Mijmering 82 Dekentjes van herfstblad, gratis water, gevulde omelet, van twijgen tot kunstwerk en een ongeleid projectiel...

Beste mensen,

Mand twee maakte ik voor Manuela.

Geluk is DOORGAAN...    

En als je niet eens meer weet waarvoor en voor wie,

een ander weggetje inslaan met wellicht nieuwe doelen
Je hoeft ze alleen maar te zien en aan te raken...

Annemiek.

Mijmering 82 2025

Tip… Wat kan een mens veel, als het in etappes gaat. 

Dagelijks werd met de lange snoeischaar  een stukje hedera gesnoeid. 

Als de armen moe werden, snoeischaar in de schuur en morgen verder. 

De hedera muur is winterklaar.

Afgewisseld met een stuk hof vegen waar weer andere spieren voor nodig zijn. 

De storm Benjamin veegde alvast de bladeren van de kersenboom van buur Janssen,

 samen met het blad van mijn wilde wingerd. 

Bij de keukendeur hadden ze zich verzameld, dat maakte de klus gemakkelijk.

Herfstblad is pure rijkdom en werd royaal rond planten in de border gelegd. 

Ze werden als dekentjes ermee ingestopt. 

Zeker rond planten die eigenlijk niet winterhard zijn en door de klimaatverandering opeens wel. 

Dat brengt me weer op een ideetje.

Snoei niet teveel, alleen wat in de weg staat. 

Een rommelige tuin is nodig voor de beestjes om te kunnen overwinteren. 

Wat takken op een hoop in een hoekje is een prachtplek voor egeltjes.

Tip 2… De niet winterharde planten in potten gaan dit jaar niet voor de winter in de compostbak. 

Ze blijven voorlopig in de potten op het hofje staan. 

Ze krijgen rondom de stengels een dekentje van herfstblad en we zullen zien of dat genoeg is om de winter de overleven. 

Van grasveldjes moet je net bladeren verwijderen.

Tip 3… Door de regenton ben ik verzekert van een aanhoudende stroom hemelwater 

dat ik gebruik om mee schoon te maken, servies voor te spoelen en iets in de week te zetten.

Toen de regen zich aankondigde werden alle emmers en gieters vanuit de regenton gevuld.

 De regenton half leeg zou zo wel weer vollopen. 

Zelfs de voor bloemen bedoelde bak op de ton werd gevuld.

Net naast de keukendeur buiten staat nu altijd een emmer regenwater, 

en op het aanrecht een kleiner emmertje met regenwater dat doorlopend wordt gebruikt reken maar….

Tip 4… De gespaarde frambozen in de vriezer werden gewogen en kwam ik op 1260 gram. 

Dat loont zich om confituur van te maken en werd berekend hoeveel geleisuiker daarbij kwam.

Op de eerste plaats mochten de frambozen rustig ontdooien en werden aan de kook gebracht. 

De 2:1 geleisuiker betekend een pond/pak op een kilo fruit en ging alvast een pak in de fruitprut. 

Voor die 260 gram heb ik gedaan alsof het 500 gram was en werd 250 gram geleisuiker toegevoegd.

Weer aan de kook brengen en drie minuut op kookpunt houden en dan bedoelen ze flink doorkoken.

Ik gebruik de vuurvaste theekan om de kokendhete fruitprut in schone potjes te gieten. 

Direct de deksel op de pot en omdraaien. 

Als ze afgekoeld zijn mogen ze in de voorraadkast…

De pan en de kan werden buiten de deur gezet en gevuld…

jawel met regenwater uit de emmer. 

Morgen zal ik ze afwassen als mijn energie is aangevuld en de jamaanslag is opgelost.

Tip 5…Gevulde omelet…

Ingrediënten en werkwijze…

Drie eieren klaar leggen, waar later een omelet van wordt gebakken in de koekenpan.

Half bakje champignons afgeborsteld en in stukken gesneden werden gebakken in iets olie
in de stoofpan.

