Waar je ook bent, wat je overkomt
en wie je ook tegen komt op je levenspad
Het moet zo zijn en is voor jou
bedoeld op dat moment....
dus doe er je voordeel
mee....
Annemiek.
Plastic weren!!
Misschien denk je er niet zo aan en breng ik je op
een idee? Naar de markt ga ik behoorlijk vroeg als lopend met de fiets aan de
hand op het marktplein nog te doen is. Alle groente en fruit dat ik koop gaat
vanaf de weegschaal zo in de fietsentas, niets geen plastic zakjes... Ik koop
natuurlijk eerst de harde soorten zoals wortel en bovenop de zachtere soort.
Nog mooier is het plastic bakje dat in de andere
fietsentas past ( zoek en je vind). Het bakje werd overhandigd aan de mevrouw
achter de plantjeskraam en zonder gebroken stengeltjes vervoerde ik daarin 8
glaskoolraap plantjes 8 krulpeterselie en 8 pluk sla plantjes.... De plantjes
brengen de eerste oogst en natuurlijk zijn ze duurder dan zelf gezaaid maar zo
leuk om daarmee de lente al binnen te halen.....
Tip 2
Als je tijm en salie oregano rozemarijn of welke
vaste kruidenplant ook wil kopen kan dat vanaf NU. Bieslook en laurier...
daslook kan ook al en lavendel niet te vergeten.... Je kijkt je ogen uit vooral
naar de prijs... Drie voor 10 euro en dat is veel zal je zeggen...maar ze komen elk jaar groter en nog meer terug. Dat duur valt dus mee en
als je stekjes kan krijgen bij moestuinders is dat natuurlijk beter..... Ik teel
elk jaar zaad en trek zelf de plantjes die ik weer weggeef aan mensen die echt
willen leren in de consuminderhuizen.......Eenjarige kruiden zoals peterselie en
selderij kan je voor de winter ingraven in de luwte van je kruidentuintje en als
ze de vorst overleven schieten ze door in het tweede jaar. Ze krijgen bloemen en
zaden die je weer kan zaaien in maart het jaar erop in bakjes op de
vensterbank..... Moeder natuur geeft zoveel weg aan wie het maar zien wil.......
Je wordt zo blij van al die groei en bloei....
Tip 3
Je kan pluksla in potten zetten in schoenen of in
pannen wat je maar wil. Ik zet ze in een verzameling geëmailleerde wolkjes
pannen op een rek bij elkaar en noem het mijn pannenrek. Plantjes in potten kost
natuurlijk potgrond maar heel weinig als je het doet op
consuminder wijze:
1. neem potten met een afwateringsgat .
Je kan op het gat eerst een stuk hergebruik
filterzakje leggen als je wil of enkele bladeren, daarna potscherven of zelfs
servies scherven en die heb ik genoeg. Dit is om wegspoelen aarde te voorkomen.....
2. Op de scherven aarde uit de tuin kieperen als
vulmiddel tot 80% van de pot.... Daarop goede potgrond. Sla heeft maar een klein
wortelkluitje en dat beetje goede potgrond is GENOEG.
3. Neem liever potgrond van een goed merk zoals
POKON en geen reclame zooi van de bouwmarkten. Daar zit heel vaak schimmel in
dus verzuurde grond en de paddenstoelen groeien weldra op naast je plantjes....
4. Plantjes in mandjes waar een plastic voering
inzit met een breinaald de voering onderin wel zes keer doorprikken zodat het
water weg kan. Plantjes in pannen of dichte pot of emmer, eerst in een
binnen/pot zetten. Binnen potten zijn terracotta of plastic hergebruik potten.
De plastic potten kan je afknippen op maat tot de pan/rand..... In de binnen pot
moet natuurlijk een afwateringsgat zitten en als het lang regent giet je de pan
“overpot” leeg om schimmel in de aarde te voorkomen. Bij dagenlange regen zet ik
de binnen pot wel eens op de omgekeerde buiten oftewel overpot.
