Mijmering 78 Leidsche stamppot, groente ovenschotel, lidcactus opbinden en Pink in actie met Marcel...

Beste mensen,

Het geluk vermenigvuldigt zich...

als je het met iemand deelt...die daardoor hetzelfde geluk kan ervaren.

 Annemiek

 
Mijmering 78 2025.

Tip…De tijd van lange fietstochten in het weekend voorbij, ben ik weer aan oefeningen binnenshuis begonnen. Zondag, dinsdag, donderdag en zaterdag. 

De dagen tussendoor zijn om mijn spieren rust te gunnen.

Viermaal per week de dag starten met de volgende oefeningen:

20 maal van zittende houding opstaan zonder je handen te gebruiken.

20 maal je armen zijwaarts en omhoog bewegen.

20 maal je armen naar voor en weer zijwaarts.

20 maal je hoofd naar de schouders en 20 maal je hoofd ronddraaien.

Op zondag begonnen komen op dinsdag  5 erbij en blijft het aantal de rest van de week zo. Week twee worden de oefeningen verder uitgebreid…

Tip 2…Groente ovenschotel.

Ingrediënten en werkwijze:

Een ovenschaal met olie invetten.

1 ui in ringen snijden.

2 winterwortels schillen en in stukken snijden (vingerkootjes lengte)

1 courget met schil in grove stukken snijden.

Spruitjes (al hoeft dit niet.)

2 aardappels met de groente pannenspons afwrijven, wassen en in stukken snijden.

Enkele knoflooktenen schoonmaken

1 tomaat in stukken snijden

1 paprika in stukken snijden (had ik in de vriezer en kon in bevroren toestand erbij)

Peper/zout.

Alle harde groenten heb ik gezamenlijk in een pannetje water voorgekookt vanaf kookpunt 8 minuut,

 met uitzondering van de ui, courget, tomaat knoflook en paprika.

De helft van de uienringen even apart leggen. 

Alle groenten mengen met peper/zout en in de ovenschotel. 

Bovenop de resterende uienringen en met olijfolie overgieten.

In de oven op 200 graden…

Het ligt aan je smaak of je de groente beetgaar of door en door gaar wil hebben… 

Mijn smaak is beetgaar. Je kan het beste bij tussendoor controle de wortelstukjes proberen…

Tip 3… De lidcactussen zitten al vol in de knop 

en bij de grootste zal ik een manier moeten bedenken om te zorgen dat de takken niet breken. 

De plant neemt wel erg veel plaats in.

Drie stokken werden in de pot gedrukt, waar een klein hamertje aan te pas kwam. 

Van een pantybeen werden stroken geknipt en een van de twee middelste (extra lang) werd ingezet. 

Het begin werd aan een stok gebonden met een knoop. 

Vervolgens werd de panty strook onder de stengels door weer om de eerste stok en verder geweven onder stengels van stok naar stok. 

De strook werd steeds enkele keren rond de stokken geslagen zodat je de strook ook wat langer kan laten,  

als het toch te strak blijkt te zijn.

 Door deze elastische steun is de plant compacter geworden…

Tot slot werden de stokken ingekort met
de snoeischaar.

In ieder geval krijgen de lidcactussen  driemaal per week ruim water zodat de koemestkorrels die in de potgrond zitten, oplossen. 

Daar ziet het wel naar uit…gezien de bloemknoppen

Mijn leventje… De actie van Pink & Me van Marcel Mollering voor een hulphond heeft tot nu toe € 14.671,-  opgebracht. Het opleiden van een hulphond kost 25.000 euro.

Zo jammer dat die 25.000 niet werd gehaald, maar er is nog hoop. Je kan doneren tot 10 december…Dat is de dag dat het geld wordt overgedragen aan de organisatie  Hulphond in Herten. Het is tevens de dag van de oprichting van Corps Mariniers dat in 1665 werd opgericht.  (360 jaar geleden) Hoe was de missie ook alweer?

 Pink en Marcel liepen 360 km van Kerkrade naar Den Helder. Op Marcel Mollering zijn Facebook pagina staan verslagen en pracht foto’s over hoe de tocht is verlopen. Veel natuurschoon waar ze samen doorheen zijn getrokken…01-09- gingen ze op pad…28 dagen onderweg omdat Pink niet langer dan 15 km per dag mag lopen.