Een stengel bleekselderij in smalle reepjes gesneden,

Een wortel geschild en in kleine schijfjes gesneden,

Een halve courget met schil in stukken,

Enkele stukken paprika de mijne kwamen uit de vriezer

Een handvol diepvrieserwtjes, allemaal in de stoofpan bij de champignons.

Ras el Hanout en iets zout toevoegen en roerbakken. 

Pit laag en de deksel op de pan.

De omelet werd gebakken die op een schaal gevuld werd met de groenten…

Tip 6…Een stuk uit de verf van een deurkozijn werd met dezelfde kleur nagellak bijgewerkt. Drie laagjes dekt de schade.

Tip 7… Kokend water met wapperende handen in een thermos gieten voor thee, 

verloopt zonder ongelukken met een trechter op de thermos.

 Bang voor overlopen? 

Dat hoeft niet als je de thermos als maatbeker gebruikte…

Elk mens is uniek…

Als een van de oudste kinderen van het grote gezin van Deursen nam ik al snel de leiding over het kroost. 

Mijn anderhalf jaar oudere zusje Gerrie was meer het verzorgende type in huis, met de baby’tjes en het fijnere
werk. Moeder had veel plezier aan haar. Mijn wereld was van jongs af aan groter en voor moeder was ik een ongeleid projectiel…

Gerrie was braaf en gewillig en groeide op in de schaduw van deze rebel, die nooit braaf is geweest. Ik liep al weg toen ik drie jaar was om te bekijken wat achter de wal te zien was. Ik vroeg nergens naar en deed wat bij me opkwam. Annemiek de avonturier.

Achter de wal lag de Maas en nee de kleuter is niet te water geraakt. Later ging ik in de grote schoolvakantie fietsen met de zussen die een fiets hadden en een klein zusje bij mij achterop. 

Dat zal wel Hennie zijn geweest, dat kind woog niks. Een fles water en een deken onder de snelbinders ging de tocht van Elsloo naar Beek, de Adsteeg op.

Benieuwd wat daar verder lag kwamen we door Genout, waar een Molen stond. Verderop lag Schimmert waar de watertoren werd bekeken. Onderweg werd met regelmaat gepauzeerd op een veldje of weiland en zaten we op de deken en dronken een slok water. Wie moest plassen deed dat achter een struik.

In oogsttijd vond ik altijd wel een boomgaard waar valappels of peren lagen. Dat was onze “leeftocht.”  Er werd niet gezeurd of gejankt onderweg en ik kan me niet herinneren dat we ooit een lekke band kregen.

De tocht ging verder en leidde ons richting Valkenburg of Margraten waar we heel stil werden bij het Militair kerkhof voor de gevallenen 40-45. 

Ik schat dat we door alle omzwervingen tegen de 25 km fietsten en die weg ook weer terug moesten. Dat werd vaak met zadelpijn gedaan en werden de zussen wat stilletjes.

Ik was de leider dus gaf het voorbeeld en ik herinner me als de molen in Genout voorbij was waren we bijna thuis… 

nou ja Beek nog. 

Thuis gekomen vertelde ik nooit waar we geweest waren, dat deden de zussen wel en alweer een bewijs voor moeder dat ik niet normaal was…

Ik  ging bij de fanfare en ontdekte de bieb,  waar later mijn zus Petra ook boeken ging lenen. 

Ik kreeg een vriendin (Nelleke Odekerken) en was heel lang de enigste van het gezin. 

We mochten geen vriendinnen hebben van moeder, want we hadden “jong genoeg.” Ik vroeg nergens naar en vocht een weg naar de vrijheid uit de voor mij eng voelende bekrompenheid.

Al vroeg gedichten schrijvend en verhaaltjes vertellend aan mijn jongere broertjes, Piet Martien en Henk. 

We zaten tijdens deze verteluurtjes voor het huis op het stoepje en kwamen meer buurtkinderen luisteren.

Uit de losse pols ontstonden Puk en Boeloe een blank kind en een negertje die de wijde wereld introkken. Weer een bewijs voor moeder dat ik niet normaal was.

