Mijmering 29 Van boeddhisme naar bodybuilding, Pastasalade, Jeanke heeft verkering, wasje buiten en een verhaaltje...

Beste mensen,

Met het voortschrijden der jaren ben ik me er steeds meer van bewust dat verspilling ligt in liefde die we niet hebben geschonken, de krachten en kwaliteiten die we niet hebben gebruikt,… 

door de voorzichtigheid die niets riskeert…kijkt men op cruciale momenten de andere kant uit. Ook ik heb me daar wel eens schuldig aan gemaakt. Het hoort bij de mens…

Leef, werk, vecht, heb lief met kracht en in alle diepte die je in je hebt…

Popje, de grote liefde van Jeanke.

Annemiek.

Mijmering 29 2025.

Jeanke eekhoorn heeft verkering. Mijn hulp Jeffrey zag opeens dat ze met z’n tweetjes in de bloeiende kersenboom duikelden. Jeanke en zijn bruidje tussen het wit.

De eega van Jeanke is duidelijk een vrouwtje dus is hij volgens mij hetero merkte ik op, waarna Jeffrey dubbel sloeg van het lachen.

De bruid moest nog een naam krijgen en ik noem haar popje. Ik heb nu eenmaal iets met die naam. Ze gedraagt zich heel anders dan Jeanke… eigenlijk brutaal vrouwelijk en daar hou ik wel van.

Ze is fijner van bouw met een pracht staart en de doppinda’s zijn niet aan te slepen maar dat
mag. Wat een lentegeluk op het hofje en hopen we dat ze aan het paren gaan als dat al niet is gebeurd.

Tip. In vele bouwmarkten en supers loopt momenteel plantjesmarkt. Bij de LIDL spotgoedkoop en heb ik me kunnen beheersen. 

Drie plantjes a 1,39 per stuk voor in de oude pannetjes en de lobelia’s waren tien stuks voor 99 cent.

Lobelia’s zet ik bij de geraniums in de vele potten. Ze kleuren met hun blauwe blomkes zo mooi bij het roze en rood. 

Met de stamper van de vijzel kon ik op maat gaatjes boren waar de wortelkluitjes precies in pasten. 

Bloeien doen ze vanzelf als het warmer zal worden.

De truukjes voor planten in pannetjes als volgt:

1 Nooit planten in de volle zon in aluminium pannetjes zetten want aluminium geleid warmte, worden door de zon witheet, en het lot van de plantjes in oververhitte aarde is niet de bedoeling.

2 In een geëmailleerd pannetje in halfschaduw kan wel. Op mijn “pannenrek” staan drie pannetjes. De plastic binnen/pot werd op maat geknipt met twee handvaatjes bovenaan,

 waarmee de binnen/pot gemakkelijk uit het pannetje kan getild om het teveel regenwater weg te gieten. Dit om te voorkomen dat de aarde zuur wordt en de plant ziek.

3 De pannetjes links en rechts zijn een soort vergietjes dus legen zichzelf bij overtollig regenwater. Ik vond een aluminium

bakje dat precies in een vergietje paste en werd met een spijker en hamer van gaatjes voorzien. 

Het tweede vergietje kreeg een plastic binnen/pot met gaatjes onderin waarop gebruikte filterzakjes zoals in alle binnen/potjes.

Tip 2 reclame plantjes in voorraad. 

Omdat ik weet dat de winterviolen aan hun laatste bloeispurt zijn gekomen zijn alvast wat extra lobelia’s gekocht, nu ze nog in de reclame zijn. 

Ze werden allemaal samen tijdelijk in een bakje met potgrond gezet.

Enkele overgehouden geraniums idem. 

Als de inmaakketel en de manden met violen worden geruimd heb ik wel al nieuwe vulling
tegen reclame prijs.

Tip 3… Het weer was zo prachtig dat ik een fijn wasje op de tuintafel op de hand heb gedaan. 

Eerst de lingerie die in een sopje werd gezet voordat ik naar de markt ben gegaan.  

De tijd deed mijn werk. Drie courget voor een euro, een bos wortels voor een euro en drie kilo appels/peren voor 3,50 euro. 

De therapie op de fiets is daar gratis bij.

Terug naar de was… Even knijpen en uitwringen, spoelen in helder water, uitwringen en ophangen. 

De grotere lappen zoals T-shirts werden in het sopje gezet, waar het spoelwater bij kwam om ruimer sop te hebben. 

Met de “ontstopper” werd driftig “ontstopt” tussen de shirtjes en de tijd kwam ook nog
meehelpen. Leuk werk…

Uitwringen en schoon spoelwater gepakt. De buitenkraan is dichtbij… 

De was spoelen uitwringen en open ophangen, het rugpand een lijntje verder dan het
voorpand.