5. Met een bollenpoter ( zie foto) maak je mooie
grote gaten waarin de wortelkluitblokjes van gekochte plantjes ruim inpassen. De
lange wortels mooi diep onderin het gat laten zakken. Gestropte wortels of
dubbel gewrongen wortels sterven af. Sluit het gat, druk aan en vul
eventueel nog wat potgrond bij.
6. Bovenop leg ik een laagje mos of gedroogd
gemaaid gras al hoeft dit niet. Dit spul houdt vocht vast en voorkomt dat de zomerzon de aarde
snel uitdroogt. Bovendien krijg je door al die mos bedekking een eenheid waardoor
verschillende soorten potten en manden geen rommeltje lijkt.
7. Door een groepje eenjarige kruiden in pot en
pluk/sla bij elkaar te zetten al of niet op een rek creëer je een sla hoekje...
Pluksla heet zo omdat je de plant laat staan en een buitenste blad of bladeren
plukt waardoor de binnenste weer groeiruimte krijgen. Heerlijk op brood of een
slaschoteltje...per blad te oogsten. Snij of knip sla kan je zelf zaaien op een richeltje een cm
diep. De volgroeide losse blaadjes tien cm boven groeipunt knippen en ze groeien
vanzelf weer op tot wel zes keer toe... Geen grotere oogst dan van een rijtje
knip sla. Eenmaal in het voorjaar en eenmaal in de zomer zaaien en je hebt het
hele seizoen sla........
Tip 4
Theo heeft me geholpen met foto’s van mijn PC op
een externe schijf te zetten. Voor wat hoort wat en heb ik linzensoep gemaakt
waar hij van houd en besloot ik halverwege nog een pizza met bloemkoolbodem te
maken... Fluitje van een cent dus kijk mee.....
Ingrediënten voor de bodem
Halve of kwart bloemkool (ligt aan de grootte)
raspen.
Ik had rauwe geraspte bloemkool in doosjes
ingevroren
wat wel zo gemakkelijk is.
3 eieren
peper/zout.
Ingrediënten voor de vulling:
1 paprika
beetje tomatensaus
2 ingevroren tomaten (hoeft niet)
klein gesneden ui
geraspte kaas (zelf raspen zodat je weet wat je
eet)
peper/zout
eventueel wat champignons (had ik
niet)
Werkwijze:
De oven voorverwarmen op 180 graden.
De bloemkool raspen en dat kan met de grove
handrasp. Ik had bij een aanbieding bloemkolen vele doosjes rauwe bloemkoolrasp
ingevroren en die werd snel ontdooid door op een geëmailleerd bord te leggen dat
ik als “deksel” op de sudderende soeppan heb gelegd. Dergelijk bord geleid snel
warmte en de bloemkool ontdooide binnen tien minuut. (brood ontdooien trouwens
binnen 5 minuut) De eieren werden losgeklopt en peper/zout toegevoegd. Met de
hand alles mengen en op een pizzaplaat uitsmeren met een pannenkoekmes of
achterkant grote lepel.
De pizzaplaat heb ik eerst belegd met een stuk duurzame
folie maar kan ook bakpapier zijn of gewoon de plaat invetten met olie, al plakt
de bodem dan wel snel aan de plaat. De bloemkoolbodem in de oven en na 30 minuut
even kijken of de bodem droog is en op te pakken met een pannenkoekmes maar niet
bruin. De bodem moet immers nog een keer in de oven met de vulling erop.
Ronde twee de groente alvast wassen snipperen enz.
terwijl de bodem in de oven staat..... De bodem uit de oven direct ruim besmeren
met tomatensaus. Ik heb daar nog heel dun gesneden diepvries tomaten opgelegd.
Daarop gesnipperde ui en paprikastukjes. Geraspte kaas en de kruiden plus
peper/zout naar smaak. Tot slot nog ruim geraspte kaas en de pizza in de oven
tot de groente gaar zijn en de kaas gesmolten.... Eigenlijk gemakkelijk zelf te
maken die groentebodems. Je kan zeker ook broccoli gebruiken en eerdaags ga ik
eens pastinaak proberen die nog in de tuin staat.... Bloemkoolbodems
kant-en-klaar weet je niet wat daar nog inzit en te duur. Geraspte bloemkool in
kant-en-klare potten zijn duur en je weet niet wat de toevoegingen zijn....