Na de gewelddadige verkrachting op mijn dertiende door Koen van Mulken ben ik mijn moeder, waar ik niets mee had, gaan verachten door hoe ze zich opstelde. Omdat ik nog niet ongesteld was met 13 kwam na die verkrachting geen kind volgens haar en dus niets aan de hand. Ik moest me niet aanstellen.

Ze bleef de vrouw van Koen groeten als ze haar tegenkwam ook al stond ik erbij…dat zal haar wel een superieur gevoel hebben gegeven. Die vrouw keek dan naar mij en ik zag haar gewoon denken: “Zou dat het kind zijn waar mijn man zich aan vergreep?”

Het blad gevallen worden de twijgen van
de wilde wingerd gebonden tot kunstwerkjes.

Mijn vader is wel naar die meneer geweest en heeft een handgemeen plaatsgevonden. Vanaf die tijd vond ik troost in de natuur en ontvluchtte mijn verdriet in boeken en zwerftochten op de fiets, ver van mensen. 

Te snel volwassen geworden ontstond een schild van afstand en maakte het meisje introvert. Soms vond ik mezelf in nachtjapon aan het kanaal. Slaapwandelen volgens moeder en weer een bewijs dat ik niet normaal was.

Tijd om me te laten onderzoeken volgens moeder... en werden testen gedaan en elektroden op mijn hoofd geplakt. Gesprekken werden gevoerd met een arts 

en het kwam erop neer dat mijn moeder zich beter had kunnen laten onderzoeken…

Ze heeft het anders gebracht dan de uitslag aangaf en ik werd een tijd meewarig bekeken door de buurt… 

Ze liet me vervolgens met rust en als ze weer een drama opvoerde stak ik daar een stokje voor…

Maar ook dat ging voorbij.

Bij mijn vriendin thuis waar alle kinderen studeerden was een rijkdom aan goede boeken die ik mocht lezen en lenen. 

Het was een Godsgeschenk deze mensen te mogen kennen. Ohhh wat had ik daar graag willen wonen…en vaak voelde dat ook zo als ik naast Nelleke aanschoof aan de grote tafel.

Wat het worden zal? 
Mag je raden...

bij ons thuis moesten alle meisjes  vanaf hun dertiende jaar aan het werk. Ze hadden dan een jaar of zo VGLO gedaan… Alleen de jongens mochten later doorleren en dan nog maar de LTS.

Mijn moeder had trouwens bij het toneel moeten gaan en als ze weer eens niet haar zin kreeg, ging ze
net voor vader thuis kwam, in bed liggen en speelde dat ze dood wilde. Ze at niet meer, vertelde ze …alleen verdween van alles uit de koelkast net als ik in de buurt was. Ra ra...“Niks zeggen,” zei ze dan.

 Als vader thuis kwam en vroeg waar moeder was hoorde hij dat ze in bed lag en de hele dag niets had gegeten. 

Ik maakte hem dan wel wijzer...

Haar spelletjes herhaalden zich en op een dag toen mijn vader weer op z’n knieën aan haar bed lag te smeken heb ik de dokter gebeld. Na mijn verhaal kwam hij direct en toen de bel ging stond ik al bij de voordeur en mijn vader bovenaan de trap. “De patiënt ligt boven” heb ik nog gezegd en de blikken van vader en dochter waren veelzeggend. Zonder woorden… alleen een glimlach…

Het lezen heeft me van jongs af aan zelfstudie gebracht en tot mijn verbazing bleek later in mijn leven,
dat ik ongemerkt MBO niveau had bereikt met toppen naar HBO.

 “Selfmade women” noemen ze dat al was ik absoluut niet technisch en had geen talenknobbel… De enigste weg om nooit meer vernacheld te worden was slimmer zijn dan de rest… Mijn honger naar leren verliep in kronkels naar wat nodig bleek te zijn,  op mijn levenspad. 

Ik leer nog steeds… al sta ik ondertussen met mildheid tussen de mensen, nooit erboven  en zonder te (ver)oordelen. Ook al kan ik wel eens een verkeerde grap maken… Niets menselijks is me vreemd.