Een broek en de sokken werden nog gewassen en een broek uitwringen daar moet je met twee mensen voor zijn, dat lukte in mijn eentje niet zo…  

Om 17.00 uur was de was droog, in Limland was het zaterdag ruim 24 graden.  

Alleen de broek moest nog  nadrogen op een lijntje boven…

Het spoelwater werd als gietwater bij de planten gebruikt. 

Dit op de hand wassen is beslist voor herhaling vatbaar maar niet voor de bonte was, dat zijn te zware grote stukken.

De wollen sokken verkozen een plekje onder de oude seringenboom

Tip 4… Pastasalade met tonijn.

Ingrediënten:

2 mokken fijne elleboogjespasta (Plus)

1 blikje tonijn in zonnebloemolie met ietsje van de olie, 

de rest olie afgieten en bewaren, om aan het einde misschien nog iets van toe te voegen?

Twee of drie stengels bleekselderij, ik had twee dunne die werden aangevuld met een klein appeltje in blokjes. Doen met wat er is.

Halve fles yoghurtdressing

Peper/zout en iets zoets dat mogen ook witte rozijnen zijn (was ik vergeten) en later nog erbij gedaan.

De pasta gaar koken volgens gebruiksaanwijzing, afkoelen en mengen met de rest van de ingrediënten.

Deze pasta als basis kan op het bord aangevuld worden met sla tomaat/ei en vooral een halve perzik of abrikoos uit blik.

 Ook hier weer doen met wat er is.

Een pakje gekoelde slagroom lobbig kloppen en mengen met de salade maakt het gerecht romiger. 

Voor mij hoefde dat deze keer niet. 

De pasta kan ook vervangen worden door klein gesneden aardappel, dan zou ik de slagroom zeker doen...

Mijn leventje…Een stukje aarde over heb ik drie lijntjes pastinaken gezaaid. 

Een stok in de losgemaakte aarde met een Rubens vrouw erop maakt het perfecte zaaigeultje...

De geultjes dichtharken en stokjes bij de geulen.

Als de slakken de plantjes soldaat maken is het pech… 

In een bakje heb ik enkele klim/droogbonen gezaaid die in de rozenboog mogen klimmen maar niet eerder dan dat het flinke planten zijn.

Een aantal courget werd gezaaid en die blijven ook lang in potten op de tuintafel. 

Ik neem geen enkel risico. Vorig jaar klommen de slakken zelfs op tafel waar ik ze op tijd kon opvangen…

Rest mij nog uitleg over mijn jacht op paardenbloemen en wild gras. 

Zevenblad en mei winde hoort daar ook bij.

Marijke van M. stuurde me een mail met de vraag waarom toch… Ze zijn zo goed voor de biodiversiteit. 

Marijke heeft helemaal gelijk en had ik een tuin van een paar hectares dan mocht alles in vrijheid groeien en bloeien.

In mijn postzegeltuintje wil ik echter geen overwoekering van de minder sterke planten en zet een STOP, 

omdat ieder plantje een plekje in dat postzegel tuintje mag hebben en houden… 

Ik ben tegen onderdrukking van plant mens en dier en kom levenslang al op voor de zwakkeren onder ons…

Nog een verhaaltje? 

VAN EEN FYSIOTHERAPEUT EN ZEN.

Tijdens het lezen van GENOEG magazine aug. 2008 kwam ik het artikel “liever fluisteren” tegen, geschreven door Francois de Waal.

 Meestal bewaarde ik de column van deze prachtige meneer voor het laatst. Zoals ik steeds het mooiste en lekkerste  bewaar voor een speciaal moment…Deze keer bracht het lezen over mediteren een flash-back.

 Het is jaren geleden voor dat moment gebeurd en begonnen met een verwijskaart voor de fysiotherapeut. Joop Janssen zou een goede keus zijn en zeer bedreven in manuele (kraak) therapie. 

Telefonisch werd een afspraak gemaakt en tot mijn verbazing was Joop een zeer fijngebouwde kleine man. Hoe zou hij dit volume mens nu moeten kraken vroeg ik me af.

Hij zag de schrik in mijn ogen en gezamenlijk barsten we in lachen uit. Na wat heen en weer gepraat nam ik plaats op de behandeltafel. Bij het rekken en “kraken” gebruikte hij zijn hele lijf. Het voelde niet slecht aan moet ik zeggen. Het einde van de sessie vond steevast op de vloer plaats.