Zelf/doen is nog altijd het beste en weet je wat je eet...
Tipje tot slot: De diepvries tomaten kregen een
badje in de kokende soep die toch net op stond. Na een minuut eruit gevist
vielen de velletjes er zo van de half ontdooide tomaat af en kon de tomaat in
super dunne schijfjes gesneden....
Mijn leventje...
Mijn Floor en ikke hebben de hele zondag buiten
gespeeld. Nou ja ik met plantjes en Floor heeft gekeken en de zon gezocht...
De wind was fel maar deerde ons niet goed ingepakt
als we waren want Floor heeft nog haar wintervacht.... Mijn “wintervacht” was
een oude jas en handschoenen aan en kwam weldra de rust over ons en nieuwe
energie. De bekende lente blijheid die juicht als de eerste plantjes in de
potten gaan op het pannenrek. De foto’s kunnen de werkelijkheid niet vatten merk
ik en dat zal wel komen omdat ik het gevoel niet kan weergeven. Elke dag een
stukje groeit nu mijn moestuintje 2019. De zaden worden weer eens bekeken en
planningen gemaakt... wanneer de pootaardappels in de grond gaan en dat is dit
jaar na Sint Joep de naamdag van de woensdagvriend. (Johan) Het is niet anders
en daar kunnen we mee leven...”Gooi maar een jute zak over de pootaardappels kind”
zei de woensdagvriend nog... Ik zeg dan braaf ja al heb ik al zoiets gedaan maar
met een grote papieren zak. Ze mogen niet te ver doorschieten...die pommetjes.
Mijn gedachten dwalen door de tijd als ik in de
tuin aan de slag ben en zie ik het kind in mij de tuin omspitten en regenwormen
verzamelen om aan de kippen te voeren toen ik 8 jaar was. Een traktatie voor de beestjes al zou ik
dit nu nooit meer doen. Regenwormen hoeven niet dood en zijn vlijtige grond om
ploegers. Slakken breng ik in een emmertje met de fiets naar de bosrand hopende
dat ze de weg naar mijn tuin niet meer terug vinden. Misschien moet ik de volgende keer een extra rondje omfietsen? Heel soms strooi ik korrels
als ik de wanhoop nabij ben en de slakken bijna niets voor me overlaten. Mea Culpa...
Voorheen in mijn moestuin aan de bosrand kwam een familie woelrat met vele
kleintjes achter pa en ma aan uit een gangenstelsel dat ik per ongeluk had bloot
gelegd. Ik heb het spitten voor die dag gestaakt...en ben jankend naar huis gegaan helemaal van streek over de
ongewenste uithuiszetting van de grote familie... Zoiets vergeet je nooit
meer....
De konijnen uit het bos die mijn groente plunderden heb ik al lang
vergeven maar zeker niet de mevrouw die de pastinaak liet bloeien en zaad vormen
waarna de wind alle zaad zorgvuldig over vele percelen inzaaide... Ze was een beetje zweverig die mevrouw en ik had haar het liefst tegen haar zweverige kop gehenst. Jarenlang
hebben we de hardnekkig opkomende plantjes moeten verwijderen die in de wortelkluiten van mijn bramenhaag zaten en God weet waar nog..... Toen ik
voorzitter was van die volkstuin (omdat niemand het wilde zijn en ik de
volkstuin wilde redden ik zot) wilde een meneer een ander perceel nadat hij het eerste
flink had verwaarloosd. Hij dacht natuurlijk mij wel plat te praten....Daar kwam hij niet mee door en heeft hij uit
wraak mijn perceel vol grind gestort. Dat was de druppel en heb ik de pijp aan
Maarten gegeven nou ja... ik heb eerst een meneer lekker gemaakt het
voorzitterschap van me over te nemen... zo’n type dat belangrijk wil zijn en kon daardoor de volkstuin nog blijven bestaan. Die
bestaat trouwens nog steeds maar ik ben er nooit meer geweest.... al ligt hij
twee straten verder....Er liggen teveel mindere herinneringen en hou ik mijn
glas liever halfvol...
Annemiek