Mijmering 91 Lichtjes tellen, stokbroodje gezond, rollend dekbed, bewerkte tip, en de streken van de commercie...

 Beste mensen,

 Geluk is aan een donkere hemel lichtjes tellen.

 Annemiek

 
Mijmering 91 2025.

Zegeningen (lichtjes) tellen…Mijn fiets is gerepareerd. 

De onderdelen kwamen dinsdagochtend binnen en werd direct met man en macht aan mijn geliefde bike gewerkt.

 Jawel… door bikenation Landgraaf. Petra heeft me opgepikt en me verenigd met “Mijn paard.”

De monteur die zag dat ik nu twee ortheses heb heeft met aandacht bekeken hoe ik opstap met behulp van een enkelriempje en een koord. 

Het is al automatisme geworden…ook dat is een zegening. Twee nieuwe tandwielen en een
nieuwe ketting kreeg mijn bike… hoe gelukkig kan een mens daarmee zijn.

Tip…Een triootje sla met kluit op de vensterbank in een vaasje daar heb je veel plezier van. Een half stokbrood werd een broodje tonijn.

Het brood beleggen met slablaadjes stukjes tonijn en paprika schijfjes. Een tipje dressing erover en voor twee personen een fijne lunch…

Tip 2…Mijn hulp en ik… we leren van elkaar.

Marga heeft een gemakkelijke manier om een dekbed van schone overtrek te voorzien.

De overtrek was beneden helemaal open en dat vergemakkelijkt de actie. 

Volgens haar kan het ook met overtrekken met een kleine opening.

Ze legt de overtrek van links op bed met daarop het dekbed. 

Ze gaat aan het voeteneind staan en begint te rollen…

Misschien heb je aan de foto’s genoeg en maar proberen… 

Als het overtrek in de was gaat maar direct van links laten lijkt me…

Tip 3... De dweil met een gat tip gaf ik al eerder door. Een van mijn trouwe lezers (mevrouw Vrijdag) ging niet alleen met de dweil maar ook met een oude handdoek aan de slag. 

De tegelwanden van de badkamer worden ermee gedroogd. De laminaat ermee nadrogen kan natuurlijk ook. 

Mijn leventje… De commercie heeft black Friday in het leven geroepen en het lijkt of die al een week bezig is en zal na denderen. 

De grootste besparing is niets kopen. Als je iets op je verlanglijstje hebt staan vergelijk dan grondig de prijzen.

Als jonge vrouw ben ik wel eens in een slaapzak voor een winkel gaan zitten/liggen. De zaak was nieuw en had een openingsaanbieding voor de eerste drie klanten.

Een of andere muziekinstallatie van een goed merk met grote korting… Het was nog nacht toen ik arriveerde met mijn klapstoeltje de slaapzak en een thermos koffie.

Een meneer was al aanwezig en hielpen we elkaar de tijd doorkomen met over onze levens te vertellen…

Tegen acht uur waren klant drie vier en vijf gearriveerd en daar waren slinkse broeders bij…

Tegen negen uur kwamen fotograven en was de chaos compleet.

Twee “klanten” speelden onder een hoedje terwijl de ene naar de kassa ging, pakte de ander een van de drie apparaten. Er werd bijna gevochten maar ik had mijn koopje en klant drie ving bot…

Veel later had je de Aldi met eenmalige verkoop van traytjes zomerbloeiers in maart. Lobelia’s petunia’s en meer van dat spul. Om half negen verdrongen de mensen zich voor de winkeldeur met een winkelwagentje als stootram.

Als de deur open ging was het rennen naar die rolkarren en traytjes eruit sleuren. De plantjes hoorde je bijna schreeuwen van zoveel grof geweld…

Ze werden gestapeld in de winkelkarren en niet om aan te zien. Met mijn lengte en  lange vangarmen heb ik toen traytjes bovenuit de rolkar gepakt en in de winkelwagentjes van de “verdrukten” gezet die ze weer doorgaven aan anderen…

De laatsten werden ruim bedeeld, daar kan je mij voor lopen laten.

Ik heb de waanzin maar een keer meegemaakt en ben voortaan op mijn gemakje bij het tuincentrum plantjes gaan halen.

Ik zie die verkoopstunt nog wel eens bij bouwmarkten. Goedkope potgrond waar
paddenstoelen uit opkomen. De plantjes staan vaak uit te drogen en verdwijnen in de kliko waar ik ze wel eens uit heb gered.