Meneer had natuurlijk eerst gevraagd of hij over me heen mocht lopen, wel vermoedende dat ik in was voor iets anders dan de regel. Op mijn buik liggend liep hij met blote voeten over mijn rug. Er kraakte heel wat. De man wist heel goed wat hij deed want ik voelde me herboren…

Tijdens therapieën wordt steevast goede raad gegeven. Volgens Joop was ik geboren om aan krachtsport te doen. Kickboksen of gewichtheffen. Misschien ook wel Yoga en later Zen… Wat was Zen?

Joop vertelde over een ruimte in Schaesberg waar elke zondagmorgen Zen werd gegeven. Ik kon daar eens gaan kijken misschien? Er werd een telefoonnummer doorgegeven en gebeld voor een afspraak.

Of ik al eens aan yoga had gedaan? Nee dus. Meditatie? Ook niet! De meneer aan de telefoon adviseerde me eerst maar eens met yoga te starten… 

In het dorpscentrum liep een cursus… Nee hoor! Als ik Zen wilde doen deed ik Zen en daarmee uit... Oké, ik was welkom maar wel de regels in acht nemen.

Zondagmorgen om acht uur fietste ik naar het adres. Iedereen lag nog op een oor. De regels waren schoon gewassen zonder make-up arriveren. Verder nuchter zijn geen parfum of deodorant. Geen nagellak of sieraden. Liefst in het zwart gekleed. Een oud huis/pak zou dienst moeten doen, liefst met capuchon. Later kon ik altijd nog een pij aanschaffen. De deelnemers droegen een monnikspij begreep ik.

Een dankbaar bloeiend stekje genomen 
in augustus 2024.

 Het adres was gemakkelijk gevonden. Er slopen mensen in stilte naar binnen. Eigenlijk alleen maar mannen. Een meneer die me opwachtte bij de voordeur vertelde dat ik vooral moest zwijgen en mijn schoenen uitdoen. Proberen mijn hoofd leeg te maken en alle gedachten die bij me opkwamen  proberen af te voeren….

Eenieder kleedde zich om in monnikspij met capuchon. Het hoofd diep in de kap zag je niet wie in welke pij zat. Naar binnen gericht in afzondering begreep ik.

Oké….In lotushouding op een kussen plaatsnemen met het gezicht naar de muur. De meneer merkte nog op dat lotushouding wellicht voor mij wat moeilijk zou zijn gezien mijn overgewicht. Ach wat! Dat moest kunnen… Mijn flinke benen werden in de knup gelegd wat inderdaad niet eenvoudig bleek.

Ontspannen ging wel… alleen die gedachten afvoeren bleek een probleem. Had ik de soep wel afgezet? Enne hoe laat zou dat hier gedaan zijn… Oh ja. AFVOEREN! Mijn benen begonnen te krampen. Volhouden maar. Naar mijn gevoel UREN later klonk een belletje waarna er Aa klanken door de ruimte klonken. Een eentonig en gedragen mantra.

 

Mooi was dat. Na een tijdje stonden de mensen langzaam op. Toen was ik al zo misselijk geweest. Terwijl iedereen al stond zat ik daar maar te vechten tegen duizeligheid. De kamer draaide rond…opstaan was niet aan de orde. Toen was er niets meer…

Manuela met haar geliefde Floortje...

Weer terug op aarde vond ik mezelf languit op de grond. De meneer die me toegesproken had bij het begin fluisterde dat ik maar stil moest blijven liggen. Dat was het minst storend. De “monniken” liepen heel langzaam in een kring rondom mij. Gebogen hoofd en handen gevouwen. Je hoorde werkelijk niets. Geen stap geen zucht… Alsof ik gestorven was en aanbeland in hogere sferen met een rij zwevende monniken om me heen. Heel onwerkelijk allemaal.

Iemand zette een pot kruidenthee…  Kommetjes werden rond gedeeld en af en toe gedronken. Daar knapte ik een beetje van op. Ik heb maar niets meer gezegd en ben vol schaamte naar huis gegaan… Een pot verse koffie en een croissantje. Er was nog veel te leren voor ik aan Zen toe was. Eerst maar eens met bodybuilding beginnen…dat is een verhaal op zich…

Aanbeland bij het krachtpatsers centrum deed ik het vrouwenschema als voorronde waarna ik aan het mannenschema begon. Het werd op den duur bankdrukken op best hoog niveau. Misschien is dat de reden waarom ik nog steeds kracht in mijn armen heb waar menig man jaloers op is… Adca heeft de spieren in mijn handen grotendeels gesloopt maar de armen en schouders doen het nog prima…waar ik heel blij mee ben.