Ongeduldig als ik ben werden
enkele pastinaken uitgespit.
Leidsche stamppot op het menu,
zie foto serie.

Een maand weg van huis en samen overnachten, Marcel en Pink, in een daktent bovenop de auto van Marcel die door vrijwilligers steeds op de afgesproken plaatsen werd neergezet…Wildkamperen mag niet, maar bij iemand op het erf of in de tuin of oprit mag wel. Daar kwam veel organisatie aan te pas. Ze hebben op de gekste plekken gestaan tot zelfs in een brandweerkazerne toe. Regelmatig mocht Marcel een hapje mee eten bij “vreemde” mensen, of kreeg aanspraak bij een “bakske” koffie. 

Enkele mensen zijn een stuk meegelopen wat de moed erin hield. Door storm en regenbuien zijn de twee gegaan en jawel…Pink heeft ook een regenjasje…Een hele ervaring en energievretend voor iemand met PTSS. elke morgen werd om acht uur gestart…en in de middag een potje eten verzorgd, de tent klaar gemaakt voor de nacht.

Waarom Marcel een hulphond nodig had en kreeg?

Marcel heeft tijdens zijn werk bij Corps Mariniers een behoorlijke PTSS opgelopen toen hij werd uitgezonden naar een gebied in oorlog, om namens Nederland de wereld vrede helpen te bewaken/bewaren. Wat hij daar meemaakte zal eenieder die daar was, moeten verwerken. Ieder op haar/zijn eigen manier. Bij sommigen werkt geen enkele therapeut of EMDR therapie en Marcel hoorde bij die groep.

Uiteindelijk werd een hulphond overwogen en Godzijdank heeft dit gewerkt… daar kwam heel veel bij kijken… om te beginnen of er een klik is tussen patiënt en hond.
Zie filmpje https://www.360qpo.nl/ 

Pink slaapt thuis naast Marcels bed en als de nachtmerries komen opzetten maakt Pink hem wakker en haalt hem weg uit oorlogstijd…

Pink moet uitgelaten worden en daarom moest Marcel om te beginnen al driemaal per dag naar buiten. Pink voelt als Marcel onderweg onrustig wordt, iemand dicht achter hem gaat lopen of een groep mensen een dreigende indruk maakt. 

Ik zag Pink “aan het werk” gaan, als ze haar tuigje aankrijgt. Zo werkt dat bij haar. 

Ze ziet alles en loopt dicht naast Marcel… Dan mag je haar niet aanraken of afleiden, dat staat geschreven op haar tuigje… Je moet het ook niet proberen… Zonder tuigje is Pink een speelse hond die geniet van het leven, dat zie je zo.

Ik heb gezien hoe Marcel reageert tussen mensen en heb zijn spanning gevoelt. Steeds twee stappen terug zien doen en rugdekking zoeken tegen muren en in hoeken, de gespannen spieren gezien. Kortom een getraumatiseerde meneer die nooit meer ergens kwam en zichzelf opsloot in een wereld die steeds kleiner werd… Op een gegeven moment  komen dergelijke patiënten nooit meer buiten, hebben pleinvrees en zware medicijnen waardoor ze suf alleen nog maar de dag voor de TV doorbrengen, of slapen.

Door de resultaten die Pink bracht,  staat Marcel weer middenin het leven, hij kwam weer buiten en was uiteindelijk in staat deze pittige actie aan te gaan… Alleen hij weet wat een hulphond kan betekenen. Pink gaf Marcel weer een menswaardig bestaan, in een wereld waarin hij weer iets kan betekenen…  Marcel is opnieuw geboren en zijn dankbaarheid is enorm!!

Vanuit die dankbaarheid kwam zijn idee om een ander getraumatiseerd mens ook een hulphond te gunnen en ontstond de actie Pink & Me.