Nu haal ik nog maar zelden zomerbloeiers en stek en zaai zelf, probeer planten die niet winterhard zijn, de winter door te houden door binnen te zetten en dat brengt grote vreugde…

Annemiek.

De foto's van Jeanke zijn van Petra.

Mijmering 90... Hartige pannenkoek, vriesdrogende was, sunsoda PH+, tuinwerk in november en de voetenzak...

Beste mensen,

Je bent zowel de weg als degene die hem bewandelt

je eigen regisseur....

breng verandering in wat niet goed voelt

je bent een bloem met misschien wat gehavend blad

Aan de top van de stengel komen steeds weer nieuwe bladeren als nieuwe wegen.....om in beter weten te bewandelen...

 Annemiek.

Mijmering 90 2025.

Tien liter sunsoda heb ik gemaakt. Het ruikt zo nostalgisch fris en bespaart het milieu plastic flacons. 

Je zou het met regenwater kunnen maken, al heb ik dat deze keer niet gedaan.

Ik heb nog resten Marseille zeep met lavendelgeur waarvan elke keer wat wordt mee geraspt.
Keihard en dat raspt moeilijk. 

Verder is er nog een antiek stuk klok zeep. Daar kijk je toch met een glimlach naar. 

En natuurlijk de sunlight zeep…

Allemaal soorten huishoudzeep en niet verwarren met stukken toiletzeep waar je jezelf mee wast, als je dat nog gebruikt.

Vijf van de tien liter sunsoda heb ik PH verhoogd door meer soda toe te voegen. 

Voor de echt vieze was.

Ik gebruik het wasmiddel voor bonte en witte was in de wasmachine en als allesreiniger…

Na een nachtje rusten moet de sunsoda even door gekneed.

 Dat kan met je hand en ik gooi daar de staafmixer door. 

Het middel blijft daarna lekker vloeibaar/lobbig. 

Een flacon werd ermee gevuld om bij het aanrecht te gebruiken, de rest richting wasmachine. 

Als je het recept wil… google dan de woorden sunsoda mijmeringen.

Tip 2…De wasmachine is op… maakte wel erg veel lawaai en werd meteen weer een bovenlader besteld. 

Dat werkt voor mij het beste. Ik kreeg er flauwe kul zakjes bij van wastablet en wasverzachter die ruikt of je de was buiten hebt gedroogd. 

Nou dat doe ik al. Verder een zakje korreltjes… in dezelfde geur. 

Ik geef de zooi wel door…en hang de was buiten. 

Ja ook rond vriespunt. Zaterdagavond heb ik nog een bonte was buiten gehangen,

 die vriesdroogde en werd zondagochtend droog binnen gehaald…

Daar kwam geen wasverzachter aan te pas. 

Alleen een bekertje sunsoda wasmiddel.

Tip 3… Sonja haalde mijn bestelde broodjes op bij bakker AROMA en bracht o.a. mooie appeltjes mee. 


Twee daarvan werden “appelbeignets” en een feest op zaterdagavond. Wat je nodig hebt?

Twee appeltjes waarvan het klokhuis werd verwijdert met een
appelboor. De appeltjes in schijven snijden en kop en kontjes opeten.

Beslagje maken van wat bloem, theelepeltje bakpoeder, 1 ei en melk.

De appelringen door het beslag slepen en bakken in zonnebloemolie. 

Van het laatste beslag werd een pannenkoekje gebakken dat op zondag mijn lunch werd.

Tip 4… Hartig pannenkoekje.

Ingrediënten en werkwijze:

Rooster in een koekenpan of wok tomatenschijfjes, stukken paprika en eventueel courget. 

Courget had ik niet en heb voor de kleur wat erwtjes erbij gedaan.

Het pannenkoekje dat gisteren overbleef,

werd verwarmd op een geëmailleerd bord dat op de koekenpan met groenten werd gezet.

De groente op de pannenkoek verdelen en Geraspte kaas maakte het af…

Mijn leventje… Twee mannen hebben de wasmachine gebracht en ze hadden het stervenskoud vertelden ze...

Ik was net aan het luchten, dus bij mij werden ze ook niet warmer. Keukendeur en WC raam open en boven alle ramen op kiep. 

Alleen de woonkamer was warm waar ze niet moesten zijn. De wasmachine moest langs de traplift en jonge mannen lukt dat wel.