Fiets in berkentakkentakken gewikkeld. 
werkstuk van een bodybuilder...

Nog lang heeft de brede leren riem onderin de kleerkast gelegen waar ik mijn rug mee ondersteunde bij het bankdrukken.

Toen mijn nek wat te gespierd werd en de huisarts verbijsterd vroeg waar ik mee bezig was, ben ik aan fitness gaan doen en geleide meditatie. Dat laatste doe ik nog steeds en fitness doe ik in de tuin en op de fiets… Zen is voor mij altijd een station te ver gebleven…Verder is mijn motto dat je alles gewoon moet proberen wat je interesse op dat moment heeft…

 Annemiek.

Mijmering 28 Maaltijd salades, Knolselderij schnitzels en sex drugs en rock en roll in een verhaaltje...

Beste mensen,

De laatste serie vreugden in het leven zijn stiller, maar ook voller en dieper…

Annemiek.

Mijmering 28 2025.

Met de zon en hogere temperaturen komen de maaltijd salades weer op het menu.

Tip…Ingrediënten voor witlof/fruitsalade nummer EEN:

1 flinke stronk witlof

1 peer

1 appel

1 citroen

Peper/zout

Olijfolie/kruidenazijn of appelazijn

Iets zoet zoals honing of gewoon een schepje suiker.

Werkwijze: Het fruit wassen van klokhuis ontdoen en inclusief schil in kleine stukjes snijden. 

Direct mengen met het sap van een uitgeknepen citroen.

De stronk witlof in de lengte halveren, het harde stukje verwijderen en fijn snijden. 

Mengen met het fruit plus scheut olijfolie kruidenazijn peper/zout en iets zoets.

Ik knipte nog wat bloedzuring uit de tuin, de kleinste blaadjes zijn het lekkerste…

Tip 2…Appelbeignets oftewel fruitpannenkoekjes.

Ingrediënten:

2 kleine appeltjes of 1 grote schillen, met de appelboor het klokhuis verwijderen en in ringen snijden.

Van zelfrijzend bakmeel, melk snuf zout en een ei (hoeft niet) een dik beslag maken. 

De appelringen door het beslag sleuren en in een bodem zonnebloemolie bakken in de
stoofpan.

Tip 3…De aarde van akkers en tuinen in Limland zijn hard als beton. 

Paardenbloemen en kweegras kan je beter verwijderen uit je tuin. 

Ze vermenigvuldigen zich als een gek maar hoe steek je ze uit dat betonnen land?

Gewoon met de steekschop aan de aarde afschaven. 

De wortels zitten dan wel nog in de grond maar dat duurt een eeuwigheid voordat die weer blad en bloemen maken.

 Hoofdzaak is de bloemen komen niet tot zaad… Probeer maar eens het ruimt geweldig op…

Tip 4…Ingrediënten maaltijdsalade nummer TWEE:

1 Flinke stronk witlof

1 appel

Voorgekookte bonen wit of rood

Bieslook

Stukje brie of geitenkaas

Scheut olijfolie/kruidenazijn

Peper/zout

Iets zoets zoals honing of schepje suiker

Kleine blaadjes bloedzuring had ik in de tuin maar hoeft niet.

Werkwijze: Zie eerste salade.

Tipje: kant en klare bonen in pakje potje of zakje zijn best duur.

 Koop gedroogde witte of rode bonen bij een Turkse winkel en zet een kilo of zo 24 uur in de
week. 

Afspoelen en gaar koken. Door het vergiet, afkoelen en in kleine porties invriezen. 

Altijd bonen bij de hand. Teveel gedoe? Dan maar betalen… als je het verschil berekend merk je dat voorbewerkt wel erg duur is.

Tip 5… Knolselderij schnitzels…

Ingrediënten:

1 dikke snolselderij

1 ei

Paneermeel

Peper/zout paprikapoeder of zout en Arabische kruiden

Zonnebloemolie.

Werkwijze: De knolselderij in schijven snijden en van schil ontdoen. De schijven in water aan de kook brengen en 5 minuut garen.

Met de schuimspaan uit het kookvocht nemen en af laten koelen. Van de kleinere stukjes knol en het kookvocht met wat soepgroente kan je soep maken. 

Of in de soepzak in de vriezer.

De grote schijven al of niet halveren afkoelen en per portie invriezen. Een portie kan voor die dag gebruikt.

De schijven bestrooien met peper/zout en paprika of… wat ik deed met Arabische kruiden en ietsje zout.

De schijven door het losgeklopt ei en door paneermeel. Nogmaals door het ei en wederom paneermeel.

In een stoofpan zonnebloemolie verwarmen en de selderij schnitzels op lage pit bruinen en verwarmen. Verrukkelijk!