De naam van Pink staat bij de actie voorop, omdat zij Marcel weer terug bracht tussen de mensen, al zal hij altijd een introverte meneer blijven die liever niet op de voorgrond komt. Daarom was de actie zo spannend voor hem en ik herken heel veel…als ik indertijd een presentatie moest geven voor sponsoring consuminderhuis terwijl ik liever achter de coulissen bleef…

Komen we bij mijn verzoek aan mijn lezers € 14.671,- zijn geen 25.000 …wat het opleiden van een hulphond kost. Het zou zo fijn zijn als het bedrag van een hele hulphond overhandigd kan worden…Ik zal zelf een tweede keer doneren, help je mee? Wat je kan missen…Als je het te moeilijk vind om geld over te maken voor de actie, maak dan maar over op mijn bankrekening die velen nog in hun adresboekje hebben staan… Je weet dat ik elke cent af zal dragen en niets onderweg aan de strijkstok blijft hangen. Daar kan je me voor lopen laten, zet je naam erbij of anoniem als je wil.

Een hulphond is niet alleen hard nodig bij blinden en slechtzienden of lichamelijke handicap. Ik hoop dat ik met mijn versie beschrijving over Pink en Me dat duidelijk heb gemaakt…

Annemiek. 

Mijn bankrekening is: NL64 ABNA 0426 5655 41

Mijmering 77 Open proemenvlaai, menu voor 1,29 euro, een mand vol violen, de was in de storm en stroperij...

Beste mensen,

Weg kijken van de behoefte van de medemens, zegt het iets over je opvoeding, of… de ego maatschappij? Waarin velen gedrag kopiëren om erbij te horen?

Het is iets wat ik nooit zal begrijpen… 

Annemiek

 

Mijmering 77 2025.

Tip…Sinds de marter in de nacht op mijn hofje rond kuiert hebben de veldmuisjes pech.
Jarenlang zat er een holletje achter de seringenboom. 

Als ik een steen op de opening legde, kwam iets verderop een opening. 

Nu nergens een opening meer, maar wel marterpoepjes hier en daar… 

Moeder natuur greep in…Marters eten o.a. muisjes…

Tip 2… Open pruimenvlaai… 

De bakpruimen voor de vlaai waren voor ongeveer 75 cent op de markt. 

Het deegje?? Ongeveer 50 cent…

Ingrediënten en werkwijze:

8 eetlepels zonnebloemolie

5 eetlepels melk

Snuf zout

Schepje suiker

1 zakje bakpoeder

250 gram volle yoghurt

Kort mengen in een kom met een garde en ongeveer 400 gram bloem toevoegen en snel en kort kneden met je hand.

Meer bloem toevoegen tot het deeg loslaat van je handen. 

De bol uitrollen tot een dunne lap en op bakpapier op een vlaaiplaat leggen.

De oven voorverwarmen op 180 graden.

Met een vork het deeg inprikken en de gewassen bakpruimen halveren, 

ontpitten en met de bolle kant naar beneden dakpansgewijs op het deeg leggen.

De deegrand afrollen en in de oven zetten. 

De rest van het deeg werd uitgerold, 

nat gemaakt en met gelijke delen kaneel/suiker bestrooid.

De deeg/lap werd opgerold, nat gemaakt en door wat suiker gerold. 

De rol in stukken snijden en de rolletjes op bakpapier op een bakblik leggen. 

In de oven met het spul.

Als de rand van de pruimenvlaai lichtbruin is kan hij uit de oven…

Bij de kaneelbroodjes hetzelfde…

De vlaai met poedersuiker bestrooien en warm serveren…

Het was een nostalgisch feestje met Sonja en iets later Manuela op de koffie…

Tip 3…Een mand met violen. 

Die kwam op Petra’s groene stoel bij haar voordeur. 

Omdat ze in Landgraaf ook jatten heb ik ervaren, 

werden twee stukken spandraad onderin de mand van de binnenkant naar buiten gestoken. 


Die kunnen door het rotan van de stoel aan de onderkant zitting vastgemaakt.

Een lege potgrondzak werd opengeknipt en de mand mee bekleed. 

Onderin wat knipjes erin om giet of hemelwater eruit te laten lopen.

Onderin kwam een laag plastic potjes op de kop gezet, 

waarop nog een potgrond zak werd gelegd. 

Daarop een laag goeie potgrond waarin verschillende kleuren grootbloemige viooltjes werden gezet.

Een strik van raffia kwam aan het hengsel. 

Het mooie weer nodigde uit voor een fietstocht waarbij het nodige mos werd verzameld.

Tipje extra… Bij stoelinga tuincentrum kosten de viooltjes 12 stuks voor zeven euro mooie kwaliteit. 

De pompoenen waren daar minder, kleiner en duurder dan op de markt.

