Laten we vrolijk zijn en niet
piekeren,
want de ergste ongelukken gebeuren
nooit....
Annemiek
49 Consumindermijmering 2016.
Onder hoge planten die in kuipen staan kan je prima rucola
telen. De grond losmaken zaaien en daarna in/harken. Water geven en de tijd doet
de rest.
De eerste rucola is te oogsten als de plantjes nog klein zijn.
De jonge blaadjes zijn heerlijk. Laat een derde ongemoeid voor de zaad teelt. De
bloemetjes zijn ook te eten en decoratief op sla als eetbare
garnering.
Rucola tweede fase staat ook al boven de grond in een pot. De
derde serie onderaan de tomatenplanten zorgt voor oogst als serie een en twee
uitgeput zijn. Rucola oogsten door de blaadjes een stukje boven de grond af te
knippen net als bij snij sla. Daardoor blijft het hart oftewel groeipunt van het
plantje intact en brengt de rucola nieuw blad.
Tip 3
De jonge koolplantjes zijn nu zo groot dat ze het gaasdekje
raken en kan het gaas verwijdert worden. Floor komt er niet aan en de duiven
hopelijk ook niet. De gaasdekjes worden opgerold en met een fiets spin aan de
aluminium ladder vast gehangen die aan de muur achter de schuur hangt. De ladder
is te kort voor inbrekers en te gammel en scheef maar helemaal geschikt om
bossen rijshout en rollen gaas aan op te hangen hoog aan de muur maar nog net op
handbereik heeft geen mens er last van. Een ladder als berging is super handig.
In de schuur hangt een eenpersoons bed/spiraal aan touwen aan de balken. Ik kan
er net onderdoor lopen al ben ik groot ( 1.76) Prachtige berging voor de
tuinstoelkussens of wat je maar wil...
Tip 4
Mijn e-bike oftewel elektrische fiets krijgt een grote beurt
en er moet een nieuwe voorband op. De remblokjes zijn totaal versleten en ja
voordat de echte warme dagen komen met fietstochten zal de fietsenmaker er eens
goed naar kijken. Je brengt geen vuile fiets naar de fietsenmaker dus stond op
mijn programma FIETS POETSEN en niet mijn leukste werkje....
Toch is het een kleinigheid en gebeurd in een uurtje. De fiets
werd bovenaan het trapje van het hofje gezet zodat ik niet hoef te bukken wat me
moeilijk afgaat. Met een sopje afwasmiddel ( nee geen SUNSODA) werd met een
zachte afwasborstel het vuil van de wielen verwijderd. Met een oud theepotje
werd uit de regenton ernaast het sop met vuil direct afgespoeld. Eerst de ene
kant en werd de fiets gekeerd waarna de andere kant een beurt kreeg. De tassen
van de fiets gehaald en de batterijen op de oplader. Aan het elektrische
gedeelte mag natuurlijk
geen water komen. Doordat de fiets met schoon water werd
afgespoeld kon hij drogen in de wind en bleven geen strepen of vlekken achter.
Met autowas op een vochtige doek werden de zwarte schoen strepen van de lak
gehaald.
Tip 5
De tas kan met de stofzuiger als hij aan de fiets blijft
hangen maar ik kieperde de tas om. Met een vochtige doek zijn de tassen
schoongemaakt en weer op de fiets gegespt. Net een uurtje werk en helemaal goed
zodat de fietsenmaker ook prettiger werkt met een schone fiets.
Een sopje gooi je niet zomaar weg. Wat overbleef in de emmer
ook al was het vuil sop kan gebruikt voor iets dat nog vuiler is en dat was de
regentonnen. Met de oude bezem werden de tonnen afgeschrobd en nagespoeld met de
gieter met regenwater uit de ton. Toen bleef nog wat sop over en werd een
stukje kinderkoppen muur van mijn groenteborders op hoogte afgeschrobd. Elke dag
zal ik met de rest afwas sop een stukje muur schrobben en is na twee weken de
muur helemaal schoon. Het kost je dagelijks een beetje energie en dat merk je
minder dan de muur in een dag schrobben waarna ik een dag plat lig. Het sop en
de troep werd met de gieter regenwater afgespoeld.....
Mijn leventje....
In mijn jeugd heb ik een hekel aan fiets poetsen overgehouden.
Vader had aan de “kloplat” waar de vloerkleden en matten geklopt werden beugels
gehangen waar stuur en bagagedrager inpasten zodat de fiets opgehangen kon
worden. Het vuil moest eerst verwijdert worden en de fiets gedroogd. Daarna met
POL de rvs en/of aluminium delen ingewreven en uitgepoetst. Daarna de lakdelen
met autowas en opgewreven. Je kon er ervan op aan dat je fiets zeker eenmaal per
drie weken gepoetst moest worden. In de winter in de kelder, de fiets op de kop
gezet en in de zomer buiten hangend aan die “kloplat.” Als je dacht dat je klaar
was kon het voorkomen dat moeder vond dat haar fiets en die van vader ook nog
een beurt moesten krijgen of ze zag dat ik de spaken had overgeslagen. Nu heb ik
er minder moeite mee ( de spaken sla ik nog steeds over) dan toen, omdat ik
eigen baas ben en niet het grote verdriet van voorheen hoef te voelen dat er
nooit tijd was om te spelen........ Ik speel de hele dag als ik wil... met
plantjes en aarde en... en... Ik ga zomaar naar een vriendinneke en hoef niet op
tijd thuis te zijn om de tafel te dekken en de afwas te doen. Nou ja.....dat doe
ik wel natuurlijk maar wanneer ik wil en zeker niet meer in de schema’s van het
militaire opleidingskamp van mevrouw van Vlijmen de Smet zoals mijn moeder heet
in het eerste boek dat ik schreef HEIMWEE NAAR HEUSDEN.... Waar gedachten al
niet naar toe dwalen bij het poetsen van mijn fiets. Het is gebeurd en de start
van prachtige fietstochten hoop ik als de zon aan warmte wint..........En de
fiets poets ik weer net voor de winter en zeker niet om de drie
weken....want controle is er niet meer.
Annemiek