Mijn leventje… Over voorbewerken gesproken. Er is een onderzoek gedaan over bewerkt vlees. Gehakt frikandel braadworsten enz.… 

Mensen die geen bewerkt vlees eten leven langer. Voor mij heel logisch, je weet niet wat er allemaal in zit.

Ik ben vegetariër, al heel lang en eet ook geen vega schijven uit de super. Dan kan ik ook niet zien wat erin gaat.

Geef mij maar bonen zelfgemaakte vegaburgers eieren yoghurt en kaas. Ik hoor je al denken… wie weet wat in die kaas zit en… en…

Mijn hulp Jeffrey is weer geweest en krijg ik inspiratie om de puntjes op de ie te zetten.

Met een tandenborstel om kranen en het overloopgaatje, de koelkast bijgewerkt en een schoon closetpapier dekje in het flessenrek.

Mevrouw Boretti oftewel de oven kreeg een waslaagje evenals de koel/vries/combinatie. 

Vervolgens liep ik met mijn profielzolen door de tuin en… de keuken. Niet meer te redden die Annemiek.

Een kort verhaaltje dan maar? 

De weg naar mijn werk …Zomer 2018.
 Vroeg in de morgen…suis ik van de heuvel richting consuminderhuis in Molenberg. De frisse wind op de fiets in de vroegte brengt me terug in de tijd…. 

Voortgezet onderwijs 55 jaar geleden in 1964. Mejuffer Overbeek… Ze gaf natuurkunde en zangles… een verstokte vrijgezel met degelijke steunschoenen met veters en een lange rechte grijze of donkerblauwe rok. 

Een hoog gesloten witte blouse met strik aan de hals…  haar grijze haar in een knot achterop haar hoofd. Ze kon zo uit 1900 zijn, tijdloos en stram….. Ik mocht haar wel, en hield toen al van alles uit de oude tijd al wist ik dat zelf nog niet….

De meiden in 1964 van onze klas…Mijn vriendin Nelleke en ik pasten daar niet bij. Nelleke met haar vlechten en eczeem en ik met mijn melkboerenhondenhaar en het ziekenfonds brilletje. 

De "meiden" hadden bijna allemaal hoog getoupeerd haar, met veel haarlak overeind gehouden en de pil was net uitgevonden... Daar was niet aan te komen zonder toestemming van de ouders hoorden we. Sex, de pil drugs en rock en roll was op het schoolplein het dagelijkse gespreksonderwerp. Een enkel meisje verliet vroegtijdig de school, die had “het” al gedaan met gevolgen… Meisjes van veertien en vijftien die naar de Alpha bar mochten of gewoon stiekem gingen want “iedereen” ging.

Juf Overbeek gruwde daar duidelijk van en zie….er moest wat frisse wind komen rond de zwaar opgemaakte kinderen. Juf besloot tijdens mooie dagen in plaats van zangles, met de hele klas pubers wandeltochten te maken door de natuur. Berg op en af door het omringende heuvelland. Eigenlijk waren het meer mars tochten door de bossen, de paden en de lanen op, met fris gemoed….
 
De getoupeerde haartjes en de hakjes, de in mini gestoken meisjes die zwaar verweer gaven en allemaal waren ze opeens “ongesteld” want dat was het toverwoord om ergens onderuit te komen. Daar had juf Overbeek dus geen boodschap aan…. Juf galmde onderweg een lied uit de pre historie, waar je zo heerlijk op marcheren kon, vertelde ze. De stoet nylons met ladders en opkruipende mini jurkjes, de “spinnen” getoupeerd haar die inzakten en de make-up die zweterig uitliep…juf leek het niet te zien en banjerde maar door.

Mijn vriendin Nelleke en ik  hadden nergens last van want we waren met 14 jaar nog kinderen. We droegen korte sokjes in stevige sandalen en wijde rokken. Als ik de keldertrap afrende om mijn fiets te halen was mijn BH-tje al uit en lag achter de weckflessen. Geen polonaise aan mijn lijf! Make-up mocht niet van moeder en de bossen waren ons bekend. We klommen regelmatig in bomen. Het lied dat Juf Overbeek ons leerde ken ik nog steeds  “Een vreemde arme snuiter, was moede van het wand’len…. Was moede… enz.… En liederen van de lente…

Charlotte en Annemiek in 2018 

Drie octaven of zo... en af en toe zing ik ze nog steeds om te kijken of ik die drie octaven nog haal. Op de fiets klinkt dat lekker als je de berg af flitst…van Landgraaf naar Molenberg in 2018. Een passerende meneer keek me vreemd aan terwijl ik net die hoge noten probeerde te halen…. 