Alle pompoenen die in Nederland worden verkocht kan je eten al verschillen ze wel van
smaak…

Je kan ze om te eten het beste bij een groentekraam of super kopen en pompoenen voor decoratie bij het tuincentrum.

Tip 4… Een langwerpige mand die ik nog in de schuur vond, past achterop de fiets. 

Met snelbinders goed te bevestigen op de bagagedrager en er past precies een bak viooltjes in. 

De fietstassen zijn ondanks de mand ook nog goed te openen/sluiten…

Tip 5…Vijf harde broodjes voor een euro elke dag om 17.30 uur te koop bij de plus. 

Een paar vries ik in, om later in het kleine oventje op te piepen. 

Een bakje champignons werd gekocht en in stukjes gesneden gebakken met iets zout en kerrie. 

Ze kwamen op een opengesneden bruin klein stokbroodje (een van de vijf) 

en de maaltijd kostte 1,29 euro exclusief de olie en de stroom.

Tip 6… De aangekondigde zaterdag storm kwam met veel regen en windvlagen. 

De regenton heerlijk vol en het overloop pijpje in werking zodat het kleine tonnetje onderaan het trapje ook volliep... Wat een rijkdom.

Toen de regen stopte werd de was buiten gehangen… 

Met extra wasknijpers vastgezet en je moet er bijna bij blijven staan… Heerlijk herfst weer...en de was ligt alweer in de kast door de storm droog geblazen...

Mijn leventje…het ego gedrag om me heen schokt me elke dag weer…We moeten blij zijn met wat we nog kunnen en de medemens bijstaan ongeacht achtergrond ras of kleur.

Dinsdag stond een jonge man in een scootmobiel bij de lege blikjes/flesjes/automaat bij PLUS. Hij was niet meer in staat de grote plastic zak te openen die hij op zijn schoot had en nog minder de blikjes in het apparaat te duwen.

Ik ken meneer wel en we hebben veel overeenkomst in ziektebeeld alleen kan hij al niet meer lopen en zijn handen nog amper gebruiken. 

Spreken gaat hem moeilijk af en zijn verval is al verder gevorderd dan het mijne. Hij stond daar al een hele tijd en geen mens die hem hielp. 

Ze gingen wel voor hem staan om hun eigen blikjes in te leveren en liepen straal langs hem door. Daar wordt ik ijskoud van…en natuurlijk heb ik hem geholpen en moest even wennen aan het apparaat want ik
koop nooit blikjes of flesjes.

Nog zoiets… in Heerlen waren twee straatmuzikanten, een met een panfluit en de ander met een oude bas… Ze brachten vrolijkheid op het plein in de najaarszon en…iedereen liep met een boog om hen heen…

 Ik heb een tijdje staan te luisteren en ja…mijn portemonnee omgekeerd… We hebben het zo goed zolang het nog duurt en laten we die goedheid delen met in ieder geval aandacht voor de dichtbij zijnde medemens als je geen geld wil geven…

Tot slot een verhaaltje…

Goede gaven van moeder natuur…

Je zou denken dat ze gratis zijn, maar dat is niet zo. In de tijd dat ik workshops herfst en kerststukken gaf ben ik daar achter gekomen… Verzamelen van benodigdheden was niet zo moeilijk.

Schalen en potten om stukken op te maken vond ik in overvloed bij een rommelmarkt of bij vrienden, buren of bij jezelf op zolder. Grafhouders…vaak nog met prachtige dennenappels en strikken vind je na de feestdagen in de containers van begraaf plaatsen. Dat is nog steeds zo… Je kan aan de tuinlieden vragen of je die mee mag nemen, ze zijn daar vaak genoeg aan het werk… en nee dat is geen grafschennis…

Je kan aanbellen bij mensen die coniferen of blauw of groenspar in hun tuin hebben en naast mijn huis in het gemeenteplantsoen werk ik als vrijwilliger bij het hulst snoeien.

In het bos vind je dennenappels in overvloed van groot naar klein…  Als ik vlak voor een workshop aan het verzamelen ging werd wel eens hier en daar een plak mos geplukt. Nooit op dezelfde plek maar wat verspreid zodat wat bleef staan, weer verder groeien kon, om het gat te dichten. Vaak zag je het niet eens.