Ze waren “vlot” gekleed in hudo, korte jasjes en afzakkende jeans waarin een mens niet met fatsoen bukken kan.

Wat tentoongesteld werd was geen bouwvakkers decolleté maar zowat halve billenpartijen.

Daar zit ik niet op te wachten tijdens de uitleg van pluizenfilter en het richten van de wasmachine. Hoe ga je daarmee om?

Zeggen dat ze het aan hun nieren krijgen? Werkkleding zou op z’n plaats zijn bij deze mannen. 

In een review heb ik dat nog aangegeven.

Toen ik nog werkte bij het consuminderhuis ging geen enkele logistieke medewerker zo op pad.

Vier graden vorst maaide de Oost Indische kers tot de aarde weg. 

In het voorjaar zal hij wel weer opkomen. 

De wollenwinterwoonmantel werd in gebruik genomen en de herfst versie werd opgeborgen.

Afgelopen zomer heb ik bij de restverkoop LIDL een voetenzak gekocht voor 20 euro. 

Die werd uitgeprobeerd… Voeten warm alles warm!

De voering zat los erin (wasbaar) en werd meteen vastgenaaid.

 Het is een heerlijkheid vol warmte met kousenvoetjes in die zak en in de wollen woonmantel op de bank de avond af te sluiten…

De fiets is in reparatie en onderdelen besteld. Vanaf afgelopen week dinsdag mis ik de beweging van het fietsen.

Beweging buiten kan altijd en werd het pad van poort tot aan het trottoir onkruidvrij gemaakt. 

De kantjes mooi afgehakt, dat lukt prima met de steekschop.

Te voet met twee tassen oud papier naar de papiercontainer. 

Pure therapie met twee ortheses aan. 

Om de andere dag de oefeningen doen en vooral elke dag buitenwerk,

 want bewegen in de buitenlucht moet blijven…

Terwijl de was werd gevouwen dwaalden mijn gedachten teug naar 65 jaar geleden. 

Bevroren was.

Zelfs bij strenge vorst werd de was buiten gehangen. 

Als kind werd me dat al geleerd. De luiers bevroren terwijl je ze ophing. Daar moest je vanaf blijven tot ze droog waren. 

Van stijve plankjes werden het soepel wapperende luiers in de wind. Toen wisten de mensen al dat je rookluchtjes uit kleding kreeg, door ze buiten in de vorst op te hangen. 

Sigaretten roken was heel normaal en met verjaardagen werden sigaretten en sigaren gepresenteerd alsof het gebakjes waren.

Vriesdrogen.

Kristallen asbakken op het desso kleed op tafel en een staande asbak naast een fauteuil. 

Blauwe rookwolken in woonkamers en dat was een van de redenen dat je de wintervitrage ophing. ( Oudere exemplaren.)

Nog een reden was de kolenkachel en eventuele haard die zwarte stof en roet verspreiden.

Voor de haard of kachel lag vaak een stukje “zeil” met een poes erop afgebeeld. 

Als hete as of een gloeiend kooltje uit de haard viel werd dat daarop opgevangen en richtte geen schade aan het vloerkleed of het parket wat daar lag…

Als de lente kwam werden de kolenkachels leeg gehaald, ging de witkwast over het
keukenplafon en kwamen oude kranten op de keukenkachel. 

Daarop kwam een kleedje en werden de zomervitrages weer opgehangen…

Na verloop van tijd werden de kachels gashaarden of kachels op olie. 

Toen ik 18 jaar was zijn we weer verhuisd van het huurhuis in Elsloo naar de koopwoning in Eindhoven. 

Daar zat een verwarmingsketel in en in elke kamer radiatoren…

Die met beleid open werden gedraaid. In de woonkamer een open haard waar “onze pap” zo graag sprokkelhout in opstookte…

Annemiek.

Mijmering 89... Champignonragout, de eerste sneeuw, op de kast en herinneringen van een iglo...

Beste mensen,

Liefde is een deel van jezelf met anderen delen....

Annemiek

Mijmering 89 2025.

 De nachtvorst maait het laatste blad van de seringen bomen 

en de vogeltjes taart wordt druk bezocht. 

Joop de Vlaamse gaai bracht een maatje mee en het  doppinda’s verbruik stijgt naar drie zakken per week. 

Volgend seizoen zal ik wel een pindaplantage hebben in de borders en tussen de aardbeiplanten in het hofje…

...van wat Jeanke allemaal heeft ingegraven.