Ik glimlach hem toe en neem vervolgens de berg naar de “witte wijk.” Ze denken maar wat ze willen... de meneren en duik ik de zaterdagstraat in….weer een heuvel op en op de top….ligt het Consuminderhuis Molenberg…. een groeiend thuis voor velen toen dit mens er nog de scepter zwaaide…Nu wil ik niet meer weten wie zich daar wel of niet thuis voelt...

 Annemiek.

Mijmering 27. Tweede bloei lidcactus, zevenblad invasie, veelzijdigheid van koffiedrap en schoencrème plus een verhaaltje...

Beste mensen,

Stilte is als slaap; zij verfrist de wijsheid. Pas op de plaats en doordenken brengt je veel meer dan maar doorrennen in de ratrace…

Annemiek.

Mijmering 27 2025…

Tip…De lidcactus bloeit voor de tweede keer. 

Hij is begin oktober na het binnenhalen voor de winter direct gaan bloeien. Daarna heb ik hem ( in februari) wat minder water gegeven. 

Hij heeft besloten nog een keer te gaan bloeien en zit alweer vol in de knop. (ja nu in april) Dat allemaal als dank voor de juiste zorg. En die is:

Vanaf juni/juli buiten zetten in de luwte/schaduw onder een boom of struik. Heel weinig water geven.

Eind september de plant in een grotere pot zetten met nieuwe potgrond en koemestkorrels.
Binnen zetten in de warmte en het licht en regelmatig water geven. Om de dag als het moet. Als de aarde droog aanvoelt weer gieten.

Als dank  zal de plant na het binnen halen direct bloemknoppen maken en soms wel twee keer in een winter zoals je ziet. In juni/juli mag hij
weer naar buiten zonder overpot zo op de aarde zetten.

Tip 2…Je kan meer dan je denkt maar wel je hersens blijven gebruiken. De frambozenstengels zijn al in bladknop... 

Ik heb stokken in de grond geslagen waar de stengels aan werden gebonden. 

Zo kan ik nog net ertussen door, zonder veel schade aan te richten. Aan hun voetjes waren de stengels overwoekert door zevenblad waartussen jonge frambozen scheuten het moeilijk hadden. 

De enigste manier om dat aan te pakken is met grote zorg met de riek de aarde omploegen.

Eerst maar de voorrand waar ik gemakkelijker bij kan, omdat het stoepje iets dieper ligt hoef ik niet diep te bukken.

Met handschoenen aan werken betekend goed kunnen trekken aan hardnekkige wortels in de
door de riek  losgemaakte aarde.

De vreugde dat het lukte gaf me moed en besloot ik vervolgens de achter rand tegen het gaas aan te pakken. 

Daar moest ik wel diep bukken maar kon me aan het gaas vastgrijpen en soms er tegenaan gaan liggen.

De midden rand was het moeilijkste en de neiging om te stoppen kwam vaak boven. Doorgaan nondeju!! Hoorde ik mijn vader zeggen…

En er stonden genoeg steunstokken voor de planten om ook dit mens overeind te houden…
Ja het duurde gruwelijk lang…maar het lukte.

Heel voorzichtig werd na afloop het perceeltje met trillende benen verlaten en ben ik op de sta-op-stoel gekropen met een groot glas citroenlimonade…Het juicht in mij! 

En de zooi werd later opgeruimd, het stoepje geveegd en koemestkorrels gestrooid tussen de grijnzende frambozenplanten. De dag erop kregen ze een plens water…

Tip 3… Het groenteboerke had iets over en werd aangevuld met wat ik zelf nog had.

Een ui snipperen en fruiten in iets zonnebloemolie

Kleine tomaatjes erbij

Een aubergine in stukken

Paprika uit de vriezer

Erwtjes en witte bonen uit de vriezer

Arabische kruiden.

Tip 4… Nog een grote terracotta pot werd in de schuur gevonden. 

Twee kleintjes ernaast want in de natuur werk je met oneven getallen. 

Onderin weer hergebruikte koffie filters en potscherven waarop grond uit de border tot halfvol de pot.

Geraniums erin en aanvullen met potgrond. 

Jeffrey de hulp haalde de resterende geraniums van de eerste verdieping en weet ik wat ik
heb.

Tip 5… Bij warm droog weer, gaan de filterzakjes na gebruik zonnebaden in de tuin. 

Ze worden opengescheurd en leeg geschud op de aarde. 