Op een dag stopte een klein boswachtertje in een grote jeep naast me op een pad in de Brunssumse hei... Kleine mannetjes die gezag willen uitstralen staan steeds een beetje met gespreide benen en alsof ze revolvers onder hun oksels hebben…

Nadat het meneerke uit de jeep was gestapt liep hij als een revolverheld naar me toe. “Waar bent u mee bezig mevrouwtje?” Ik rekte me eens uit, kwam een stap dichterbij en keek meneer zowat op zijn koppeke. “Mos plukken, zoals u ziet.”

Volgens het mannetje was dat stropen en bij de wet verboden… Het mannetje stond erop dat ik de plakjes terug legde waar ik ze gevonden had… “Geeft u ze straks water, “heb ik nog gevraagd. “Dan gaan ze misschien weer aan.” Zoveel brutaliteit beviel het mannetje niet en haalde hij zijn verbalen boekje tevoorschijn. Mijn ID of paspoort  werd gevraagd en had ik een rijbewijs voor het mannetje.

Mijn gegevens werden genoteerd en heb ik sinds die tijd een strafblad wegens stropen… Het verbaal kreeg ik thuisgestuurd en was ik enkele honderden euro’s armer en denk maar niet dat ik ervan geleerd heb… Ik pluk bramen en raap dennenappels en kastanjes langs de openbare weg…en op de hei. Hier en daar een spiertje mos al teel ik die ook zelf door op natte schaduwrijke plekken kleine plukjes mos in de aarde te drukken die gaan vanzelf groeien…

Annemiek.

Mijmering 76...Pompoen op de fiets, ruimte in de vriezer? Pastasaus, hockey stick, aangewaaide blommen en een verhaaltje...

Beste mensen,

Mooie momenten kan je niet maken

Ze overkomen je als je een handje wordt geholpen...

Annemiek

Mijmering 76 2025.

Nieuwtjes tip: De officiële ondersteuning van windows 10 stopt niet 15 oktober 2025 zoals aangekondigd. In ieder geval blijft windows nog ondersteunen tot oktober 2026 zonder dat je daar iets aan hoeft te doen.

Wat een weelde voor mensen die windows 11niet kunnen installeren omdat hun oude PC of laptop dit niet trekt. Ik hoop dat dit geen fake nieuws is…We zullen zien.

Tip 2…Zo blij dat ik een pompoen kon kopen op de markt in Eygelshoven. Een pompoen moet ik zien en voelen de steel bekijken, of hij ook goed rijp is…

Ik heb met kunst en vliegwerk het geval achterop de fiets gebonden en begreep wel waarom automobilisten achter me bleven rijden. 

Ik hoefde maar een arm uit te steken naar links en de hele karavaan achter me stopte… 

Toch aardig van die mensen… Ik kon de pompoen bij thuiskomst net dragen en werd hij in etappes richting achterdeur versleept en is heel binnengekomen.

De volgende week ga ik op pad voor perssinaasappels en wordt
pompoen/sinaasappelmarmelade gemaakt…

Tip 3… Wat ruimte willen maken in de vriezer betekende pastasaus maken. 

Een zak ingevroren tomaten werden verwerkt. 

Twee paprika’s en bleekselderij uit de koelkast
moeten op.

Je kent het recept beslist al en in volgorde nog even de ingrediënten…

Een aantal tomaten die had ik in de vriezer en werden op het aanrecht gelegd.

1 dikke ui gesnipperd in olie fruiten.

Enkele tenen knoflook gesnipperd erbij.

2 dikke winterwortels schillen en in schijven.

Twee paprika’s in stukken

Half handje rozijnen zout en ras el hanout.

Twee stengels bleekselderij met de dunschiller van draden ontdoen en in stukjes snijden.

Een pakje heinz tomato frito of een ander merk.

De tomaten die al iets ontdooid waren werden van schil ontdaan en in plakken gesneden
toegevoegd. 

Een beker pasta werd gekookt en was mijn energie voor de zaterdag wel op. 

De pastasaus had iets langer moeten smoren en dat mocht hij doen in eigen warmte met de kookmuts over de pan…

Later werden bakjes pastasaus in de vriezer gezet die de plaats innamen van… de tomaten.

 Tja, maar wel groente gered en made home maaltijden bij de hand en op zondag niet hoeven te koken…

Tip 4… Een berg flanellen stroken werden gemaakt… gescheurd van een oud flanellen laken. 