Tip …Mijn hulp en ikke…

we leren van elkaar en vandaag besloot mevrouw van de bovenkant kleerkast stof te verwijderen. 

Van tijd tot tijd moet dat gebeuren en was een eeuwigheid niet meer gedaan.

 Om de badkamer vloertrekker ging een natte schone molton dweil. 

Door het gat in de dweil, waar de steel doorheen gaat kan je het ding niet zomaar verliezen. 

Er kwamen wat draden van binnen kast verlichting naar voor waarvan ik wist waar die lagen. 

We hebben de klus samen geklaard en dat geeft een goed gevoel...

Binnenkort maken we een lijst van wekelijkse beurten…kwartaal beurten en half jaarlijkse beurten…

Tip 2…Champignonragout…(kipragout.)

Ingrediënten en werkwijze:

Een pan met een liter water opzetten met twee groentebouillonblokken. (De niet vegetariër kan daar wat kip in garen.)

400 gram champignons (lidl) werd geborsteld kort afgespoeld, schijfje van steeltje en in stukken gesneden. 

In de stoofpan in een klontje boter gebakken met ietsje kerrie.

Niet bruinen... maar rustig roerbakken.

In een (derde) pan 125 gram boter smelten en 125 gram bloem toevoegen.

De bouillon in gedeeltes toevoegen en goed roeren met een garde tot de voor jou goede dikte is bereikt.

De champignons toevoegen (en voor de niet vegetariër de kip.)

Een scheutje slagroom of andere room toevoegen.

De ragout kan in delen in de vriezer of… eet twee dagen pasteitjes waar bij mij, met mijn aanloop niets mis mee is…

Mijn leventje… Mijn hulp is van alle markten thuis en draaide de syphon van de afvoer los. 

Er was iets mee wat met soda en kokend water niet te verhelpen was. 

Eierschalen malen kan ik dus voortaan beter met een verlengkabel buiten doen.

Alle onderdelen werden grondig schoongemaakt en zette de hulp de zaak weer netjes in elkaar… 

Teamwork en ik heb geboft met mijn hulp.

Bertina ging met me boodschappen doen want mijn paard (de fiets) is in reparatie. 

We hebben groot doppinda’s ingeslagen en zo e.e.a. 

De eerste sneeuw viel en kan ik langzaam in mijn schulpje kruipen…

De iglo… als het hofje vertellen kon werden veel verhalen vertelt…

o.a. van twee kinderen die herinneringen maakten, opgroeiden en uitvlogen.

Het hofje heb ik zelf uitgegraven en de achtertuin was een bult die drie spoorbielzen hoog zich verhief met een grasveldje erop.

Heuvelland in de achtertuin en op die bult het schuurtje dat dus hoger stond dan het huis.

 Mijn idee was een soort grote zitkuil creëren die rondom muurtjes zou krijgen van “kinderkopjes.” 

Die bult moest eruit! Dus handen uit de mouwen Annemiek.

Een zwager verbonden aan een containerbedrijf zette elke maandag een container voor de deur die hij op vrijdag, (door mij gevuld met aarde) weer op kwam halen. 

Een plank werd tegen die container gelegd en ik had een kruiwagen, deed aan bodybuilding en maakte in een week die container vol.

De bult werd een diepe kuil want er moest grint en zand in voordat daar klinkertjes op konden.

 Bij het uitgraven was ik lagen aarde tegengekomen dat met een breekijzer en een moker gespleten moest worden.

Tijdens een regenperiode ben ik nog met mijn kruiwagen van die container plank afgelazerd. Mijn enkel moest in de gips.

Waar mijn echtgenoot was? Die was doordeweeks heen en weer naar Denemarken. 

Meneer
was vrachtwagenchauffeur.

Daar zat ik dan op de bank in de woonkamer en de kinderen die elkaar achterna zaten door het huis.

Ik heb de snoeischaar in het gips gezet en een strakke elastische enkelsok aangetrokken. 

Daar overheen een hoge bergschoen waarvan de veters strak geregen werden.

De kuil is afgekomen en was het hofje een feit.… Later is een buurman ook begonnen en is niet verder gekomen dan anderhalve meter bult weg... 

Het was toch te zwaar…De huidige bewoners hebben op de restbult nog steeds een grasveldje. 

De kuil oftewel het hofje kreeg muurtjes van “kinderkopjes” en werd met klinkertjes belegd. Rondom waren borders zodat ik staande kon tuinieren.