Ze drogen en valt de rest drap eraf waarna ze in een mand in de schuur gaan voor hergebruik op afwateringsgaatjes in potten…

Drap is tegen slakken en het is mest voor zuur minnende planten zoals rododendron hortensia en lavendel. 

Je kan drap direct bij deze planten in de tuin leggen en verder wat spreiden, dus niet steeds op dezelfde plek. 

Heb je veel drap dan in de compostbak om te mengen met de rest dat composteert.

Het drap kan ook opgespaard in een oude vergiet in de border en schimmelt niet omdat regen onder door de gaatjes weg kan.

 De vergiet vol…dan het drap verspreiden door de tuin…

Drap in een bakje in de koelkast verwijdert geuren. In schoenen van zweetvoeten ook… 

Je kan scrubben met drap gemengd met ietsje olijfolie en het spul zelfs gebruiken als schuurmiddel met een drup afwasmiddel of groene zeep erbij.

Tip 6…Zwarte schoencrème daar kan je meer mee doen dan schoenen poetsen. 

Mijn orthese die door intensief gebruik veel schrammen en krassen heeft knapt op met schoencrème.  Enne…de winterlaarsjes en schoenen kunnen mooi gepoetst in de berging…Dan gaan ze langer mee.

Toen ik nog auto reed zat er altijd  een potje schoencrème in het dashboardkastje. De bumper werd ermee bijgewerkt als ik weer eens een paaltje had getikt. Voor blikschade moest ik een andere tactiek toepassen om mee weg te komen bij mijn eega.

Perceeltje vrij van zevenblad.

Dan belde ik met gebroken stem op dat ik een ongeluk had gekregen. Bezorgt vroeg eega dan of ik gewond was. Moeizaam vertelde ik dan dat het alleen blikschade was. Maar dat ik erg
was geschrokken.  

Stralend thuiskomen en vertellen dat ik weer eens een deuk in de auto had gereden bracht een minder liefdevolle reactie nietwaar…Ja ik ben soms een lelijk mens.

Mijn leventje… Sonja was verbaasd dat de papaver bij mij nog niet opkwam. Ze had me zaad gegeven van dubbele bloemen. Deze oen heeft steeds aarde uit de borders geschept voor in de potten. Tja niet gedacht aan eventueel opkomend zaad… Misschien zijn hier en daar wat zaadjes blijven zitten en wachten we af.

Sonja is met haar ranke lijfje nog tussen de frambozen geslingerd om hier en daar nog een dode stengel af te knippen en wat ongewenste hedera… Wat een heerlijkheid die voorjaarstuin…

Foto's uit het museum huisje.

Nog een verhaaltje dan maar? 

Fietsvakantie Noord Holland dag zeven mei 2006...

Donderdag Hemelvaart. Ik sta op met het gevoel dat het goed is om naar huis te gaan maar ook om hier weer terug te komen. Als vakantie vieren zo goedkoop is kan een mens best twee keer per jaar op vakantie. 

Ik ontbijt met het laatste broodje en een potje koffie. Het bed is afgehaald en de fietstassen zitten propvol. Het lijkt wel of ik met meer bagage naar huis ga dan ik meenam. Logeren bij “vrienden op de fietsadressen” heeft het voordeel dat je geen handdoeken en lakens hoeft mee te nemen.

Dat scheelt een hoop bagage. Johan en Jannie komen nog even afscheid nemen en hebben hun kroost mee. De drie jonge “kauwtjes” in een emmer op een hoop keukenrol die ze constant volpoepen. Elk uur moeten ze voeding hebben en ik zie wel dat Johan de nachtdienst heeft gedraaid. Dikke wallen onder zijn ogen…

Eigenlijk moeten de jonge vogels naar de vogelopvang. Daar zijn ze niet alleen, maar bij soortgenoten. Lijkt me beter al is het geweldig leuk om vader of moeder te zijn van een vogel... Je moet op de eerste plaats aan de beestjes denken. Ze gaan over  die vogelopvang denken vertellen ze. Tegen tien uur vertrek ik met volle bepakking richting Heerhugowaard. 

Alles op mijn gemakje geniet ik nog steeds van het vrije gevoel. Mijn hele huis in de fietstas voel ik me een zwerver en vrij als een vogel in de lucht.