Annemiek.

Mijmering 81 Spitskool stamppot, winter pastasaus, warme herfstthee en schaamteloos verhaaltje...

 Beste mensen,

Wie het leven kan zien als een leerproces

krijgt oog voor zijn leerprestaties.
Zeker als je eenmaal per week evalueert....

Annemiek

Mijmering 81 2025.

Bonen houden je lichaam lang warm daarom eten de mensen al eeuwenlang in wintertijden snert, 

bonensoep en linzensoepen. Bonen in stamppotten helpt natuurlijk ook mee. 

Bovendien zijn bonen goede vleesvervangers (plantaardig eiwit) voor de vegetariër.

Tip… Spitskoolstamppot met pastinaak en bonen.

Ingrediënten en werkwijze:

4 aardappels en een pastinaak schillen, 

wassen en in kleine stukjes gesneden in een ruime pan.

Een beker water en iets zout toevoegen, tot beetgaar garen en ondertussen:

Een spitskool halveren in zijn geheel wassen en in smalle reepjes snijden.

Eventueel gegaarde witte bonen aan de aardappels toevoegen 

en dat kan een klein potje zijn (vocht afgieten en bonen afspoelen). 

Ik heb voorgekookte bonen in bakjes in de vriezer.

De spitskool en bonen door de beetgare aardappels scheppen en op hoge pit laten slinken. 

Meestal is het kookvocht nu opgenomen en hoef je geen vitaminen door de afvoer te gooien.

De stamper erdoor en eventueel een scheutje melk,

 nootmuskaat en een klontje boter…

Door de bonen (vleesvervanger) hoeft geen vlees bij het stamppotje.

Soms maak ik een kruidenomeletje erbij, oprollen en in schijfjes snijden...

Tip 2… Tijd om stof tussen radiatoren te verwijderen.

Schone radiatoren geven beter warmte af. 

Aan de achterkant zit (onzichtbaar) radiatorfolie geplakt en dat kan omdat het plaat radiatoren zijn. 

Met kolom radiatoren zal de folie tegen de muur moeten. 

Het scheelt veel aan energieverbruik.

Tip 3… Appelschijven in beslag op het menu. 

Weet je nog?

1 appel (met appelboor het klokhuis verwijderen) en met schil in schijven snijden.

 Een beslagje maken van:

1 glas melk, een ei, een theelepel bakpoeder, 

snuf zout en aanvullen met bloem, tot een dik beslag.

Je kan natuurlijk ook zelfrijzend bakmeel nemen i.p.v. bloem met bakpoeder. 

Zelfs het ei hoeft niet…

Wel poedersuiker en die maak ik zelf van gewone suiker in de moulinex. 

Goed te weten nu de decembermaand nadert en de poedersuiker meer wordt gebruikt…

Poedersuiker is veel duurder dan gewone suiker.

Tip 4 Herfstthee kan je zetten in een thermos, 

Een eenkops theezakje is genoeg en heb je door de dag heen lekkere warme thee.

Tip 5…De stekjes geranium boven op de vensterbank kregen allemaal een korreltje gedroogde koemest. 

Met een vinger een gaatje in de aarde waarin het korreltje verdween. 

Experiment en wie weet…

Tip 6…Winter pastasaus

Ingrediënten en werkwijze:

7 tomaten werden uit de vriezer gehaald

1 dikke ui  en veel knoflooktenen gesnipperd. Aanfruiten in de stoofpan in olie.

1 halve courget en 2 paprika’s in stukken toevoegen. De mijne kwamen uit de vriezer.

1 pastinaak schillen en in stukken toevoegen.

3 stengels bleekselderij in fijne schijfjes gesneden toevoegen.

1 pakje tomaten frito toevoegen.

Half handje rozijnen erbij.

Peper, zout en ras el hanout

Tijm oregano en salie vers uit de tuin.   

Een beker pasta beetgaar koken volgens de gebruiksaanwijzing.