Ik herinner me een winter met hopen sneeuw waarvan sneeuwballen werden gemaakt die opgestapeld muurtjes werden. 

Peter en Samir bouwden een iglo. De kinderen hadden over hun broeken waterdichte
skibroeken aan, natuurlijk zelfgemaakt en rond dollen in de sneeuw was geen probleem.

Het was heerlijk hun enthousiasme te zien en de voortgang te volgen. 

Tussen de ballen werd sneeuw als “cement” gebruikt en de ingang was natuurlijk rond.

Van het gemeenteplantsoen naast het huis werden dikke sneeuwballen aangevoerd en achter de iglo kwam zelfs een uitbouw.

Hoe heerlijk is het als kinderen in alle vrijheid kunnen spelen...

Toen de twee uiteindelijk in de iglo zaten heb ik warme chocolademelk met koekjes geserveerd…en nee, het dak is niet ingestort...

Annemiek.

Mijmering 88... Pastinaaksoep, veel groente pasta, twee Sinterklazen op pad en de feestdagen gekte...

Beste mensen,

Het is de diepgang in gesprekken

tussen jezelf en de ander

die aan het leven ware betekenis geeft.

Daar kan geen geld en goed tegenop...

 Deze momenten zijn mijn rijkste bezit.

 Annemiek

Mijmering 88 2025.

Tip…De zakken voor plastic afval worden door mij vaak meerdere keren gebruikt. 

Deze keer om gevallen blad in te verzamelen.

Dat komt in een dikke laag op de vlinder/bijentuin. 

De kleine beestjes brengen de winter erin door en de regenwormen werken het blad naar onderste lagen…

De aarde wordt losser zonder dat ik daar iets aan hoef te doen en ik begrijp niet waarom de meeste mensen blad afvoeren…

Na gebruik gaan de zakken voor hergebruik onderin de ketel waar de plastic afval in wordt verzamelt.

Tip 2… de stapel snoeiafval in het beschutte hoekje groeit en ergens in het midden liggen opengescheurde plastic zakken

 als isolatie om de eventuele egeltjes van een droog dak te voorzien. Dat heb ik van Gerdien
geleerd…

Tip 3…Pasta met heel veel verse groente…. Al kan het ook met minder.

Ingrediënten en werkwijze:

1 dikke ui snipperen en in de stoofpan fruiten in olijfolie.

Vele teentjes knoflook meebakken.

1 pastinaak en 1 wortel schillen en in stukken toevoegen.

2 stengels bleekselderij in stukjes toevoegen.

Enkele tomaten als je hebt in stukken erbij.

1 kleine courget in stukken en

1 paprika

1 pakje tomaten frito

Blaadjes salie/tijm en oregano.

De vele groenten werden beetgaar gestoofd met peper/zout terwijl de pasta werd gegaard.

De pasta was ruim genomen en voor twee dagen. Na afkoeling gingen twee bakjes de vriezer
in.

Tip 4… lege verpakkingen van koffiebonen kan je van links keren en zijn leuke cadeau verpakkingen.

Gevuld met topinamboer knollen een gewaardeerd cadeautje voor Manuela die deze keer op vrijdag Laika meebracht.

Tip 5…

Pastinaaksoep ingrediënten en werkwijze:

1 ui snipperen en aanfruiten in

Een scheut olijfolie en klontje boter.

Tenen knoflook zoveel je wil mee fruiten.

Flinke eetlepel kerriepoeder en

Twee blokken groentebouillon verkruimelen in de pan.

Op lage pit fruiten en je ruikt het heerlijke kerrie/ui/knoflook aroma.

Afblussen met een liter water en het aanbaksel van de bodem roeren.

Aan de kook brengen en op lage pit houden.

1 aardappel en zeker vier pastinaken schillen en in stukken toevoegen aan de soep.

Een theelepel kurkuma en peper naar smaak toevoegen en laten garen.

Met de blender erdoor en de soep in bord of soepkop versieren met slagroom.

Mijn leventje… Een regendag in november is goed om administratie door te spitten, 

ontharen en een maskertje maken. 

Afspraken plannen en genieten van Jeanke de eekhoorn die de taart plundert.

De geraniumstekken op de vensterbank van mijn slaapkamer doen het goed. 

Drie stuks zijn niet aangegaan en dat valt mee…

De bloemknoppen kan je beter afknippen want de kracht hebben het blad en de stengels
nodig.

