eens overgaan.... Die van Ramon zal erger zijn vrees ik... Mea culpa jongen....
Moeder Annemiek