De tomaten zijn  nu voldoende ontdooid om gemakkelijk de schil te verwijderen en in plakken te snijden. 

Allemaal in de pastasaus en even op hogere pit.

Handvol diepvrieserwtjes kan ook nog erbij en je begrijpt dat daarbij nog een vers pepertje kan, met of zonder zaadjes. 

De pastinaak kan een wortel zijn en de diepvries tomaten kunnen vers zijn of zonder tomaten en voeg je een blik tomaten toe.

 Variaties genoeg. Ik maak altijd meer en werd de helft van de pastasaus ingevroren en een
deel voor morgen bleef in de pan.

Mijn leventje…met een filosofietje. De was gaat bij mij nog steeds aan de droogmolen in de tuin, 

kussenslopen en shirtjes open ophangen droog ik twee machines was op een dag. 

Van 9 tot 16.00 uur hangt het op en is droog. Ook tijdens een bewolkte droge dag. Als de stoep droog is droogt de was weet ik.

Soms moet ik een dikke broek of zo nadrogen op een lijntje boven in de werkkamer en dat is geen probleem. 

Ik zie mensen met bijstandsuitkeringen wasdrogers gebruiken, stroom vretende koffiezetapparaten, op elke slaapkamer een TV hebben, bladblazers en hogedruk reinigers. 

Ze hebben verwaarloosde tuinen of dichtgelegd met tegels. Ze fietsen niet en omdat ze kinderen hebben, moet daar een auto bij!! 

Hun kinderen zitten tot hun 5^e jaar of zo in wandelwagentjes en voor hun vierde moeten ze zindelijk zijn, wat tegenwoordig net wel of niet lukt… . Allemaal “lekker makkelijk.” Laat maar in de luier schijten. 

Mijn zoon was zindelijk met 14 maanden. De betreffende mensen klagen dat ze armoede hebben zodat ze niet naar de sportschool kunnen…Nou…de oplossing ligt dichtbij…Doe zelf wat je apparaten doen, en dat is sport wat nog iets opbrengt, en wat dacht je wat luiers
kosten?

 En dan heb ik het niet over de meneer met een been die de stoep met de bezem moet gaan vegen… Armoede in Nederland? Is een bijkomende factor als je verslaafd  bent aan drugs, alcohol of psychiatrisch patiënt bent…Dan kan je niet meer voor jezelf zorgen.. Tja…daar heb ik allemaal niets mee te maken en veeg voor eigen deur Annemiek.

Want…  ik woon in mijn eentje in een eengezinswoning ( twee derde staat leeg) waar alleen de woonkamer van wordt verwarmd en dan nog met beleid. De airco verwarming kost heel weinig stroom. Niets verwarmd beter dan wol… dus lees ik boeken knus gehuld in mijn winterwollenwoonmantel en betaal 60 euro per maand aan stroom en gas omdat de stroom terug geleverd wordt door de zonnepanelen op het dak.

Eigenlijk zou ik mijn gehuurde woning best kunnen delen en van mijn woonkamer een zit/slaapkamer kunnen maken. Badkamer en keuken gemeenschappelijk gebruik. Er komt nog een tijd dat de regering inclusief Heemwonen (de verhuurder ) dit zal afdwingen, gezien de vreselijk woningnood. Twee appartementen in een eengezinswoning. Het kan met goede afspraken… Dan kan mijn huurtoeslag vervallen, die betaald de bovenbuurman aan huur, heeft hij/zij een koopje. Dan moet boven mij geen student wonen die van heavy  metal muziek houdt en elk weekend een knalfuif geeft. Ik heb geen voorkeur voor geaardheid of huidskleur.

Hij/zij mag niet plassen onder de douche en moet zich houden aan het schoonmaakrooster van de openbare ruimtes, vooral de plee. 

De bovenbewoner moet een goed bed hebben of zijn/haar amoureuze verrichtingen uitoefenen op de grond. Ik wil niet meer meegenieten  in een levensfase dat seksualiteit intimiteit is geworden.