De feestdagen gekte…

Sinterklazen werden in mijn vroegste jeugd  ingehaald in de haven van Stein. 

Een horde kinderen stond te zingen aan de wal van het Juliana kanaal. 

De burgemeester en de harmonie erbij en veel zwarte pieten met zakken vol snoep en pepernoten.

Aan de rand van Elsloo dichtbij het kanaal werd de Sint op een paard ingehaald 

en het is al eens gebeurd dat de ene Sint op de boot en de Klaas op het paard elkaar zo ongeveer kruisten.

De bootklaas maakte het nog erger door met veel lawaai in grote haast in het vooronder te duiken. 

Hoe leg je zoiets uit aan een kind…

In ieder geval mocht de schoen gezet waar een wortel voor het paard in moest. 

Ik weet nog dat Samir als peuter doodsbang was van Sinterklaas en vriendjes werd met zwarte Piet die zo ongeveer de huidskleur van zijn vader had.

Herinneringen aan pakjesavonden met gedichten, warme chocolademelk en speculazen. 

Cadeautjes die de tien gulden niet mochten overschrijden. 

Zo werd het gebeuren gevierd met mijn laatste echtgenoot en onze respectievelijke zonen Peter en Samir.

Later kregen de kinderen met Kerst ieder een radio/cd speler voor in hun slaapkamer. Van TV was toen helemaal geen sprake… 

De kinderen gingen naar Judo, voetballen of hutten bouwen in het bos. In ieder geval mijn zoon die nogal avontuurlijk was.

Hij klom wel eens op het dak van de school en wist niet meer hoe daar vanaf te komen. Van paardensporen op het dak was geen sprake geweest vertelde hij.

Er was een middag met mijn studerende zoon in Eindhoven, de binnenstad in Kerstsfeer. Het was bitterkoud en op terrasjes zaten mensen met plaids en straalkacheltjes. 

We hebben tussen die vredigheid bijgepraat in warme genegenheid.

Verder dwalen mijn gedachten weer naar onnutte cadeautjes en vooral de manier waarop ze werden/worden  gegeven.

“Ik kreeg van mijn man een gouden ketting met een hartje,” vertelde een mevrouw. Meneer echtgenoot had mevrouw 100 euro gegeven waar ze zelf maar iets voor moest kopen.

“Marita kreeg swarovski kristal beestjes van haar verloofde,” ingefluisterd door zijn aanstaande schoonmoeder. 

Met minder hoefde hij niet aan te komen.

Een bekende kreeg borstjes van de Kerstman wat me meer een cadeau leek voor haar echtgenoot. Als ze op haar rug lag bleven die dingen rechtop staan. Het was geen gezicht.

Mijn wens was met een puber hippe kleertjes te gaan kopen die zijzelf leuk vond. Samen een fijne dag doorbrengen in de stad bleek niet gewenst. Ik mocht geld bijleggen voor een tienerkamer. Tja dat verrekte geld speelt nog steeds een rol.

Ik hoor van mensen om me heen die hun kleinkinderen geld geven met Kerst. De een spaart voor een auto en de ander voor een speciaal horloge. 

Kerstdiners in restaurantjes waar elk jaar hetzelfde wordt gegeten. Je kan vaak kiezen uit twee menu’s en er is een grens aan de tijd waarin je het bestelde in je hals moet werken. Het is flink aanpoten. De volgende groep staat alweer klaar…

Ik hoor ruzie verhalen over mensen die konijn in het zuur maakten voor familie. Die konijn verdween naar onbekende bestemming.

Na de eerste bloei krijgen
de lidcactussen minder water.

Er was iemand aan de beurt een kerstdiner op tafel te zetten, die raakte in paniek en heeft een vakantie besproken. Vrede op aarde is ver te zoeken.

Vele uitnodigingen kreeg ik door de jaren heen om aan te zitten bij Kerstdiners. Zoiets als de eenzame alleenstaande mevrouw… Dat geeft mensen een goed gevoel.

Nou ik moet er niet aan denken en eenzaam ben ik nooit geweest…  Tijdens dagen dat de commercie hele hordes als gekken opjaagt  zijn voor mij heerlijke stilte dagen in eenvoud doorgebracht…

Ik hoor later wel wie weer alleen de troep moest ruimen en wie nog geen dankjewel kon zeggen voor envelopjes met inhoud…Godzijdank kan ik meestal de dans ontspringen…

Annemiek.