De kaartjesverkoop is in een snoepwinkel waar de verkoopster met een vriendin aan het bellen is… Als ik demonstratief op mijn horloge kijk legt ze de telefoon neer en vertelt me op welk perron de trein vertrekt… Een zwaar getatoeëerde man met een vlecht en geblondeerd haar klaagt over de spoorwegen. Er zit een mevrouw naast hem die wel eens zijn moeder kon zijn. Het mens zit klem in een rolstoel die vol liefde door de man wordt voort bewogen. Schijn bedriegt. De meest grote criminelen lopen met aktetas en maatpak…..De als boeven uitziende mensen zijn lieverdjes bedenk ik zo…

Hoera! De trein heeft een fietsencoupe en helemaal blij stap ik in. Overstap in Castricum, waar ik de trein pak van 12.06. De helft van de trein wordt in Sittard afgekoppeld weet ik en zo meteen zal ik eens kijken of ik in het goede deel (richting Heerlen) zit. In ieder geval is er een fietscoupe met stoelen waar ik me eens uitgebreid ga installeren. De thermos en een krentenbol die ik gisteren in de Rijp kocht. Ik kijk wat door het raam en laat de week nog eens passeren….

In Amsterdam komt een echtpaar met een kinderwagen me gezelschap houden. Een meisje met gebroken arm en een baby. De ouders van het stel zijn vrolijke dertigers. De man is een echte Hollander fors groot en blond. De vrouw is spontaan en een voorbeeld van hoe mooi een rubensvrouw kan zijn. Alle rondingen zitten nog op de juiste plaats en ze lacht veel. We komen in gesprek en ze vertelt dat het een hele onderneming is op bezoek naar oma in Groningen.

Het meisje vertelt hoe ze haar arm brak en ik moet de plakplaatjes bewonderen op het gips. Ze reizen tot Utrecht mee, de baby moet voeding en de kleuter een boterham. Terwijl de vrouw een borst uit haar truitje trekt pakt de baby al gretig naar de tepel. Automatisme bedenk ik.

De man zoekt in de tas naar een boterham voor het meisje. Je ziet dat het een heel gelukkig gezin is. Iedereen kent zijn werk en ze glimlachen naar elkaar alsof ze willen zeggen: “Wat hebben we het goed.” Uitgebreid wordt vertelt dat ze gaan kamperen bij oma in de buurt om het “ouwe mens” (even oud als ik) te ontlasten. 

We lachen wat bij mijn gespeelde verontwaardiging.. Het was een grap begrijp ik. We praten over van alles en nog wat en opeens is daar station Utrecht. Snel gaat de tepel uit de mond van de baby en verdwijnt de borst in het truitje. De kleding wordt recht getrokken en stappen ze uit. Ik help even met de kinderwagen. De man heeft de handen vol aan de kleuter en de vrouw met de brullende baby die de tepel mist… Dag!!

Er stapt een ander prachtig echtpaar in met… een kinderfietsje. Ze hebben een heel donkere huid en lijken Ethiopiërs. Ze spreken Frans hoor ik en ze gaan er van uit dat ik ze niet versta… Ik speel wat luistervinkje en vraag na een poosje of de man op het fietsje gaat fietsen… Ze schrikken en antwoorden: Non, Non… met een glimlach. De rest tijd van de rit zwijgen ze. ‘s-Hertogenbosch... het echtpaar stapt uit en ik bedenk hoe grijs het buiten is geworden. Als het droog blijft ga ik het laatste stuk naar Landgraaf op de fiets. Bij regen stap ik over op de stoptrein…

Tegen 14.00 uur naderen we Eindhoven en ik zie het super hoog gebouw met de naam INKASSO erop verschijnen. Het hoort bij deze tijd. Iedereen blijft maar kopen terwijl het grote geluk gratis is…..je moet er alleen oog voor leren krijgen. Steeds meer mensen komen in de financiële problemen willen dure vakanties… Ik blader eens door mijn map en tel de bedragen op die mijn vakantie kostte.

Treinreis (met fiets) naar Heerhugowaard 27,10

Huur zes dagen huisje 60 euro

Beeldentuin 3,50 euro

Terrasjesbezoek 18,70 euro
Treinreis terug 24,80 euro.
Totaal een week vakantie: 134,10 euro.

Het eten voor een week (26,03) zou ik thuis ook kwijt zijn. 

Dus dat telde ik niet. De aankoop van de telefoonklapper zou ik thuis ook gedaan hebben.

Met opzet heb ik mijn klein föhn-tje achter gelaten… in de la van het badkamerkastje. Ken je het liedje van… een koffer in Berlijn? In de wijde polder ergens onder Schermerhorn in het land van wind en water ligt een föhn. Ik heb hem nooit meer opgehaald. 

Door de vragende ogen van Johan denk ik wel...

In Heerlen besluit ik op de fiets naar landgraaf te gaan. Als ik de poort van mijn boerenhofje open maak…begint Madelon kip al te kwekken……De zusjes communiekant doen al driftig mee met de welkom serenade………Oost west, thuis best!

Annemiek.