Mijn zoon heeft me daarvan meer dan voldoende mee laten genieten in zijn puberteit. 

Hij riep dan na de climax bovenaan de trap of ik twee cola kon serveren en  deze zot deed dat ook nog. Hij stelde me gelijk maar voor aan zijn nieuwe vriendin, vaak in verre staat van ontkleding…

Schaamte kent hij niet, van wie zou hij dat hebben moeten leren? Het arme meisje zat niet te wachten op cola serverende moeders. Toch had ik ze liever veilig in huis dan in het open veld tegen een boom of zo. In die tijd was zoenen op de bank ook verboden in mijn huis op een speels kusje na. Als dat verder ging zei ik: “Hop naar boven, met jullie.”

Die regels werden met ijzeren hand gehanteerd. De woensdagvriend en ikzelf gaven het goede voorbeeld. Bezoekers met dezelfde neigingen hoefden niet naar boven maar werden buiten gezet en hun jas na gegooid… orde en regels moeten er zijn.

Annemiek.

Mijmering 80 Pompoensoep, boerenwormkruid rippen, een scheur in een jasje repareren , een krans en een verhaaltje...

Beste mensen,

Geluk is een natuurlijke grondtoon in jezelf,

een sfeer van volmaakt samenzijn

Zelfs als je er niet meer in gelooft

ligt het opeens op tafel

tussen de sla en het brood...

 

Annemiek

Mijmering 80 2025.

Tip…Pompoensoep

Ingrediënten en werkwijze:

Twee derde schoongemaakte pompoenstukken en een derde winterwortel.

Een liter water en twee groentebouillontabletten

Scheut witte port, of witte wijn of sherry, wat je hebt.

Scheut slagroom.

Hoe meer groenten hoe dikker de soep zal worden. 

Je kan als verdikker een aardappel in stukjes toevoegen 

al doe ik dat niet om de pure pompoen/wortel smaak te behouden.

De groente schoonmaken en in kleine stukjes snijden, 

hoe kleiner gesneden hoe korter de kooktijd. 

Met de staafmixer erdoor en een scheut port toevoegen. 

In de soepkop een scheutje slagroom…

Tip 2…De tomaten in de tuin die maar een zweem van verkleuren vertonen 

worden steeds in papieren zakken gestopt. 

Samen met rijpe appels en/of een banaan. 

Drie pracht stuks en een ui werden een menu.

De ui snipperen en fruiten, drie tomaten in stukken snijden en mee bakken. 

Snuf zout en ras el Hanout, plus een ei erdoor roeren en garen… 

Met plat Arabisch griesmeelbrood een heerlijkheid…

Tip 3…Een grapjas heeft een keertje hard aan mijn jas getrokken toen het jasje aan de lus
ophing in een openbare gelegenheid.

Ingescheurd… en moest gerepareerd, waar ik best tegenop zag... 

Een mooi voorbeeld voor de naailes aan Sonja.

Ik was al een keertje eraan begonnen met blauw garen zag ik

achteraf. 

Tja mijn ogen he… Geen probleem, een zwarte permanentmarker doet wonderen. 

Een stukje zwarte katoen moest onder het scheurtje en dat hadden we niet. 

Wel een katoenen bont lapje met een stukje zwart erin, 

dat met wat frommelen onder het scheurtje kwam. 

Het is gelukt, al is de lus half mee genaaid en niet meer als lus te gebruiken. 

Weer loshalen doen we niet...

Geen probleem want ik hang mijn jassen na die ramp altijd op kleerhangers of aan de capuchon op, 

bij gebrek aan kleerhanger…

Tip 4… De onderkastjes van mijn keukenblok werden na de schoonmaaksessie anders ingedeeld. 

Alles in bakken die ik gemakkelijker uit de kast kan trekken dan het losse spul. 

Misschien breng ik je op ideetjes…

Meezenbollen emmertjes zijn ook bakken of…bij de snackpoint vragen. 

Ik kreeg de mijne bij de vleesafdeling van de PLUS. 