Deze keer voor een mevrouw. 

Tegenwoordig moet men “Engels pluksel” zelf betalen. 

Patiënten met smetplekken zijn daardoor de klos... 

Het kost 6,99 voor 5 meter 10 cm breed en is wegwerp spul. 

Bij de koopjesdrogist 4,61 voor 5 meter. Daar ben je zo doorheen…

Na goede verzorging komt op smetplekken sudocrem en daarop de reep flanel. 

Flanel kan je op 60 graden wassen ( dan zijn alle bacteriën dood.) 

Rondom knippen met een kartelschaar rafelt het bijna niet.

Katoen is te hard… Ik heb kleinere lapjes geknipt voor in de lies van mevrouw of onder haar BH en ze is helemaal gelukkig…Nog een tip… 

Eerst de flanel scheuren en dan rondom zigzag knippen met twee tegelijk…dat werkt het beste… Weer iemand gelukkig…

Tip 5… Op mijn fiets zit aan het voorwiel een hockeystick klem … mijn wandelstok zit erin geklemd. 

Bij elke goeie fietsenzaak kan je zo’n klem laten bevestigen.

Door het fietsen trilt de stok in de klem en beschadigd. 

Van een kleine maat sok werd de teen afgeknipt en dubbel geslagen om de stok gestroopt.

Tip 6… Hoe blij maak je iemand door letterlijk en figuurlijk met bloemen te strooien. 

Zelf geteelde sleutelbloemen, mos en huislook werden op verschillende plaatsen in mijn hofje verzameld. 

Een zakje potgrond en koemestkorrels erbij. Zelfs een thermos met water. Alles in de fietstas en werd bij een voordeur e.e.a. opgepimpt bij een vriendin die wel eens een bloemetje had verdiend…

Mijn leventje… Ik durfde mijn goeie winterjas niet zelf te wassen en bracht hem naar de stomerij. Daar moet je tegenwoordig vooraf betalen en het koste 28 euro. 

Nou ja… alles wordt duurder nietwaar… Een week zou het duren en werd de jas op zaterdag opgehaald. Mevrouw vertelde dat ik 6,50 moest bijbetalen??!!

Waarom dan wel? Ze hadden hem waterdicht gemaakt zonder overleg. Mevrouw schrok van mijn reactie, deed twee stappen terug en vertelde maar een tussenpersoon te zijn. Ik kon de stomerij bellen.

Ik heb die 6,50 bijbetaald om mevrouw niet in de problemen te brengen. “Ze was maar een tussenpersoon” en op mijn verzoek liet ze me de opdracht bon zien die ze had geschreven bij de jas. Daarop had ze “regenjas” geschreven en gaf ik haar wellicht ongewenst, de tip bij een dikke winterjas geen regenjas te zetten. Ze keek me aan alsof ze overvallen werd…

Thuis gekomen heb ik de plastic van de jas verwijderd en hij was nog even vuil als voorheen. Ik heb hem direct terug gebracht om weer naar de stomerij te gaan. Ik heb de bijlage gecontroleerd die mevrouw met trillende hand schreef want je kan je op niemand meer verlaten… Weer een week wachten…en gelukkig heb ik een herfstjas…

Tot slot een verhaaltje…

Het pool/pak…en cognackleur gordijnen die kanariegeel werden.

Rond 1985…De cognac kleurige fluwelen gordijnen werden in de wasmachine gewassen. Eerst maar die van het zijraampje. Daar kwam me toch een zwarte drab vanaf…Natuurlijk nooit gewassen. Ze werden direct een tweede keer gewassen met twee grote bekers gloor in het wasmiddelbakje in de hoop dat de gordijnen beige werden.  Nu zou ik dat nooit meer doen om het milieu te sparen. De gordijnen werden kanarie geel en zijn uiteindelijk in de kinderkamers gekomen. Niets mis mee… Experiment gedeeltelijk mislukt.

 In de woonkamer maakte ik met mijn straaljager naaimachine goed wasbare synthetische overgordijnen in donkergroen. Echtgenoot drie rookte als een schoorsteen… en menig keer heb ik het plafon en behangetje moeten latexen. (Meneer is aan longkanker gestorven.)

