Beste mensen,Leven is mensen en dingen omhelzen
en weer loslaten
niets en niemand bezitten en juichen om elke (dikke) engel
die je moeilijk begaanbaar pad dragelijk maakt....
Annemiek.
142 Consuminderhuis 2016.
Tip.
De hedera krans die ik einde zomer maakte is na
groen tot bruin verkleurd en paste goed bij de herfst. Niets moois meer aan nu
de brosse bladeren rotten en heb ik hier en daar eens geknipt en geknepen zodat
veel blad eraf viel. Vervolgens ben ik bij achterbuur in de boom geklommen en
flink wat hulst geknipt. 
Grove takken hulst over de hedera warboel gebonden
met een klos wikkeldraad zodat het fris groene blad de bruine zooi bedekt.
Kostte een half uurtje tijd....... Aan de achterkant krans een dubbel stukje
wikkeldraad als lus gemaakt en ergens lag nog een rotan klok die nog wel even
houden zal. Er zat wat kunst troep op de klok die ik eraf heb geknipt........
morgen komt er nog een donkerrode strik op van een stuk voile. Lekker groot en
vol want de krans is ook geen kleintje........
De krans werd weer op de poort gehangen en hier en
daar wat bijgeknipt. Waar de hedera nog te zien was heb ik plaatselijk wat hulst
bijgestoken. De klok met wikkeldraad via de krans aan de haak gebonden en het is
een plaatje geworden. Puur natuur en niets gekost want de wikkeldraad wordt weer
afgerold als de krans een voorjaarskrans zal worden.......De krans is de laatste
twee jaar wat dikker geworden want er zit zooi van acht seizoenen onder de
opper/laag denk ik wel.......... Dat noemen ze composteren in
kransvorm........
Als ik door de drukte maar even de kans krijg loop
ik de tuin te bewonderen. De regenboogsnijbiet die zo mooi de wintertuin kleurt
en de lampionnetjes die moeten vergaan totdat alleen een netwerkje over is met
een oranje zaadje erin. Dan droog ik ze binnenshuis en is het kunstwerk van de
natuur........Zo fijntjes en zo fragiel...
Hoe mooi is de pompoen gevuld met viooltjes die
stijf bevroren het toch maar lang volhoudt. Als het slik wordt heb ik wel weer
een andere pompoen en wordt er een nieuw pompoenrecept gemaakt.....
Experiment matige vorst en andijvie is goed gelukt
maar morgen wordt er toch een stamppotje van gemaakt.......Ik weet nu weer een
hoop meer van vorst en de border en achter de haag.....
Beschutting en op hoogte scheelt wel vijf
graden...........
Mijn leventje.......
Mijn crisis van vandaag was een meneer geboren als
oorlogskind ( 1944) en positief ingesteld als hij me lijkt, heeft hij op een
mooie dag besloten dat alleen ook maar alleen is. Een mevrouw van zijn leeftijd
wilde graag samenwonen en hebben beiden wat aanspraak en steun aan elkaar
nietwaar....... Tuurlijk was het niet de grote liefde en de hele rataplan van
lichamelijkheid sla je dan over. Daar wordt je zo moe van op die leeftijd en de
rug nietwaar....Een knuffel is voldoende en de zorg voor elkaar en het delen van
gesprekstof. Een boek bespreken en een muziekje draaien en het weer en het
nieuws bespreken. De goede oude tijd en en......Soms maken mensen verkeerde
beslissingen en bij mevrouw kwam opeens een zoon wonen die even geen woning had.
Er kwamen vreemde figuren op bezoek en eigenlijk was het bezoek dagelijks
aanwezig....... Meneer had het niet meer en was alleen nog op
zijn gemak op het toilet.......
Meneer kon een seniorenflatje krijgen en is met
goede woorden vertrokken. Je wil geen ruzie op je oude dag over een stoel en een
tafel vertelde hij..... En heel amicaal hebben we daarover een boom opgezet aan
de grote tafel in de stilte buiten openingstijden van het consuminderhuis.
Beschaafdheid voor alles en een veer laten als je de verkeerde beslissing
nam......Niet blijven hangen in radeloosheid en verdriet en toch maar actie
ondernemen. Hij heeft de huur vooraf betaald en er is geen eten tot 23 december
dan komt de AOW en heeft hij weer 50 euro per week. Toen ik vroeg of hij nog
spulletjes moest hebben vertelde hij een bed en een bank te hebben. Hij wilde
wel theelepeltjes vertelde hij en als het niet onbescheiden was een pan en een
bord. Hij had een badhanddoek vertelde hij en een theedoek zou niet verkeerd
zijn.... dan kunnen die samen gaan wonen op een rood vloerkleed als dat ooit bij
ons binnen kwam. Hij zat daar een beetje in te zakken zag ik.... en bij te
komen en mijn lolbroekpraat deed hem goed en kwamen wat lichtjes in zijn ogen
zag ik. We hebben kleerkast bananendozen vertelde ik omdat we geen kleerkasten
hebben maar geduld is een schoon ding......Een
stofzuiger heeft hij niet... wij ook niet maar hij krijgt een bezem en handveger
en blik tot er een stofzuiger komt........ Jozé luisterde mee en schreef een
lijstje. Meneer zou wel een kastje willen voor zijn cd’s en boeken en in zijn
ogen zag ik het verlangen naar een boek en een muziekje en de stilte... Laten we
nu zo’n kast hebben en een bijpassende kast voor zijn paperassen en servies. Er
is een nachtkasje voor zijn sokken en onderbroeken en sokken heeft hij wel 100
vertelde hij......Uitzoeken heeee en naar ons meenemen wat teveel is.....
Ondertussen had Petra een bigshopper met basis keukenkastvulling gemaakt en
hebben we een tas uiterste houdbaarheidsproducten in een tas gepakt.......
Meneer vertelde nog dat hij zoveel verschrikkelijks had meegemaakt vooral bij
het van het kastje naar de muur sturen. Het was zo fijn alles in ons
consuminderhuis te krijgen.....Hij moest eens weten waar ik hem nog van heb
kunnen redden....Hij vroeg of hij me een zoen mocht geven. “Wel drie” heb ik
gezegd en zijn tassen werden in zijn piepklein oud autootje gezet want hij was
zoooooooo moe opeens zag ik... Petra Jozé en ikke hadden het er kwaad mee maar
zo voldaan.....
En waarom ik dit delen wil? Het is ons dagelijks
werk en meneer heeft nog geen wasmachine.......Als iemand er eentje heeft
staan......
Annemiek