Vragen staat vrij…

Mijn bakjes hadden al een gaatje aan de kopskanten waar een koordje doorheen ging.

Dat vergemakkelijkt het bakje eruit halen. 

Gaatjes in plastic zijn te boren of met een hete breinaald erin smelten.

Hoe ik aan die koordjes kwam? 

Gekregen tasjes die na vele malen hergebruik uit elkaar vielen na het boerenwormkruid rippen...

Mijn leventje…

Verder met ontspullen heb ik de voerbakjes van Floortje doorgegeven aan Jos de overbuurman. Een halve zak Hills dieetbrokjes erbij. Hij mengt ze met zijn kattenbrokjes en krijgen ze een goede bestemming.

Een dienblad plus onderzetters en een theelichtjeshouder die ik dubbel had werd doorgegeven. Veel glasgordijnen  zijn dezelfde weg gegaan, en voor vier meter brede ramen witte fluwelen overgordijnen. Genoeg voor een gezin die een woning kreeg en ik ben nog blijer dan de mensen zelf…

Ik weet dat de gordijnen direct worden vermaakt (indien nodig) en opgehangen. Ik hou niet van iets weggeven dat op een stapel wordt gelegd en nooit iets mee wordt gedaan. Of nog erger meteen in de vuilnisbak verdwijnt…

Het pakje Blue Band…

Autorijden was voor mij een noodzakelijk kwaad. Het kostte me heel veel energie omdat mijn linker oog het niet doet. 

Als ik op de autosnelweg onder een bord doorreed kon ik met wat geluk net zien op welke baan ik zat. Bijvoorbeeld richting Eindhoven of Venlo… De weg naar mijn werk kon ik
natuurlijk dromen en de weg naar mijn zus in Sittard.

Omdat ik een chaoot ben gebeurde wel eens wat, en na een bezoek aan mijn zus lette ik niet zo goed op Samir die op de achterbank was gaan zitten en de autodeur  open liet staan. Dat kan je verwachten van een dromerig kind als hij. Extra controle dus en door een of andere
reden heb ik dat toen niet gedaan.

Ik zwaaide nog naar mijn zus, zette de auto iets achteruit en krulde de autodeur zich om een
lantaarnpaal die daar toevallig net stond. Tja… weer iets vooruit en heb ik die gedeeltelijk uitgebroken deur maar dicht getrapt. Spanbandjes had ik altijd bij me en werd de deur vastgebonden aan de auto… Het was net een pakje blue band…

Afgelopen donderdag was ik de zoveelste keer onderweg om de orthese rechterbeen te passen die al vier maanden in de maak is. 

Ik wist dat onderweg een veldje boerenwormkruid stond. Ik had met voorbedachten rade een

snoeischaar in mijn fietstas gestopt om wat kruid te gaan rippen…

Ik ben me niet altijd bewust hoe ik overkom. 

Kijk je mee? 

Een mevrouw met een fiets met zijwielen die
stilstaat langs de weg. Ze heeft een orthese om haar linkerbeen en de medemens schijnt behulpzamer te worden in Limland. Tweemaal stopte een automobilist en vroeg of alles wel in orde was. De derde keer was het een politieauto en ohhhhhh wat een schrik! Op heterdaad betrapt en zou ik wel de zak zijn. Stroperij!!!

De politieauto stopte, het autoraampje ging open en de politieagent vroeg of alles in orde was… “Ja hoor, ik pluk alleen wat bloemetjes” vertelde ik met haperende stem (ADCA.) “Nou dan veel plezier” en reden ze lachend weer verder… Niet te geloven, en besefte ik over te komen als een zwakker begaafde mevrouw, met een beperkt vocabulaire, die trilde van angst voor “oom agent.”

Over twee weken zal de orthese klaar zijn en misschien rip ik dan nog een paar blommen…Annemiek 20 jaar geleden op een scootertje mos rippen of nu incognito in een ADCA lijf. Voor de medemens een wereld van verschil. Het is hoe ertegenaan wordt gekeken. Ze moesten eens weten…

Annemiek.