Echtgenoot drie was tevens een fanatiek visser en ging met een neef in de winter wel eens op snoekvangst… Hartstikke koud natuurlijk en ontwierp ik een warm pool/pak. Hij kon het over zijn kleding aantrekken en het pak leek het meest op een overal van waterafstotende gewatteerde stof. Een lange rits middenvoor die van onder en boven te openen was (gemakkelijk bij een plasje) Over de rits zat over de hele lengte van de rits een windklep met drukkers.

De rits liep door in een dubbele tricot kraag die tot onder zijn neus dichtgetrokken kon worden zoals bij een schipperstrui. Een capuchon met een koord erdoor en de pijpen hadden aan de binnen/been/kant ritsen van beneden tot aan de kuiten.

Meneer had gevoerde rubber laarzen waar de pijpen van het pool/pak door die ritsen gemakkelijk overheen sloten. Op het pak waren zakken genaaid en de kleur was beige/bruin zodat hij langs de waterkant niet zo opviel...voor als die snoeken met een schuin oog de wal opkeken. Waar dat pool/pak is gebleven mag Joost weten… Meneer had carboon hengels van 1000 gulden en meer en kronkelend aas dat hij wel eens in de koelkast legde… tot hij een klein koelkastje in de schuur had.

Natuurlijk ben ik wel eens mee gaan vissen in de zomer…samen met de kinderen en meneer. Samir ving nog het meeste en aan mij was het hele gedoe niet besteed. Ik zocht aan de waterkant pluimen en bloemen om te drogen of op zoek naar een stukje mooi boomschors.

Samir is later rond zijn twaalfde jaar nog regelmatig alleen gaan vissen bij de vijver in Strijdhagen. Dat kon nog in die tijd… in de zomer waren daar altijd mensen. Ik heb van camouflagestof nog een hoes voor zijn hengel gemaakt met een schouderriem en kon hij zo op de fiets. Ik zie mijn zoon nog zo voor me…vuurspuwend van woede toen de lijn in de knup was geraakt en hij met geen mogelijkheid de lijn ontwarren kon. Daar moest de schaar aan te pas komen. Peter hield niet van vissen…hij was meer een judo fanaat en is daar best ver in gekomen. 

Wat ik ook nog maakte met die naaimachine waren shagzakjes. Meneer echtgenoot  rookte shag (vandaar die smerige gordijnen) en restjes kunstleer vond ik wel in de restjes lappen op de markt... Twee drukknopen erop. De kinderen hadden gevoerde pennenzakjes van hetzelfde spul met een rits erin. Ik herinner me regenpakken met een losse broek die in een bijpassend zakje mee naar school gingen. Op de fiets natuurlijk zomer en winter…Geen e-bike of fatbike. Peter naar de LTS in Heerlen, hij was een laatbloeier en is later nog naar de MTS gegaan. Hij werd fijnbankwerker en is  vrachtwagenchauffeur geworden. Nu werkt hij in de zorg…??!!

Samir ging naar het ADC Antonius Doctor College in Kerkrade en wat hij wilde worden stond toen nog in de sterren geschreven… Hij had een uitgesproken eigen mening en had zich op twaalfjarige leeftijd afgezonderd van het katholieke geloof. Hij wilde geen vormsel doen en werd atheïst, vertelde hij.

Misschien is het hem ontgaan maar ADC was opgericht door paters en onderdeel van Rolduc waar priesteropleidingen werden gegeven. Hij ging als atheïst vaak in discussie met de pater die bij ADC godsdienstles gaf. De pater vertelde me tijdens een ouderdag dat ik een zeer onvriendelijke zoon had… Tja…dat was zijn mening…

Professioneel skateboarden had al jaren Samir zijn aandacht en American Footbal…maar dat kwam later….Op twaalfjarige leeftijd had hij een vriendinnetje (Carla) van een Amerikaans gezin waarvan de vader werkte bij AFCENT in Brunssum. Beroepsmilitairen. Drie gezinnen woonden vlakbij ons huis rond een pleintje en een gezin kwam uit North Carolina. Amerika had Samir zijn aandacht en dat is altijd zo gebleven…Toen Samir uiteindelijk bij FONTYS HOGESCHOOL in Eindhoven terecht kwam is hij via buitenlandse stage in New York terecht gekomen waar hij afstudeerde en vijf jaar heeft gewerkt…

Annemiek.